Kısıtlma ve müdahale konusu bile şuan bu aile tanışması gündemiyle rafa kalktı resmen.
Babamla konuşmak veya iş yerine gitmek için benim onay vermemi istiyor zaten ama ben babamı bu yumuşatmaz aksine daha da sinirlendrir diye düşünüyorum
Ayrıl bidaha beni arama de
Şimdi ayrılmazsan birkaç sene sonra boşanmak için konu açacaksın haberin olsun
Size kat
şuan baba vicdan yaptırıyor yoksa tüm bunların bende farkındayım ne desem onu sevmeyen konumuna düşüyorum açıkçası biraz da nasıl kibarca onu da çok üzmeden, vicdanım rahat olacak şekilde ayrılacağımı bilemiyorum
Baban nasıl biri.Danışmak istediğim bir şey var sadece empati yapıp ‘ben olsam şöyle yapardım’ demenizi rica ediyorumNe olur kırıcı konuşmayın gerçekten kötü durumdayım zaten.
Sevgilim var evlenmeyi düşündük ve aileme söyldim önce annem ve babaanem vasıtasıyla babamla konuşuldu asla istemeyince ben kendim konuştum görüştüğümüzü, evlenmek istediğimizi vs anlattım.
Ayrılmamızı istedi etnik köken ve iş konusunda denk olmadığımzı söyledi tanışmak dahi istemedi. Ve gayet kibar konuştu ayrılmam için neredeyse yalvaracaktı
bu olayın ardından bir süre bekleyelim dedik iki hafta geçti ve bu konu aramızda da açılmadı sevgilim bu gün konuyu açtı ve neden hiç bir plan yapmıyoruz, yol çizmiyoruz vs diyerek benden aileme karşı daha ısrarcı olmamı, tekrar tekrar bu konuyu kabul ettirene kadar açmamı beklediğini söyledi.
Ben de açıkçası zaten elimden geleni yaptığıma inanıyorum çünkü muhafazakar bir aileyiz ve babamla bunları konuşmak bile benim için büyük bir şey.
Tekrar tekrar konuyu açmaya tartışma çıkarmaya çok çekiniyorum ve yapmam gereken nedir onu da tam kestiremiyorum.
Sevgilim ailemle bu konuyu tekrar konuşmak tartışmak normaldir diye düşünüyor ama ben çekiniyorum. Siz bu durumda kalsanız ne yaparsınız?
benim şuanki babamla konuşmam,aileme anlatmam falan ona yeterli gelmiyor tamam konuşman çok iyi ama sonuç olumsuz oldu ve olumluya dönene kadar bu konu unutulmadan sürekli açman lazım diyor
onu yeterince sevmediğimi düşünüyor.
acaba gerçekten yanlış mı yapıyorum ?
(Bu arada Ben 22 yaşındayım ve özel sektörde çalışıyorum adam akıllı meslek sahibi olmam için en az iki yıl çabalamam gerekiyor. Belki düzgün bir işim olsa yaşım da büyür babam da beni daha çok ciddiye alır o zaman işimiz daha kolay olur diye düşünüyorum .
ama sevgilim ya o zamanda olmazsa bana iki yıl sonra babam hayır derse de kesin evleniriz diyebilir misin, garanti verebiliyor mısun diyor ben de kaç yıl sonrası için bişey diyemiyorum)
Yukarda da yazdım bana çok vicdan yaptırıyor kendimi çok kötü hissediyorum nasıl ayrılacağımı bilemiyorum sanki ailemi her şeyi göze alıp ikna ederek ona sevgimi kanıtlamak zorunda hissediyorum aksi takdirde onu çok mağdur etmiş konumuna düşeceğim.
Babamla evin içinde bile pek karşılaşmayız işkolik birisi oturup konuştuğumuz zamanlar çok azdır
Seni manipüle ettiği için böyle şeyler düşünüyor olmayasın? Ailem karşı onlara karşı olmak istemiyorum, iş güç sahibi olup ondan sonra evlilik düşünüyorum vs dersin biter gider. Ayrica bence baban gerçekten sana uygun olduğunu düşünse şans verirdi görüyordur istekli olduğunu sonuçta. Kendi ayaklarinin üstünde bile duramiyorken aileni karşına alıp evlilik yapma Allah korusun sonra bir problem olduğunda dönecek yer bulamazsın.
'' diye kendini yiyip bitiriyorsun.Üzdüğün şey kendi canın,kendi mental sağlığın.Bu kadar saf olma.Canın cehenneme de engeli bas geç.Ne takıyorsun ? Ne yapabilir en fazla ?
İlişki yaşamak bu değil
Ayy bu o mu.
Ben olsam ailemin sözünden çıkmazdımDanışmak istediğim bir şey var sadece empati yapıp ‘ben olsam şöyle yapardım’ demenizi rica ediyorum
Sevgilim var evlenmeyi düşündük ve aileme söyldim önce annem ve babaanem vasıtasıyla babamla konuşuldu asla istemeyince ben kendim konuştum görüştüğümüzü, evlenmek istediğimizi vs anlattım.
Ayrılmamızı istedi etnik köken ve iş konusunda denk olmadığımzı söyledi tanışmak dahi istemedi. Ve gayet kibar konuştu ayrılmam için neredeyse yalvaracaktı
bu olayın ardından bir süre bekleyelim dedik iki hafta geçti ve bu konu aramızda da açılmadı sevgilim bu gün konuyu açtı ve neden hiç bir plan yapmıyoruz, yol çizmiyoruz vs diyerek benden aileme karşı daha ısrarcı olmamı, tekrar tekrar bu konuyu kabul ettirene kadar açmamı beklediğini söyledi.
Ben de açıkçası zaten elimden geleni yaptığıma inanıyorum çünkü muhafazakar bir aileyiz ve babamla bunları konuşmak bile benim için büyük bir şey.
Tekrar tekrar konuyu açmaya tartışma çıkarmaya çok çekiniyorum ve yapmam gereken nedir onu da tam kestiremiyorum.
Sevgilim ailemle bu konuyu tekrar konuşmak tartışmak normaldir diye düşünüyor ama ben çekiniyorum. Siz bu durumda kalsanız ne yaparsınız?
benim şuanki babamla konuşmam,aileme anlatmam falan ona yeterli gelmiyor tamam konuşman çok iyi ama sonuç olumsuz oldu ve olumluya dönene kadar bu konu unutulmadan sürekli açman lazım diyor
onu yeterince sevmediğimi düşünüyor.
acaba gerçekten yanlış mı yapıyorum ?
(Bu arada Ben 22 yaşındayım ve özel sektörde çalışıyorum adam akıllı meslek sahibi olmam için en az iki yıl çabalamam gerekiyor. Belki düzgün bir işim olsa yaşım da büyür babam da beni daha çok ciddiye alır o zaman işimiz daha kolay olur diye düşünüyorum .
ama sevgilim ya o zamanda olmazsa bana iki yıl sonra babam hayır derse de kesin evleniriz diyebilir misin, garanti verebiliyor mısun diyor ben de kaç yıl sonrası için bişey diyemiyorum)
Hmmm size göre sizi insan yerine koymayan aileniz,sevgiliniz değil yani?
Sorun etmediğinde değil size saygı duyduğunda duracağı yeri bildiğinde problem aşılmış oluyor
