Ne yapmalıyım

zeynooli

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
30 Nisan 2024
96
94
24
Herkese merhabalar, sorunum çok net çook duygusal bir kadınım.
Her tartışmada konu ne olursa olsun kendimi asla tutamıyorum ve ağlıyorum, sinirleniyorum ağlıyorum, çok mutlu olurum ağlarım, üzülürüm ağlarım, ağlarım da ağlarım
ee ben böyle her duyguya ağlayınca erkek arkadaşım ya gülüyor -ki bu noktada ben ağlıyorum sen nası gülüyorsun diye biraz daha sinirlenip ağlıyorum- ya da hepten sinirleniyor ağlanacak ne var, her şeye ağlıyorsun bu kadar sulugözlü olunur mu diye. (Tabii şefkatle yaklaştığı tartışmanın bittiği anlar da var:)

Uzun vaadede bu o kadar hoş olmayan bir durum ki…
Karşıda sürekli ağlayan bir kadın bu sefer erkek arkadaşım bunalıma giriyor, ben seni mutlu edemiyorum diyor ve hoppalaaa bir sorun daha…
İlişki de aslında bir bakıma tavrım yüzünden sağlıksız bir hâl alıyor. Farkındayım ama kendimi gerçekten tutamıyorum.

Demem o ki bu konuda kendimi nasıl tutabilirim,
Acaba bir psikologa mı görünsem ne etsem bilemedim ya da kendimi olduğum gibi kabullenip yahuu sen de böylesin 25 sene böyle yaşadın ee bi 25 sene daha yaşarsın, partnerin de seni böyle kabullensin mi demeliyim😄

Aynı durumda olanlarımız var mı?
Nası bir tutum izlemeliyim?

🫶🏻yapıcı yorumlara şimdiden çok teşekkür ediyorummm.
 
Bence bu durumla yaşayabilen erkekler de vardır. Bulursunuz umarım. Ya da bulunmuşu ona evrilir.
 
Tabiki bir psikologa gitmelisiniz.Hayat sulu goz olmayi kaldirmiyor cünkü.Önunuzde uzun bir hayat var dik durmayi ogrenmeniz gerek.Erkek arkadasiniz simdi bile dalga geciyormus.Evlendikten sonra cok sorun yasarsiniz.Bu arada erkek arkadasinizinda tutumu hic hos degil onuda söyleyeyim
 
Herkese merhabalar, sorunum çok net çook duygusal bir kadınım.
Her tartışmada konu ne olursa olsun kendimi asla tutamıyorum ve ağlıyorum, sinirleniyorum ağlıyorum, çok mutlu olurum ağlarım, üzülürüm ağlarım, ağlarım da ağlarım
ee ben böyle her duyguya ağlayınca erkek arkadaşım ya gülüyor -ki bu noktada ben ağlıyorum sen nası gülüyorsun diye biraz daha sinirlenip ağlıyorum- ya da hepten sinirleniyor ağlanacak ne var, her şeye ağlıyorsun bu kadar sulugözlü olunur mu diye. (Tabii şefkatle yaklaştığı tartışmanın bittiği anlar da var:)

Uzun vaadede bu o kadar hoş olmayan bir durum ki…
Karşıda sürekli ağlayan bir kadın bu sefer erkek arkadaşım bunalıma giriyor, ben seni mutlu edemiyorum diyor ve hoppalaaa bir sorun daha…
İlişki de aslında bir bakıma tavrım yüzünden sağlıksız bir hâl alıyor. Farkındayım ama kendimi gerçekten tutamıyorum.

Demem o ki bu konuda kendimi nasıl tutabilirim,
Acaba bir psikologa mı görünsem ne etsem bilemedim ya da kendimi olduğum gibi kabullenip yahuu sen de böylesin 25 sene böyle yaşadın ee bi 25 sene daha yaşarsın, partnerin de seni böyle kabullensin mi demeliyim😄

Aynı durumda olanlarımız var mı?
Nası bir tutum izlemeliyim?

🫶🏻yapıcı yorumlara şimdiden çok teşekkür ediyorummm.
Psikoloğa gitmelisiniz😍🙏
 
Erkek arkadaşınıza ayrı size ayrı bir zor durum bence. Yani erkek arkadaşım için değil de kendim için kurtulmak isterdim bu durumdan sanırım😟
Evet, benim için çok zor mesela erkek arkadaşım ilk zamanlar büyütüyorsun derdi halbuki ben büyütmek ya da olayı şahsileştirdiğim için ağlamıyorum istemsiz oluyor😕
O da alıştı artık ama sıklıkla seni hep üzüyorum ağlatıyorum der oldu artık…
Aslında üzmüyor aksine çok mutluyum onunla, her ilişkide tartışma olmaz mı olur illa ama bu kadar ağlayınca ben o da üzülüyor..
bilmiyorum ne yapmalıyım nasıl kurtulurum
 
