Merhaba.sitede hep erkek ilişkileri üzerine konu açmıştım daha önce.zaten çok da bir konum yok.başlıktan da anlaşılacağı üzere ne yaparsam yapayım ekibin dışında kalmaktan kurtulamıyorum.daha 5 dakika önce iş yerinde bir kız gelip bizimkilere özel birşeyler falan dedi.bizim eczacı arkadaş da güle güle ayşe bir çıksana ya falan dedi.eee benim de geçmişten gelen travmalarım var bu konuda zaten.tekrar önüme gelince kötü etkileniyorum.odada 3 kişiyiz.bunlar spora gidiyor ilaç hazırlayan kızla.o gelmemiş spora.sonra 3.bulacakları zaman odadaki 3.kişi olarak mantiken ve normal olarak bana teklif edilmesi gerekirken tutturdular ayşegül gelecek ayşegül gelecek diye.ayşegül de 2 büyük çocuklu hayattan bezmiş bir kadın.bana teklif edecekleri yerde o bezgin kadına dil döke döke zorla ikna ettiler.ben en ufak bir imada koşardım oysa ki
.işin garip tarafı ben hayatım boyunca aynı sorunu yaşadım.sanki bu konularda lanetli gibiyim.bir ortam oluşuyor.herkes aynı seviyede ilerliyor.sonra bir bakıyorum tek dışlanan, çağırılmayan ben olmuşum.çok acayip tipler, boyuna millete laf söyleyen, hatta hakaret eden tipler bile aranıyor, çağırılıyor.ben bu işi cözemedim valla.hayatta her şeyi başardım bir şu konuyu çözemedim.arada ne oluyor, ne değişiyor da dışlanan ben oluyorum.o bezgin kadın çok mu emek veriyor sanki arkadaşlık için.tam tersi hatta.ya da o şaka ayağına hakaretler eden.abuk sabuk konuşan.utangacım desem utangaç olan da bir sürü insan var arada kaynayan.bıktım artık valla.aynı durumda hisseden var mı acaba ?