Ne yapilabilir

torarikar

Daha yaşanacak çok şey var...
Kayıtlı Üye
30 Aralık 2017
6.069
7.854
198
Selam.. Hemen konuya gireyim.. Bundan seneler once ilkokuldan arkadaslarimla birlikte birkac aylik unutulmaz bir donem yasamistik.. Ben o yasadigim donemi, hayatimin en mutlu zamani olarak adlandiriyorum.. Hayatimda ilk defa o zaman arkadaslarimla kampa gitmistik baska bir sehire, ilk defa gunduzleri ve geceleri cilginlar gibi eglenip cosmustuk, ilk defa sevgilim olmustu gibi gibi.. Tabi her guzel sey gibi o donem bitti ve o donemden sonra da yine benzer seyler de yasasam asla bir daha o kadar mutlu olamadim.. Yillar sonra bile o gunler hep burnumda tutuyor, gercekten yasadigimi hissettigim tek zamanlarmis diyorum.. O donemdeki arkadas grubum da artik dagildi, bazilari yurtdisina gitti hatta.. Onlar da ozluyor o zamanlari, yani oyle soyluyorlar.. Ama benim resmen burnumda tutuyor, inanin su an deseler ki seni bir gunlugune o doneme yollayacagiz deseler elimde ne varsa verirdim.. Kendimi cogu zaman o donemi dusunurken vs buluyorum.. Ama asil soylemek istedigim bir sey var.. Ben artik surekli o donemi dusunmek degil de artik tatli bir ani olarak geride birakmak ve bugune odaklanmak istiyorum.. Cunku bir daha geri donmeyecegini biliyorum.. Bunu nasil yapacagima dair degisik fikirlerinizi merak ediyorum, ayni yollardan gecenler falan goruslerini belirtirse cok sevinirim.. Iyi anlatabilmisimdir umarim..
 
çok ilginç bir konu ,
hiç yasamadim bunu güzel dönemler oluyor ama sonra geçiyor unutuyorum vs vs şeklinde ilerliyor
yardım aldınız mı bence bir psikolog işi bu.
 
O kadar benzer bir durumun içindeyiz ki... Hala rüyalarımda o dönemi gördüğüm olur aşırı mutlu uyanırım. Ama düşününce mesele o zaman ki insanlar ya da mekan değildi benim hissettiğim duyguydu. İnanılmaz özgür, rahat, huzurlu ve mutlu hissediyordum. Yeni yerler keşfediyordum. Bu beni aşırı mutlu hissettiriyordu.
Yıllar yıllar sonra oğlum 4 yaşındayken aslında yıllardır gittiğim, bildiğim yerlere oğlumla gezi yaptık inanılmaz keyif aldım ya. Şimdi aklımdaki anılardan biri de o :) demek ki mesele kişiler ya da yer değilmiş hissettiğim duyguymus demiştim o gün. Şimdi o duyguların peşinde gidiyorum ve çok güzel hissettiriyor :) bence sizde o anları kişiler ve mekanlardan ayrı olarak duygular üzerinden düşünün derim. Mutluluklar :)
 
Su an hayatında seni mutlu eden bir seyler olmadigi icin o donemi ozluyorsun. Ne eksik hayatinda? Neye ihtiyacın var? Ne yapsan mutlu olursun? Kendini dinleyerek bulabilirsin.
Guzel gunleri ozlemek, animsamak normal tabi ki ama takilip kalmak normal degil.
Acikcasi neyin eksik oldugunu tam bilemiyorum ama kendimi dinlemeye calisayim.. Tesekkur ederim..
 
Bende hep eskiyi ve eski arkadaşlarımı özlediğimde rüyamda eski gecekondulu ama huzurlu mutlu günleri görüyorum. Herşeyin değerli ve kıymetli olduğu zamanlar. Ama şimdi mecburen hayat devam ediyor bazen sevinçli mutlu, bazen hüzünlü mutsuz. Hayat böyle 🤷🏻‍♀️
 
O kadar benzer bir durumun içindeyiz ki... Hala rüyalarımda o dönemi gördüğüm olur aşırı mutlu uyanırım. Ama düşününce mesele o zaman ki insanlar ya da mekan değildi benim hissettiğim duyguydu. İnanılmaz özgür, rahat, huzurlu ve mutlu hissediyordum. Yeni yerler keşfediyordum. Bu beni aşırı mutlu hissettiriyordu.
Yıllar yıllar sonra oğlum 4 yaşındayken aslında yıllardır gittiğim, bildiğim yerlere oğlumla gezi yaptık inanılmaz keyif aldım ya. Şimdi aklımdaki anılardan biri de o :) demek ki mesele kişiler ya da yer değilmiş hissettiğim duyguymus demiştim o gün. Şimdi o duyguların peşinde gidiyorum ve çok güzel hissettiriyor :) bence sizde o anları kişiler ve mekanlardan ayrı olarak duygular üzerinden düşünün derim. Mutluluklar :)
Benzer birini gordugume cok sevindim.. Siz o donemde nerelerdeydiniz ve kimlerleydiniz..
 
