oncelıkle kandılın mubarek olsun arkadaşım..allah sıkıntılarını hafifletsin inşallah
acaba k.v veya görumceler aradıgında bu aksam esımle planımız var yada baska bı plan yaptık diyerek biraz arayı acabılrımısın??
sana sitemde bulunsalarda kulak asma ama hafta 2 kez kendı ıstegınle eşine hadı annenlere gidelım de..
eşinde bence şöyle bi izlenım bırakmalısın
karımın ailemle problemı yok onlarla görüşmekte istiyor ancak benımle kendı evındede zaman geçirmek istiyor..
bunu eşine empoze etmen lazım tabı esşını sen tanırsın nasıl bı yol ızlersın ona sen karar ver..
ama aileye baglı bı adama aileyı kotulemek yada istemıyorum görüşmek gibi bi izlenım verırsen dahada baglanır..
msela bı planımız var deyıp geri çevirdigin bi teklıfın ertesi günü sen hadı kalk de eşine ailene gidelım..
böyle böyle haftada 4-5 gün olan görüşmelrını 2 güne düşürebılrsın belkı..
bide evlılıgın ılk zamanları gercekten bırbırını tanımakla anlamakla gectiginden sıkıntılar büyüyebılıyor..
ben evlendıgımının 10,gününe eşim bana sen benım ailemı ıstemıyosun bu eve istedıklerı gibi girer çıkarlar vs. dedı..
tabi gözüm korktu daha 10 günlük evlısın biz hiç başbaşa olamıycazmı falan gıbı korkulara kapıldım ama pekı dedım
ılk ctesi kahvaltıya alıyoruz,ertesi pazarda hadı dedım gidiyoruz
10 gün sonra tekrar cagırdım yemege,15 gün sonra komple 15 kişi aldım hemen hemen 1,5 aylık evlıyken
sonrada gördügün gibi ailenı cok sevıyorum onlarla cok keyıflı zamanda gecırıyorum ama bızde yenı evlı bı cıft olarak herseyın dengesını kurmalıyız mesajı verdım
ve bırdaha aile mevzusu açılmadı...
diklenseydim artarak devam edebılırdı..
peki senin ailene de sık sık gidiyor musunuz , gitseniz eşin şikayet edicektir ,
madem 3-4 gün illa ailesine gidilecek , geri kalan günler de sen tuttur aileme gidicem
sen özlüyosun ailende benimkiler ne de
alışacaksın ailemi silemem ne demek kimse silmesini beklemiyor ki ama haftada bir git herkeisn huzuru olsun ,
daha yenisiniz şimdilerde bu düzeni kurarsan kurarrsın , sonrasında hiç kurulmaz bu düzen ,
güzellikle anlamıyorsa gerekirse kavgayla çözülmesi lazım ,
Arkadaşım senin durumunun aynısını belkide daha fazlasını yaşadım. İlk evlendiğimiz sene haftanın 3-4 günü hafta sonları dahil hep beraber olmak istiyorlardı. Çalıştığım için sürekli gitmek katlanılmaz bir hal almaya başladı. Akşam yemeğe gittiğimizde kalalım diye gözümüzün içine bakarlardı. Çareyi yavaş yavaş arayı açmakta buldum. Haftada 4 kere gidiyorsam 2 ye düşürdüm. Laf söylediler surat astılar hiç kaale almadım polemiğe girmedim asla yüz göz olmadım. Duymamazlıktan geldim ve şimdi haftada bir görüşüyoruz alıştılar bu duruma artık yadırgamıyorlar.
bir yılım dolacak neredeyse, zaman geçer alışırız diye bekledim. ama yok.. sadece pazarım var benim. 3-4 gün oraya gidiyorum. ee kendikilerimi de özlüyorum. 1-2 oraya gitsem, haftam bitiyo. o halinden memnun, seninkilerine hiç gitmeyelim demedim diyo ama benimkiler biz başbaşa kalalım diye her şeyi yapıyo. telefonla konuşmak da, iyi olduğunu bilmek de yeter, evlisin artık evine ver ilgini çabanı diyorlar. ama gel gör ki....üstüne oraya gitmeyerek onun kişiliğini zedelediğimi, artık fikirlerine saygı duymadığımı söylüyor. bu yüzden aramız çok açıldı
Arkadaşım senin durumunun aynısını belkide daha fazlasını yaşadım. İlk evlendiğimiz sene haftanın 3-4 günü hafta sonları dahil hep beraber olmak istiyorlardı. Çalıştığım için sürekli gitmek katlanılmaz bir hal almaya başladı. Akşam yemeğe gittiğimizde kalalım diye gözümüzün içine bakarlardı. Çareyi yavaş yavaş arayı açmakta buldum. Haftada 4 kere gidiyorsam 2 ye düşürdüm. Laf söylediler surat astılar hiç kaale almadım polemiğe girmedim asla yüz göz olmadım. Duymamazlıktan geldim ve şimdi haftada bir görüşüyoruz alıştılar bu duruma artık yadırgamıyorlar.