Tabiki bir psikologa gitmelisiniz.Hayat sulu goz olmayi kaldirmiyor cünkü.Önunuzde uzun bir hayat var dik durmayi ogrenmeniz gerek.Erkek arkadasiniz simdi bile dalga geciyormus.Evlendikten sonra cok sorun yasarsiniz.Bu arada erkek arkadasinizinda tutumu hic hos degil onuda söyleyeyim
Tesekkür ederim🫶🏻
 
Herkese merhabalar, sorunum çok net çook duygusal bir kadınım.
Her tartışmada konu ne olursa olsun kendimi asla tutamıyorum ve ağlıyorum, sinirleniyorum ağlıyorum, çok mutlu olurum ağlarım, üzülürüm ağlarım, ağlarım da ağlarım
ee ben böyle her duyguya ağlayınca erkek arkadaşım ya gülüyor -ki bu noktada ben ağlıyorum sen nası gülüyorsun diye biraz daha sinirlenip ağlıyorum- ya da hepten sinirleniyor ağlanacak ne var, her şeye ağlıyorsun bu kadar sulugözlü olunur mu diye. (Tabii şefkatle yaklaştığı tartışmanın bittiği anlar da var:)

Uzun vaadede bu o kadar hoş olmayan bir durum ki…
Karşıda sürekli ağlayan bir kadın bu sefer erkek arkadaşım bunalıma giriyor, ben seni mutlu edemiyorum diyor ve hoppalaaa bir sorun daha…
İlişki de aslında bir bakıma tavrım yüzünden sağlıksız bir hâl alıyor. Farkındayım ama kendimi gerçekten tutamıyorum.

Demem o ki bu konuda kendimi nasıl tutabilirim,
Acaba bir psikologa mı görünsem ne etsem bilemedim ya da kendimi olduğum gibi kabullenip yahuu sen de böylesin 25 sene böyle yaşadın ee bi 25 sene daha yaşarsın, partnerin de seni böyle kabullensin mi demeliyim😄

Aynı durumda olanlarımız var mı?
Nası bir tutum izlemeliyim?

🫶🏻yapıcı yorumlara şimdiden çok teşekkür ediyorummm.
İnsan halleri kişiden kişiye değişir bende sizin gibiyim ufacık bişey de bile göz yaşım pıt kendimi bildim bileli böyleyim değişmeyi de hiç düşünmüyorum
 
Her ikiniz için de çok zor. Her ikinizi de anlayabiliyorum. Ağlayan birini görsem niye ağlıyor diye garipserken, hamilelik ve lohusalıkta herşeye ağlardım. Yeşili kaçırdım diye ağladığımı bilirim. 33 senede ağlamadığım kadar hamilelik ve lohusalıkta ağladım. Ağlamak rahatlatıyor tamam da bence çok yıpratıcı. Duyguyu atmak güZel ama ağlamak çok zor bea. İşin sonu terapi. Sizin minimum insanların normal seviyesine inmek için.
 
İnsan halleri kişiden kişiye değişir bende sizin gibiyim ufacık bişey de bile göz yaşım pıt kendimi bildim bileli böyleyim değişmeyi de hiç düşünmüyorum
😄aslında belki de böylesi güzel ağlayıp rahatlıyoruz, ne kin tutma var ne başka bir şey🤭🤭😄
 
Her ikiniz için de çok zor. Her ikinizi de anlayabiliyorum. Ağlayan birini görsem niye ağlıyor diye garipserken, hamilelik ve lohusalıkta herşeye ağlardım. Yeşili kaçırdım diye ağladığımı bilirim. 33 senede ağlamadığım kadar hamilelik ve lohusalıkta ağladım. Ağlamak rahatlatıyor tamam da bence çok yıpratıcı. Duyguyu atmak güZel ama ağlamak çok zor bea. İşin sonu terapi. Sizin minimum insanların normal seviyesine inmek için.
Gercekten öyle ben ağlayınca o yetersiz hissediyor…
Ağlamak güzel evet ama gün sonunda çok yıpranmış hissediyorum…
Bir tartışmada konuşup halletmek varken saatlerce ağlayıp sonrasında düzeltmek çok yoruyor beni…

Haklısınız çok teşekkür ederim🥹🫶🏻
 
Bunu törpülemenin ilk adımı ağladığını kimseye göstermemektir, bugün destek olan yarın köstek olabilir ,
ikinci olarakta eminim ağlamanızın zemininde ortak bir sebep vardır onu bulun ve pozitif bakmaya çalışın nihayetinde üzüntüler de insan olmanın bir parçası yine geçmezse bir psikoloğa görünün derim düşüncem bu şekilde .
 
Bunu törpülemenin ilk adımı ağladığını kimseye göstermemektir, bugün destek olan yarın köstek olabilir ,
ikinci olarakta eminim ağlamanızın zemininde ortak bir sebep vardır onu bulun ve pozitif bakmaya çalışın nihayetinde üzüntüler de insan olmanın bir parçası yine geçmezse bir psikoloğa görünün derim düşüncem bu şekilde .
Çok tesekkür ederimm🫶🏻💗
 
X