5 aylık evliyim ve eşim bir yalancı evliliğimizi zedeliycek kadar kötü veya çok basit yalanlar söylüyor.Evliliğimizin bitme noktasına geldiğini güvenimi tamamen kaybettiğmi böyle devam ederse ayrılacağımı söyledim.O birdaha yapmayacağına dair sözler verdi yeminler etti yalvrdı gitme seni seviyorum diye ama daha 3-4 gün geçmeden yine bir yalanını yakladım.Belki çok basit sıradan bir yalan ama yalanın pembesi mavisi vs.... olmaz ki..Şu an yanımda değil bir kaç gün sonra gelcek ve onu o kadar iyi tanıdım ki tek açıklaması yalan söylemedim sadece gizledim veya korktum ondan söylemedim olcak çünkü hep aynı cevap...Ben ona hep söyledim gizleme en kötü şey bile olsa doğruyu söyle ki seni önce kendime savunabileyim..Anlamıyorum bir insan kaybetceğini bile bile niye hatalarında ısrar eder..Ona güvenim tamamen bitti..Artık onu kendime bile savunamıyorum.Tek inandığım şey sevgisiydi ama insan sevdiğine acı verir mi.Evlilik 2 kişinin bir hayat yaşaması ise birseyleri gizlemek ne kadar doğru..İçimde öyle bir hayal kırıklığı var ki hep şu soru beynimde ''neden''?..Bir çok yeminden sözlerden sonra bana yeniden yalan söyleyebilen bir insana nasıl güvenirim,inanrım bilmiyorum..Beynimde ki tek cevap onsuz yaşamak sevdiiğm güvendiğm insanın koca bir yalan olduğunu bilmekten daha az acı verir.Sürekli acaba yalan mı acaba bir şeyler gizliyor mu diye düşünmektense onsuzluğa ağla diyorum kendime..Kafam çok çok karışık ne yapmalıyım,hata nerde,düzelir mi mücadele etmelimiyim bilmiyorum..