eşini ve vereceği tepkileri en iyi sen bilirsin tabi,
bende yeni evliyim ve karşılıklı apartmanlarda oturuyoruz kv ile,
abartmıyorum ilk 2 ay her akşam aradılar gelin diye haftanın 1 gününde kabul ettim diğer günler kibarca reddettim artık ben utanıyodum hayır demeye ama onlar sürekli devam ettiler , 2 ayın sonunda anladılar sanırım , bu sefer sık sık siz gelin diye aramaya başladılar haftada bir gidiyodum (eşim vardiyalı ben işteyken her gün görüyor annesini) bi akşam onlardan çıkarken daha sık gelin komşular gelin oğlanı çaldı diyolar dedi sen öyle diyenleri bana gön der ben ağzının payını veririm dedim onlara gitmeyi 1 haftadan 3 haftaya çıkardım sinir olduğumdan , ara ara eşimde gidelim diye tutturuyordu tabi hayır diyordum sen git istersen ben çalışıyorum ki çalışmasamda her gün görüşemem kendi aileme bile gitmem her gün senin ailene özel bi durum değil benimki, derken alıştılar , şimdi kafamıza göre takılıyoruz kimse kimseyi zorlamıyo ,
arkadaşın yaptıgını yap demeye calıştım aslında...
bellıkı çok surat asacaklar çok sitem edecekler ama o kısıma çok takılma kulak asma
onemlı olan eşe bunu yansıtmamak..
onları geri çevirdigin günlerde ya bi plan yap eşin dışarı cıkmayı sevıyosa dısarıda..
yada bı dvd falan al bugün başbaşayız de,ona zaman ayır ilgi göster tamamen bebek gibi şımart..
aileyle ilgili bi konu açarsa sinirlenme köpürme,orayada gidicez ama bu akşam bırlıkteyız de
işve cilve eksık etme,erkek mılletı boyle malesef...
hanı şöyle karşına alıpta kocacım evımız ayrı bizde bi aileyız artık bırbırımıze zaman ayıralım desen,hemen aileye karşı tehdit olarak algılanıyo..
ama en son ıhtımal olarakta kendıne yakın hissettigin bi görümcede cok yorucu calıstıgını evine eşine ve kendıne zaman ayırmak ıstedıgını anlat
onlarlaykende cok keyıf aldıgını ama işten eve gelınce kendını bi koltuga atıp dınlenmeye nekadar cok ıhtıyacın oldugundan falan bahset..
ama bence bunu en sonyap..
