- Konu Sahibi bambi_bambi_
- #1
Saat sabahın 5 buçuğu..Bu saatte neden hala uyuyamadığımı tahmin etmek hiçte zor değildir herhalde değil mi?Biliyorum bunu okuyan bir çok kişinin başından geçmiştir bir benzeri yazacaklarımın...Tecrübelerden faydalanmak çoğu zaman yol gösterir.Buna inanaraktan sizle paylaşıyorum derdimi çünkü bu defa gerçektende başedemiyorum ne yazık ki.
5 yıllık bir ilişkim vardı.Mutlu mmuydum?pek sayılmaz..İnişli çıkışlı bir ilişkiydi bizimkisi.Sevgilim çoğu zaman anlayışsız ve kırıcıydı.Ama beni mutlu etmeyi de iyi bilirdi.Yinede bigün tak etti ve kopardım tüm bağımı.Daha önceki ayrılıklardan farklıydı bu defa asla dönmeyeceğimi ısrarla belirttim duygularımın bittiğini bile söyledim.ayrılırken öğrendim beni aldattığını yinede arada arayıp sorduk birbirimizi daha çok o aradı.Bu dönemde o kadar çok istedim ki onu sevmemeyi onunlayken yapamadığım herseyi yapmaya çalıştım ama yinede tüm yollar ona çıktı.Silemedim birtürlü derken aylar sonra ilk görüşmemizde bir sevgilisi olduğunu öğrendim.Oysa bnm içimde bir umut varmış ki hala tutamadım kendimi ve ona onu hep sevdiğimi söyledim.Yine de bana artık bir umut olmadığını çok acı çektiğini başka yolu olmadığını söyledi.
Ve şimdi noldu?Yine acı çeken benim ,biliyorum mantıklı değil ama elimde de değil.Bana dönmesi için neler vermezdim.Yine bnm olması için .Bu kıskançlıktan öte birşey inanın ki.İçim yanıyor düşündükçe.Biz ne olursa olsun bir bütündük şimdiyse iki yabancı gibiyiz.Toplayamıyorum kendimi çok acı.Olamıyorum başkasıyla.Tek istediğim o.Ölüm acısı gibi yaşadığım şey.Nefes alamıyorum.
Umarım bana bir yol gösterirsiniz
şimdiden teşekkürler.
5 yıllık bir ilişkim vardı.Mutlu mmuydum?pek sayılmaz..İnişli çıkışlı bir ilişkiydi bizimkisi.Sevgilim çoğu zaman anlayışsız ve kırıcıydı.Ama beni mutlu etmeyi de iyi bilirdi.Yinede bigün tak etti ve kopardım tüm bağımı.Daha önceki ayrılıklardan farklıydı bu defa asla dönmeyeceğimi ısrarla belirttim duygularımın bittiğini bile söyledim.ayrılırken öğrendim beni aldattığını yinede arada arayıp sorduk birbirimizi daha çok o aradı.Bu dönemde o kadar çok istedim ki onu sevmemeyi onunlayken yapamadığım herseyi yapmaya çalıştım ama yinede tüm yollar ona çıktı.Silemedim birtürlü derken aylar sonra ilk görüşmemizde bir sevgilisi olduğunu öğrendim.Oysa bnm içimde bir umut varmış ki hala tutamadım kendimi ve ona onu hep sevdiğimi söyledim.Yine de bana artık bir umut olmadığını çok acı çektiğini başka yolu olmadığını söyledi.
Ve şimdi noldu?Yine acı çeken benim ,biliyorum mantıklı değil ama elimde de değil.Bana dönmesi için neler vermezdim.Yine bnm olması için .Bu kıskançlıktan öte birşey inanın ki.İçim yanıyor düşündükçe.Biz ne olursa olsun bir bütündük şimdiyse iki yabancı gibiyiz.Toplayamıyorum kendimi çok acı.Olamıyorum başkasıyla.Tek istediğim o.Ölüm acısı gibi yaşadığım şey.Nefes alamıyorum.
Umarım bana bir yol gösterirsiniz
şimdiden teşekkürler.
lmaz:
