Ne yapmalıyım bilmiyorum:( yardıma ihtiyacım var,evlilik zormuş:(

arkadaşım bende yaşadım çok daha fazlasını belki
birincisi eşinle iyi olacaksınki destek olsun sana, kavga falan unut canım cicim ol,
annesinede özellikle onun yanında annecim falan güleryüzlü ol
ilk olarak birden bıçak gibi kesemessin, yavaş yavaş olucak
bir iki gün fenalaş işyerinde çok yorulduğunu tansiyonun düştüğünü falan söyle
eve gidip dinlenmek istiyorum de, hatta eşine de, gidemedik annenlerede hayatım lütfen söyle rahatsızlandığımı
darılmasınlar de
bir kaç gün sonra hadi biz gidelim de kocana, kaynananada annecim işler çok yoğun bu aralar çok yoruluyorum
sık sık gelemessem darılmayın aklım hep sizde, ben iyi olduğum günler gelicem de
özledim valla kaç gündür göremedim ama böyle özlemekte güzelmiş falan de
yavaş yavaş alışacaklar
sen halini güzellikle söylemessen tabiki tepki alırsın alışılmış düzende
Allah yardımcın olsun arkadaşım..
 
Haklısın arkadaşım,yaşcada olgunmuş ama demekki aile konusunda hepsi aynı birkez daha anladım..2 yıllık evliyim eşim ve ailesiyle bu mücadelelri okadar çok yaşadım ve hala yaşıyorum ki bir ara bana psikolojik sorunlu muamelesi bile yaptılar sırf aileyi biraz bırakıp bizim bi aile olduğumuz gerçeğini benimsemesini istedim konuştum diye düşün artık ve hala halaa halaa da aynı sana diyeceğim baştan sıkı tut,tavrını koy sonradan bişe yapamazsın eğer karşındaki insan işne gelirse gibi davranıyorsa seni benimsememiştir zaten ve...
 
arkadaşım senin bu yaşadıklarının, eşinin aile ve akrabalarının hatta ve hatta okuduğum kadarıyla eşinle aranda geçen diyalogların kelimesi kelimesine aynılarını 4 sene boyunca yaşadım. Kendimce araya mesafeler koymaya çalıştım olmadı. konuştum olmadı. tatlılıkla anlattım olmadı. kavga ettim olmadı. küstüm olmadı. olmadı olmadı olmadı. bir zaman sonra yılgın ve içine kapanık bir insan olmaya başladım. hayattan hiçbir zevk almayan sadece evlendiğim insanı ve ailesini idare temeye çalışan ruh gibi, mutsuz bir insan .(insanmışım evliyken farkında değildim) Peki benim bu çabamın sonucu ne mi oldu. Boşanıyorum. Ve bu süreçte bizi birbirimize düşman eden ailesi bir kere olsun ne oldu sorun ne diye bile sormadılar. neden çünkü hiç saygısızlık etmedim. neden çünkü onların gerekli gereksiz bütün aile toplantılarına sorunsuz iştirak ettim. Ben bu kadar alttan aldım diye kimse bana madalya takmadı. Sorsan şimdi benden kötüsü yoktur. Dolayısıyla arkadaşım sana boşan demiyorum. Ama bu aile ve eş benim eşim ve ailesiyle klonlanmış gibi aynısı. 3 aydır suratlarını görmüyorum. hayatıma renk, neşe geldi. Ben farkında olmadın kendi hayatımın içine ediyormuşum evlilik idare ettiğimi sanarak. Eşin seni hiç bir zaman anlamıyacak ve kendi borusunu ötmeye devam edecek. Çekersen beliki 20-30 sene sonra düzelir. Yada benim gibi gözün hiçbirşey görmediği bir anada inceldiği yerden kopar...
 
ben bu büyükleri anlamam...

yani iki kişi evlenmiş, bir yuva kurmuşlar. neden elzem bir durum yoksa sende kalsınlar. niye sende yesinler...
bırakın evlenenleri rahat etsinler. kendi düzenlerini kurmaya çalışsınlar.