Kongo romanındaki geg teorimi.
Halbuki insanlar hep bıraktıkları yere geri dönmek isterler ama bilmezler ki ne orası aynı yer ne de o insanlar aynıdır.
Merak ettim simdi o romani.. Bu arada bu konuda kitap ve film onerileri de alirsam cok memnun olurum..
 
Merak ettim simdi o romani.. Bu arada bu konuda kitap ve film onerileri de alirsam cok memnun olurum..
Kitabın adı kongoya ağıt bu bir roman. Yasin genctir diye dusunuyorum. Daha şimdiden eskiyi ozluyorsan birde 40 tan sonrasini gör. Bence bu özlem çocuk ruhlu insanlarda daha çok oluyor. Çünkü pek büyümek istemiyorsun.Aslında o zamanki kendini özlüyorsun. Zaman makinesini bulupta o anlara isinlanamayacagina göre anda kal şekerim. Hoş isinlansan ilkokul arkadaşlarınla o ana mi gidersin bilemem. Çoğunluk sayisala falan saldırır sanırım. Malum ülkenin durumu zor. 😌
 
Kitabın adı kongoya ağıt bu bir roman. Yasin genctir diye dusunuyorum. Daha şimdiden eskiyi ozluyorsan birde 40 tan sonrasini gör. Bence bu özlem çocuk ruhlu insanlarda daha çok oluyor. Çünkü pek büyümek istemiyorsun.Aslında o zamanki kendini özlüyorsun. Zaman makinesini bulupta o anlara isinlanamayacagina göre anda kal şekerim. Hoş isinlansan ilkokul arkadaşlarınla o ana mi gidersin bilemem. Çoğunluk sayisala falan saldırır sanırım. Malum ülkenin durumu zor. 😌
Tesekkurler, evet maalesef..
 
Benzer birini gordugume cok sevindim.. Siz o donemde nerelerdeydiniz ve kimlerleydiniz..
Yurtdisindaydim. Üni deydim. Arkadaşlarım ve bir sevgilim vardı. Hiç bir erkek bana kendimi prenses gibi hissettirmedi ondan başka. Özlüyorum. Ama o kişiyi değil. O arkadaşları değil. O ülkeyi değil. Tam olarak o duyguları özlüyorum. Bazen eşime kızıyorum sevgisini güzel hissettirmiyor diye. Ama onun sevgi gosterme şekli de başka. Ve farkındayım ki eşim beni herkesten çok daha fazla seviyor sadece gösterme şekli başka. Duygu çok daha güzeli. Yani demek istediğim o mekansal ve kişisel algilardan kurtulun. Çünkü asla sebep onlar değil.
 
Yurtdisindaydim. Üni deydim. Arkadaşlarım ve bir sevgilim vardı. Hiç bir erkek bana kendimi prenses gibi hissettirmedi ondan başka. Özlüyorum. Ama o kişiyi değil. O arkadaşları değil. O ülkeyi değil. Tam olarak o duyguları özlüyorum. Bazen eşime kızıyorum sevgisini güzel hissettirmiyor diye. Ama onun sevgi gosterme şekli de başka. Ve farkındayım ki eşim beni herkesten çok daha fazla seviyor sadece gösterme şekli başka. Duygu çok daha güzeli. Yani demek istediğim o mekansal ve kişisel algilardan kurtulun. Çünkü asla sebep onlar değil.
Cok tesekkurler.. Peki durustce soylerseniz simdi geriye donup baktiginizda hayatinizin en mutlu donemini o donem olarak mi goruyorsunuz hala? Yoksa degisti mi?Bir de dedikleriniz cok dogru aslinda, ama o duygulari tekrar nasil elde edecegimi bilemiyorum ki.. Tamam o insanlardan bagimsiz ama peki nasil elde edilecek o ozledigimiz duygular.. Siz bunu nasil basardiniz? Yani teoride cok mantikli dediginiz sey, ama pratige dokunce nasil yapilabilecegini bilemedim :)
 
