Arkadaşlar merhaba, şöyle başlamak istiyorum, doğum yapalım bugün 31 gün oldu. 2 buçuk senelik evliyim ve yurtdışından turkiyeye gelin geldim. Eşimi hep ikna etmeye çalıştım gidelim yurtdışına orda maddi yönden daha ıyi bir gelecek sağlığa biliriz diye ama olmadi. Burda işi olduğunu ve eğer cok zorluk çekersek ozaman gideriz dedi hep. Herneyse öyle şeyler oldu ki arkadaşlar günlerdir ne yapacağımı, eşime nasil davranacağımı, kendimi nasil teselli edeceğimi şaşırdım. Ailem yurtdışında olduğu için malesef kendi annem gelemedi. Kardeşlerim olduğundan dolayı onların okulları daha var kapanmadı bırakıp gelemedi. Haliyle ben hem lohusa psikolojisi hemde annemin, ailemin hasreti ilk 5 gun sürekli mutsuzdum, agliyordum, etrafimda kayinvalide sürekli bi laf sokma çabasında, ben ameliyatli kalkamiyoum.. ( sezaryen oldum ). Kayinvalidem sürekli bizim olan borçlardan bahsediyor.. ben sadece dinleyip içime atıyorum. Artik 4. Gün dayanamdim eşime şöyle dedim.. Aşkım annen belki isteyerek söylemiyor belki alışkanlık yapmıştır ama lütfen şu dönemde böyle şeyler soyleyip, laf söyleme çabasında bulunmasin, kendimi cok kotu hissediyorum, zaten sana hamileliğin boyunca maddi yönden destek çıkamadım, gücüme gidiyor annen parasal konularda söylenince, sen güzel bir dilde söyler misin ona, ben simdi birşey demiyim yanlış anlar beni ... dedim ve eşim gitti annesinle konuştu.. 1 saat sonra geldi, dedim aşkım neoldu, oda dedi söyledim aşkım yarın annem gelince konuscak seninle sende ona açık açık soyle rahatsiz oldugun konuları, dedi. Bende tabi mutlu oldum en azindan oturup konuscaz. Sonra ertesi gün görümcemle birlikte geldi kayinvaldem, surati beş karış... neyse oturdular görümcem başladı konuşmaya.. ışte canim bi sorun mu var felan.. kayinvalidemde dinliyor... bende dedim yok abla ne sorunu olsun.. annem gelemedi ona cok üzülüyorum, birde sürekli aynı şeylerin konuşulması beni uzuyor.. derkeeeenn... kayinvaldem pat ordan demezmi.. Yok Yok kizim senin derdini biliyorum ben, sen buldunda bunuyorsun.. ben tabi şok oldum dedim anne yok,nedemek o allah razı olsun herşey için ama..diyerek devam konuşmak isterken.. kendisi bir sinirle , ışte senin tek niyetin oğlumu oralara götürmek.. ben buna asla müsade etmem benim gözümün önünden hic bir yere ayrılamaz o, sen nereye gitmek istersen git ama oğlum hic bir yere gidemez, beni sen daha tanimiyorsun, yurtdışınada erişirim ben o çocuğda alirim elinden.. demezzmiii... benim nutkum tutuldu ağlamaya başladım, artik yeter cik git eevimdn daha dasla bu konuşmayı sürdürmek istemiyorum diyerek ağlayarak salondan yatak odama gittim. Eşimde tabi bunların hepsi olurken yanımda ve oda şok içinde, son olarak ben yatak odasına gidince oda ayaklandı annesine.. sana inanamıyorum bunun için mi geldin bu konuşmayı yapmak için mi geldin diyerek bağırdı annesine.. sonra kayinvaldem kalktı kapıyı vurdu cekti gitti.. o günden beri gorusmuyorum kendisiyle, ama şöyle birsey var eşimin telefonda her iki günde bir annesine arayıp konuştuğunu gördüm.. neden böyle birşey yapıyor,neden söylemiyor bana ?? Cok mutsuzum kızlar ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime cok kizginim, kırgınım.. annesinle konuştuğu için degil bana söylemediği,için.. cok uzun oldu ama içimi birine dökmek zorundaydım.. cok yanlizim..