sana gelince tatlım. hiç de yanlış düşünmüyorsun. sana yemin olsun ben kendi babamın evinde bile kalmayı sevmiyorum. zeytin, peynir yiyim ama kendi evimde çolumla çoçuğumla yiyim. ha özel günler vardır. onlar başım gözüm üstüne.

ne anlayışssız kocan ve ailesi varmış.

kaldı ki ben kız annesine bile çok sık gidilmesine olur olmaz zamanlarda büyüklerin evlerinde kalınmasına kesinlikle karşıyımmm
 


arkadaşım evet anlamamışsın beni. ben kötü niyetten yapıyorlar, aramızı bozmaya çalışıyorlar gibi bir cümle kesinlikle sarfetmedim ki nimet olan bir durumu dert ediyorsun diyorsun. kesinlikle beni seviyorlar, yoksa beni bırak her gün görmek, evlerinde olmama bile tahammül etmezlerdi çok iyi biliyorum. ama sırf beni seviyorlar, ben de onları seviyorum diye her gün iç içe olmak zorunda değiliz. asıl böyle olarak aramızdaki ilişki laçkalaşıyo. çünkü haftada 1 gitsem, sıkarım kendimi evde ne sıkıntım derdim olur belli ettirmem. gülerim ederim. ama 3-4 gün de insan saklayamıyor bir şeyleri. bu sefer işte bile bir şeye sinirlensen gidip oraya surat asmış oluyorsunuz gözlerinde. ayrıca her gün konuşuluyo zaten bir şekilde, ben ararım onlar arar bir sorunum yoktur. ama bana şu gün herkes burda olacak sen de gel deyince, beni bir yere gitmek zorundaymışım gibi yapınca ipler kopuyor orada. bu konuda da haksız olduğumu düşünmüyorum. çünkü ben böyle alışmadım evet. herkes her düzene alışmak zorunda değil ki
 

Bu hiç bir yeni gelin için nimet olan bir durum değildir.
İnsan evlenir ve eşi ile evliliğini baş başa yaşamak ister evinde.
Yemeğini kendi mutfağında yapmak ister, zengin bir menü istemez.
Bir çorba makarna olsun, eşine servis yapsın. Eşi de eline sağlık desin ne bileyim.
Güzelce davet edersin, kapımız hep açık bekleriz dersin.
Ama zırt pırt arayıp huzur bozmak niye?
Darılmalar, küsmeler bir evliliği nasıl etkiler.
Buyrun kavgalar çıkmış sırf bu sebeple ayrılık konuşulmuş.
İnsan bari evladının yuvasının huzuru için baskı yapmaz yahu!
Bu benimsemek falan değil, bu çocuğunun evlendiğini kabul edemeyen bir ailenin saçmalaması..

Bu arada bende kalabalık bir ailede büyüdüm ,hala da ailemleyim.
Ama evimde eşimle evliliğimi yaşamak istiyorum.
Benim ailem yakınlarında olayım istiyor.
Ben ne benim aileme ne eşimin ailesine yakın olmak istemiyorum.
Biliyorum ki çok muhabbet tez ayrılık getirir.
Ve eşime diyorum biz evlendik ve artık bu evlerde misafiriz.
Evimi kurduğumda en fazla haftada bir giderim bakın en fazla.
Bunu herkese söyledim. Eşim de dahil.
Ben bıkmışım kalabalıktan yahu.. Huzur istiyorum
 
Son düzenleme:
bende aynı dertten muzdaribim maalesef benim de kayınvalidemle evim karşılıklı apartmanlarda sürekli gelin gidin diye arıyorlar evlendiğimizin ertesi günü kahvaltıya çağırdılar
sürekli yemeğe çağırıyorlar
kayınvalidem hem kocaman kalkıp kahvaltı hazırlamamı hemde onunla yemeyip kendisine gidip onunla kahvaltı yapmamı istiyor zamanlı zamansız geliyor gidiyor
bide bi muhabbetleri var orası da bizim burası da bizim benim evimde onlarınmış yani gerçi ben bunu hiç onaylamadım hiç evet demedim sessiz kaldım her seferinde
eşimde rahatsız oluyor belkide çoğu çağırdıklarında kahvaltı hazır yemeğimiz var diyor ama nereye kadar böyle olucak bilmiyorum tecrübeli hanımlardan kayınvalide ile aradaki mesafe nasıl korunmalıdır diye tavsiyeler beklenir =(
bu arada şuan çalışmıyorum evdeyim
 

en güzelini yapmışsın canım...