Arkadaşlar öncelikle merhaba. Forumda ilk konum. Kimseye anlatamıyorum üzülmesinler, beni mutsuz bilmesinler diye ama artık kendi kendime de yetemiyorum. Benden tecrübeli olan çok ablalarım vardır, yardımlarınıza ihtiyacım var. Öncelikle 25 yaşındayım, eşim benden 10 yaş büyük. Ve ailenin tek erkek çocuğu. 3 görümcem var. İkimiz de ailelerimizin en küçükleriyiz. Haliyle çok el bebek büyüdük. Büyük bir şehirde yaşıyoruz ve ailelerimizle aramızda 30-40 dk falan mesafe var. Evleneli daha 1 yıl bile olmadı. İkimiz de çalışan insanlarız. Hem de 6 gün çalışıyorum. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz, daha yeniyiz hem problemlerimiz illa ki olacak alışma aşamasındayız. Ama bizim hep problemlerimiz, kavgalarımız ailesinden yana oluyor. Görümcelerim hepsi evli zaten büyükler, bana sürekli bir şey bilmiyorum gibi öğretme çabasındalar. Geniş bir aileleri var ve sürekli beraber olmayı seviyorlar. Sorunum şu ki Kv ve görümceler sürekli yanında istiyor bizi bu konudan çok rahatsızım. Eşime kaç defa dile getirdim, beni anlamıyor alışmak zorundasın diyor. Sürekli kavga ve sonunda küslük. Kabullenemiyorum bunu, düşünün işteyim arıyorlar yemeğin yoktur oraya gel buraya gel. Eşimi de arıyor ona söylüyorlar. Birkaç defa gitmedim, hemen eşime sen böyle değildin falan yapıyorlar. Kv haftanın 3-4 günü görüyor bizi, buna rağmen ağlıyor yaşlıyım özlüyorum sizi istiyorum falan diye. Mesela yemeğe gidiyoruz, geç oluyor çay falan derken, burada kalın diyor. Görümceler de öyle. Sürekli gidip gelmeye alışmışlar, ama ben buna dayanamıyorum. İşten çıkınca eve gidip gerekirse aç kalmak ama kendi evimde olmak istiyorum. Çok mu bencilim? Onlarla bir problemim de yok ama hep birilerinin planlarımı yapmasını hazmedemiyorum. Uymadığım zaman eşimle huzurumuz bozuluyor, uyduğum zaman sinirim bozulduğu için ben huzursuzluk çıkarıyorum ne yapacağımı bilmiyorum. Onlar böyle alışmışlar, benim de alışmamı bekliyorlar ama artık yok. Yapamıyorum. Eşim beni anlamıyor bu konuda. anlatmaya çalışınca da bende değil sende sorun var normal değilsin diyor. Eşimle tek sorunumuz bu inanabiliyor musunuz? Birbirimizi seviyoruz ama bu yüzden ayrılmayı bile konuştuk. Biterse biter onlardan vazgeçmemi bekleme dedi bana bana mesafe koy diyorlar ama haftada 3-4 gün görüşürsek nasıl yapabilirim bunu yaşayanlarınız vardır bu durumu, nasıl çözebilirim? çok sıkıntılıyım lütfen bir akıl..((((((
bu süreçte hiç eşinle sorun yaşamadın mı? hem onlarla hem eşimle çatışıyorum ben bu düşüncemle. çünkü onlar alışkanlık edinmişler bunu, hep beraber hep beraber...
Arkadaşlar öncelikle merhaba. Forumda ilk konum. Kimseye anlatamıyorum üzülmesinler, beni mutsuz bilmesinler diye ama artık kendi kendime de yetemiyorum. Benden tecrübeli olan çok ablalarım vardır, yardımlarınıza ihtiyacım var. Öncelikle 25 yaşındayım, eşim benden 10 yaş büyük. Ve ailenin tek erkek çocuğu. 3 görümcem var. İkimiz de ailelerimizin en küçükleriyiz. Haliyle çok el bebek büyüdük. Büyük bir şehirde yaşıyoruz ve ailelerimizle aramızda 30-40 dk falan mesafe var. Evleneli daha 1 yıl bile olmadı. İkimiz de çalışan insanlarız. Hem de 6 gün çalışıyorum. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz, daha yeniyiz hem problemlerimiz illa ki olacak alışma aşamasındayız. Ama bizim hep problemlerimiz, kavgalarımız ailesinden yana oluyor. Görümcelerim hepsi evli zaten büyükler, bana sürekli bir şey bilmiyorum gibi öğretme çabasındalar. Geniş bir aileleri var ve sürekli beraber olmayı seviyorlar. Sorunum şu ki Kv ve görümceler sürekli yanında istiyor bizi bu konudan çok rahatsızım. Eşime kaç defa dile getirdim, beni anlamıyor alışmak zorundasın diyor. Sürekli kavga ve sonunda küslük. Kabullenemiyorum bunu, düşünün