İstanbulda isen ve gezmeyi seviyorsan bana takıl. 🥰 Yeni ve güzel anıların olur. Ancak diyeceğim o ki o anıların bu kadar burnunda tütmesinin en büyük sebebi o yaşların gençlik enerjisi. İlk sevgili, enerjinin tavan olduğu zamanlar. Takılmayın
 
Selam.. Hemen konuya gireyim.. Bundan seneler once ilkokuldan arkadaslarimla birlikte birkac aylik unutulmaz bir donem yasamistik.. Ben o yasadigim donemi, hayatimin en mutlu zamani olarak adlandiriyorum.. Hayatimda ilk defa o zaman arkadaslarimla kampa gitmistik baska bir sehire, ilk defa gunduzleri ve geceleri cilginlar gibi eglenip cosmustuk, ilk defa sevgilim olmustu gibi gibi.. Tabi her guzel sey gibi o donem bitti ve o donemden sonra da yine benzer seyler de yasasam asla bir daha o kadar mutlu olamadim.. Yillar sonra bile o gunler hep burnumda tutuyor, gercekten yasadigimi hissettigim tek zamanlarmis diyorum.. O donemdeki arkadas grubum da artik dagildi, bazilari yurtdisina gitti hatta.. Onlar da ozluyor o zamanlari, yani oyle soyluyorlar.. Ama benim resmen burnumda tutuyor, inanin su an deseler ki seni bir gunlugune o doneme yollayacagiz deseler elimde ne varsa verirdim.. Kendimi cogu zaman o donemi dusunurken vs buluyorum.. Ama asil soylemek istedigim bir sey var.. Ben artik surekli o donemi dusunmek degil de artik tatli bir ani olarak geride birakmak ve bugune odaklanmak istiyorum.. Cunku bir daha geri donmeyecegini biliyorum.. Bunu nasil yapacagima dair degisik fikirlerinizi merak ediyorum, ayni yollardan gecenler falan goruslerini belirtirse cok sevinirim.. Iyi anlatabilmisimdir umarim..
Hayatın olağan akişı bu şekilde maalesef.etrafta kaç kişinin belli bir yaşan sonra arkadaş grubu oluyor ki.şu arkadaş grubu muhabbetleri genelde çok kısa bir zaman dilimini kapsıyor zaten.zaten millet iş, güç evlilik muhabbetlerine girmese mutlaka kavga çıkıyor.birileri birileriyle küsüyor, grup dağılıyor.yani demem o ki arkadaş grubu çok sayılıdır ülkemizde.onu bir geçmek lâzım.bir de tekrar o günün aynısını yaşyacak arkadaş grubu, sevgili olsa bile aynı mutluluğu yaşayamayacaksın.yaşın büyüdü, tecrübe kazandın ve hayattan da bir miktar soğudun çünkü.ben mesela ilk öpüştüğümde farklı bir dünyaya gidip gelmiştim.bu kadar şahane birşey barsa hayatta insanlar neden bütün gün öpüşmüyor falan diye düşünmüştüm.şimdi neredeyse zevk bile almadan sevişiyorum, seks yapıyorum.bir içgüdü gibi devam ediyor ama o kadar yani.boşa kalmayıp, sürekli kendinizi meşgul edecek birşeyler bulursaniz çok düşünmezsiniz ama o da pek arkadaş yoksa mümkün olmuyor maalesef.
 
Ben de mezun olup memlekete gelince aklım üniveriste yıllarımda Ankara'da kalmıştı. Resmen içimden bir şeyler kopup giderdi. Çok güzel arkadaşlıklar yaşamıştım. Rüyalarıma girerdi, çok mutsuzdum. Ama böyle anlattığınız gibi burnumda tüterdi.
Memlekette 3 yıl kaldıktan sonra Ankara'ya atandım ve çok güzel zaman geçirdim yine orada. Ama hayatın gerçekleri yavaş yavaş yüzüme vurmaya başladı. Çok sevdiğim arkadaşlar evlendi çocuğa karıştı. Herkesi hayat telaşesi sardı. Ne kadar geçmişi özlesek de hayat devam ediyor. Ve sağlıklı olan bu akışta bir yer edinmek.
Ankara'da 3 yıl yaşadıktan sonra gerçekleri kabullenip tekrar memlekete geldim. Çünkü herşey değişmişti. Siz şimdi o günleri özlüyorsunuz ama arkadaslarınız degisti, tatil icin gittiginiz yerler degisti, hayat degisti.
Bir gün uyanınca hayatı kacırıyorum hissini siz de yasayacaksınız. O günlerin sadece güzel bir anı olarak kalmasını sağlayın..
 
Back
X