Konu sahibi arkadaşım , istemeyerek gitmek zorunda değilsin..eşin dahi olsa kimse sana zorla bişey yaptıramaz..

Hem sen gitmeyelim demiyorsunki,kendi evind de vakit geçirmek istiyorsun haklı olarak..

Bunu anlamayacak eş , gitsin annesiyle yaşasın ozaman..

Sana alışmak zorundasın bu duruma demiş ya eşin

sen haftanın 5 günü kaynanaya gitmeye alışmak zorunda değilsin ama

kocan bir an evvel evliliğe alışmak zorunda..

Onun istediği gibi bir evlilik yok...o şekilde 2 yıl daha götürürsün en fazla..enin de sonunda patlarsın çünkü..
 
Yada ikinci bir seçenek

özellikle her gün kayınvalideni ara ve akşam yemeğe gelicez de...her akşam kendi isteğinle gidin...bunu tahminen 1 yada 2 ay yapmanı öneririm..


Inan bana kayınvaliden kendisini enayi yerine koyduğunu zannedecek ve bıkacak sizden....kendisi çağırıp siz gidince hatun zevk alıyor..

Bence sen istedin diye her gün gidersseniz durum farklı bir tarafa kayacak..

Sen çalıştığın için yemek yapmak zor geliyor sende kaynanalara yemeğe giderek işin kolayına kaçmış oluyorsun ve kaynanayıda kullanmış sayılıyorsun..yani kayınvaliden bir müddet sonra böyle zannedecek..ve kisinlikle akşam gelin diye szi aramayacak..hatta bir iki aya kalmaz bıkar sıkılır sizden...
 

işte benim korkum hiç sıkılmaması..5 gün üstüste gittimm. 6. gün yine aradıı:/ zoruma giden beni çağırmaları değil, eşimin çağırmışlarsa iştirak etmek zorundayız, onlardan ayrılamayız gibi davranması.. ben çağırsam zaten anında bendeler.. yapıları bu seviyorlar beraber olmayı
 

Valla arkadaşım aynı sıkıntıları bende yaşadım.Hatta yeni konu açmıştım eşimin ailesine düşkünlüğü die kimse okuyup yorum yazmamış uzun olduğu için.Napıcaz inan bende bilemiyorum ahh ahh...
 
biraz da yanlış anlaşılıyorum sanırım. ben kimseyi kırmak istemiyorum, hele canımdan çok sevdiğim eşimi hiiçç. beni sevdiğini çok iyi biliyorum, canım yansa onun da yanıyor biliyorum. 1 yol çıktık biz, gerçekten kısa bir zaman gibi bile gelse alıştık birbirimize.evlendik. sadece bu aileye gidip gelme olayı yüzünden boşanmayı konuştuk bir sinirle. evet ne yapmalıyım? yani bu konu yüzünden ayrılayım mı severken? yoksa evlenmeden bunu konuşmadığım için mi hatalıyım? görümceme gidiyoruz, mesela amcasının kızlarını da çağırmış herkes orda, 3 gün sonra da şunda toplanalım planı yapıyorlar. herkes tamam diyo.bana geliyo sorun çıkıyo, bakarız, işim olmazsa gelirim yapıyorum. eşimin yanında anlamadık ne çok işi varmış yapılıyo. üstüne onu arıyolar gelmeyecek misiniz diye. eşim onların yanında kötü duruma düşmesin diye gidiyorum. ama gelince ister istemez sinirimi kusuyorum. bunu da içime atmayı bilmiyorum. ben de insanım, yaşım da çok büyük değil. kocanı seviyorsan ailesine katlanmak zorundasın diyor bazıları, sevgi ne kadar sabır gerektirir bilmiyorum. her gece uyurken bana kavuştuğu için Allah'a şükreden adam şimdi biterse biter onlardan vazgeçmem dedi karşımda. ne yapılır bilmiyorum
 