işteyim arıyorlar yemeğin yoktur oraya gel buraya gel. Eşimi de arıyor ona söylüyorlar. Birkaç defa gitmedim, hemen eşime sen böyle değildin falan yapıyorlar. Kv haftanın 3-4 günü görüyor bizi, buna rağmen ağlıyor yaşlıyım özlüyorum sizi istiyorum falan diye. Mesela yemeğe gidiyoruz, geç oluyor çay falan derken, burada kalın diyor. Görümceler de öyle. Sürekli gidip gelmeye alışmışlar, ama ben buna dayanamıyorum. İşten çıkınca eve gidip gerekirse aç kalmak ama kendi evimde olmak istiyorum. Çok mu bencilim? Onlarla bir problemim de yok ama hep birilerinin planlarımı yapmasını hazmedemiyorum. Uymadığım zaman eşimle huzurumuz bozuluyor, uyduğum zaman sinirim bozulduğu için ben huzursuzluk çıkarıyorum ne yapacağımı bilmiyorum. Onlar böyle alışmışlar, benim de alışmamı bekliyorlar ama artık yok. Yapamıyorum. Eşim beni anlamıyor bu konuda. anlatmaya çalışınca da bende değil sende sorun var normal değilsin diyor. Eşimle tek sorunumuz bu inanabiliyor musunuz? Birbirimizi seviyoruz ama bu yüzden ayrılmayı bile konuştuk. Biterse biter onlardan vazgeçmemi bekleme dedi bana bana mesafe koy diyorlar ama haftada 3-4 gün görüşürsek nasıl yapabilirim bunu yaşayanlarınız vardır bu durumu, nasıl çözebilirim? çok sıkıntılıyım lütfen bir akıl..((((((
Arkadaşlar öncelikle merhaba. Forumda ilk konum. Kimseye anlatamıyorum üzülmesinler, beni mutsuz bilmesinler diye ama artık kendi kendime de yetemiyorum. Benden tecrübeli olan çok ablalarım vardır, yardımlarınıza ihtiyacım var. Öncelikle 25 yaşındayım, eşim benden 10 yaş büyük. Ve ailenin tek erkek çocuğu. 3 görümcem var. İkimiz de ailelerimizin en küçükleriyiz. Haliyle çok el bebek büyüdük. Büyük bir şehirde yaşıyoruz ve ailelerimizle aramızda 30-40 dk falan mesafe var. Evleneli daha 1 yıl bile olmadı. İkimiz de çalışan insanlarız. Hem de 6 gün çalışıyorum. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz, daha yeniyiz hem problemlerimiz illa ki olacak alışma aşamasındayız. Ama bizim hep problemlerimiz, kavgalarımız ailesinden yana oluyor. Görümcelerim hepsi evli zaten büyükler, bana sürekli bir şey bilmiyorum gibi öğretme çabasındalar. Geniş bir aileleri var ve sürekli beraber olmayı seviyorlar. Sorunum şu ki Kv ve görümceler sürekli yanında istiyor bizi bu konudan çok rahatsızım. Eşime kaç defa dile getirdim, beni anlamıyor alışmak zorundasın diyor. Sürekli kavga ve sonunda küslük. Kabullenemiyorum bunu, düşünün işteyim arıyorlar yemeğin yoktur oraya gel buraya gel. Eşimi de arıyor ona söylüyorlar. Birkaç defa gitmedim, hemen eşime sen böyle değildin falan yapıyorlar. Kv haftanın 3-4 günü görüyor bizi, buna rağmen ağlıyor yaşlıyım özlüyorum sizi istiyorum falan diye. Mesela yemeğe gidiyoruz, geç oluyor çay falan derken, burada kalın diyor. Görümceler de öyle. Sürekli gidip gelmeye alışmışlar, ama ben buna dayanamıyorum. İşten çıkınca eve gidip gerekirse aç kalmak ama kendi evimde olmak istiyorum. Çok mu bencilim? Onlarla bir problemim de yok ama hep birilerinin planlarımı yapmasını hazmedemiyorum. Uymadığım zaman eşimle huzurumuz bozuluyor, uyduğum zaman sinirim bozulduğu için ben huzursuzluk çıkarıyorum ne yapacağımı bilmiyorum. Onlar böyle alışmışlar, benim de alışmamı bekliyorlar ama artık yok. Yapamıyorum. Eşim beni anlamıyor bu konuda. anlatmaya çalışınca da bende değil sende sorun var normal değilsin diyor. Eşimle tek sorunumuz bu inanabiliyor musunuz? Birbirimizi seviyoruz ama bu yüzden ayrılmayı bile konuştuk. Biterse biter onlardan vazgeçmemi bekleme dedi bana bana mesafe koy diyorlar ama haftada 3-4 gün görüşürsek nasıl yapabilirim bunu yaşayanlarınız vardır bu durumu, nasıl çözebilirim? çok sıkıntılıyım lütfen bir akıl..((((((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?