Arkadaslar merhaba. Problemim erkek arkadasimla ilgili. Daha dogrusu onunla mi yoksa benim beklentilerimle mi ilgili bilmiyorum. Konuya gelirsek, bizim erkek arkadasimla dort yillik bir iliskimiz var. Iliski suresi uzayinca ister istemez aile bireyleriyle tanisiliyor, bulusmalar oluyor. Benim tum ailem ona karsi cok saygiliyken onun ailesi bana karsi son derece saygisiz. Teyzesiyle bulustuk mesela, bana "yegenim cok uzun boylu cok yakisikli, biz onun sevgilisi de hep boyle uzun boylu tas gibi bir kiz olacak diye beklemistik " dedi. Yani bir taraftan guluyor ama, bana kalirsa oldukca patavatsizca yapilmis bir saka bu. Etrafimda begenilen biriyim, dereceyle girdigim bir okulum ve daha mezun olmadan calismaya basladigim bir isim var ama bu insanlar surekli bana tepeden bakiyor. Gecen gun de kuzenleriyle bulustuk, uc tane kiz. Bir tanesi 30unda, benden 6 yas buyuk ve digerleriyle ayni yaslardayiz. Onlar da "ayy kuzeeen bizim oranin kizlari da ne guzel, daha evli degilsiniz belki oradan birini bulursun " diyip goz kirpip gulduler, benim gozlerim portledi saskinliktan, bunu yapan 30 yasindaki kadin ve saz arkadaşları da parmaklariyla suratimin halini gosterip tepinircesine guluyorlar bu sirada. Annesi deseniz onunla henüz gorusmedik ama ismimi dahi agzina almadigini ve oglunun evlenmesini istemedigini soylemis sevgilimin teyzesine. Teyzesi gelip bunu da bana soyledi evet. Bu konusmalar olurken sevgilim oyle sinmis bir vaziyette oturuyor, ben deseniz bir taraftan kudururken bir taraftan da sessizligimi koruyorum. Yani sevgilim beni koruyacak bir tip degil. Sen haklisin diyor ama karismiyor. Ailesinin goruslerinin onemli olmadigini soyluyor ama onlarin yanindayken asla onlara cevap vermiyor. Ailesinin yaninda bambaska biri sanki... Siz olsaniz bu tarz laf sokma durumlarinda ne yaparsiniz ? Cevaplarini vermek istiyorum ama saygisizlik mi bu sizce ?
Ama haklisiniz tabii