Buda farklı bir bakış açısı ama riskli..hiç sıkılmayabilirler zira var böyle insanlar..konu sahibinin dediklerine göre epey dirençliler bu konuda.
 

işte kahretsin ben hiç numara yapamıyorum. bunu başaranların biraz yerine göre iki yüzlü davranmak zorunda kaldığını biliyorum. denedim. yapamadım. sinirlendiğim an annecim canım cicim yapamıyorum.gözüm kararıyor. ben ailesinin kılına zarar vermediği küçük kızı, ama onlara gelince herşeyi alttan almaya katlanamıyorum. ailemin yapmadığı baskıyı yaptılar 1 yılda. beni sevmeseler sevmiyolar diyeceğim. ama yok. ben anlamadım ki insan sevdiği insanın sıkıntısını anlamaz ki. sadece yemek olayı değil, şuraya gidelim diyolar, tek erkek, evin erkeği ya eşim de gidecek mecburenn. tabi ben de çantası gibi yanında. neden çünkü eşim zorunda, ben de onun yüzünden zorunda....
 

evet bu burası da bizim evimiz olayı da geriyor beni.çok mu bencilim bilmiyorum ama deliriyorum. oturuyoruz ay şu koltuğu buraya mı alsak, halıyı böyle mi sersek, tabloyu burdan buraya mı alsak... eşim bir şey olmaz onlar gidince eski yerine alırsın yapıyo ama ben dayanamıyorum. artık ben öyle istedim diyorum. ne yapabilirim. siz kızmaz mısınız?
 
şuanda inanamıyorum cünkü aynı sorunu yaşıyoruz.bizde ikimiz calışıyoruz ve onlarda sürekli bizi yanında istiyolar.ama ben en basta kıyameti kopardım ve haftada 1 kez sizinkilere gidicez diye direttiğim için suanda durumumuz böyle.bence senin yapman gereken senin ailene gidiyosak bende aileme gitmek istiyorum de.ve onlara nekadar gidiyosanız sizinkilerede öyle git.eşine fazla zaman ayırma.soğuk ilgisiz davran.biraz zor olcak ama emin ol eşin bundan sonra ben napıyorum demeye baslıcaktır.ben bu erkekleri anlamıyorum zaten.gelmişsin 30 küsür yaşına ailenden ayrı duramıcaksan ne diye evlenirsin ki?
 




Keşke sana şöyle yap iyi olur diyebilsem ama çok zor ( Felaket tellali olmak istemem ama gerçekten zor..Kayınvalide birlik olmak tabi ki güzel birlikte sohbet etmek..Ama çalışıyorsunuz zaten yorgun geliyorsunuzdur..Bir de geç vakte kadar oturmak zor valla..Allah sabır versin..Bence eşin ile konuş ailen iseviyorum zaman geçirmek güzel ama bize dair bir şeyler olması da güzel olmaz mı diye konuş bir akşam sinemaya gidin başbaşa daha çok zaman geçirebilseniz aslında biraz daha kolay olur ama anladığım kadarıyla pek de fırsat vermiyorlar (
 


aynısını söyledimm. 3-4 gün üst üste evde durmayınca. seni hiç göremiyorum dediğimde bana ''biz zaten her yere beraber gidiyoruz, her akşam beraberiz başbaşayız, neden göremiyorsun ki'' dedi. sanırım ben umutsuz vakayımm..
 



hahahah doğru söylüyor adam biz biraz tuhafız sanki hıh


İş saatleriniz nasıl bilmiyorum ama bir akşam güzel bir masa hazırla güzelce giyin süslen bir de küçük bir not yaz..


Böyle ara ara yap inşallah işe yarar
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Ailem para düşmanı
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
byebyeblackbird
B
Ne yapmalıyım?
2 3
Yorumlar
55
Görüntüleme
1K
Umurumdaydi
U
G
Ben mi abartıyorum
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
geceeeee
S
7 aylık evlilikte boşanma aşamasındayım yaşadıklarımı sindiremiyorum
8 9 10
Yorumlar
182
Görüntüleme
12K
sedahanimm
S
S
Ben bu duruma nasıl alışıcam :(
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
2K
nerminis
N
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…