Ne zormus anne olmak..

kendi anneliğinizi sorgulamayın bence. yeni yeni tanıyosunuz birbirinizi. zamanla guk dese anlarsınız ne demek istediğini :)
 
Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
:KK200::KK200::KK200::KK200::KK200::KK200:
bu kalpler sana güzel anne

bana beni hatırlattın
kızım ilk doğduğu gece durduğu yerde morarmaya başladı; eşim donmuş kalmış görümcem elinden geleni yapmaya çalışıyor ama yok çocuğa bi haller oldu bendeki telaşı görmelisin üstümdeki gecelikle hastane koridorunda koşturmaya başladım hemşire hemşire diye hemşire geldi kızımı yüz üstü elinin üstüne yatırıp sırtına pat pat vurmaya başladı kızım bi kustu ve rengi yerine gelmeye başladı meğerse anne karnındaki suyu atamamış o tıkamış olabilirmiş
biz böylesi kötü bi tecrübe yaşadığımız için ilk bir ay geceleri nöbetleşe uyuduk eşimle 2 saat o bekledi kızımın başında 2 saat ben, tabii eşimin 2 saatlerinde kızım emmek için uyanabiliyordu dolayısıyla benim 2 saatlik dinlenme nöbetlerim 1 saate düşebiliyordu
gün içinde de çok uyuyamazdım tam dalacağım sırada kızım uyanırdı
1 ay sonra nöbet işini bıraktık ama tabi emzirme için 2-3 saatte bir uyandım ve her uyandığımda kolay uykuya dalamadığım için yine uyku saatlerim 1-2 saat arasıydı
bu böyle 6-7 ay sürdü 6-7 ay sonra ne yazık ki emzirmem bittiği için daha az uyanır oldu ama ben kızımın nefes alıp almadığını kontrol etmek için ondan daha sık uyanırdım ;)
şimdi kızım 2 yaşını bitirdi Allah sağlık versin biraz daha düzene girdik ama şimdi de iştahımız hiç yok zorla ağzına sokuyorum yemekleri resmen ilk zamanlar üzülür ağlardım yemiyor diye ama artık bıraktım nasılsa acıkınca yiyor yemek istemiyorsa da o da insan biz nasıl arada yemek istemiyorsak o da öyle deyip zorlamıyorum ye ye diye
ve ben yeni yeni kendimi toparladım hem psikolojik hem bedenen kendimi daha iyi hissediyorum daha mutlu bir anneyim artık ve korkmuyorum kızımı canımdan çok sevdiğim için onun için herşeyin en iyisini yapabileceğime dair inancım tam en azından sınırlarımı zorlayacağım :)
ve evet genç yaşta anne olmanın avantajlarını yaşayacaksın benim yaşıma geldiğinde oğlun ilkokula başlamış olacak, bak ben hala bebek pışpışlıyorum :KK37:
çok uzun yazdım biliyorum ama senin geçtiğin dönemlerden geçtim sanıyorum ki çoğu kadın da geçmiştir ama bitiyor işte her bebek büyüyor her anne bebeğiyle güçleniyor
inan o zamanda bugünlerini arayacaksın valla ben şimdiden bebek kokusu özledim minik bebek görünce içim gidiyor benim sıpa bildiğin toz toprak kokuyor artık :D
 
Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
Canim benimle ayni zamanlarda dogum yapmissin yeni girdik 5 inci ayimiza ben hep annemi ornek aldim cok ustune dusmedim gece cok sukur uykusuzluk problemimiz yok ikinci ayindan itibaren gunduz uyanik tutup gece birlikte uyuyoruz uyku duzeni bu yuzden cok iyi uyanik kalabilmesi icin onunla konusup yuzunu oksayip guldurmeye calisiyordum. Bu cok ise yariyor uykusuz kalman butun bu yorgunluk bitkinlik ve sikintilara sebep oluyor oysaki anne olmak ozeldir herkes anne olamiyor biliyorsun bir cok kadin anne olabilmek icin nelerle savasiyor hep sukurler olsun diyorum iyiki varsin iyiki benimlesin. Zaman oyle cabuk gecicekki bir bakmissin senin en iyi arkadasin olmus beraber gezmeye gidiyorsunuz. :)
2016-04-25-08-45-02-755.webp
 
Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..

Cnm bu kadar kendine eziyet etme her çocuk kusar
Gecicek bu günler arayacaksin hatta :)
Bak benim oglusum büyüdü boşa çıktım sıkılıyorum :/
 
Ev isi yemek yapmiyorum zaten yetisemem bebege zor bakiyorum, kv 4 gün falan kaldi gonderdim valla yoksa aylarca cikmaz. Bi de o faktor var her gun arayip ne zaman geliceksin torunumu getir ozledik, resmini cek hadi, napti kac saat uyudu gaz cikardi mi yildim artik delleniyorum iyice. bi nefes aldir kadin utanmasa bugun kac kere goz kirpti dicek

koptum :KK70: canım ya :KK51:
 
hepsi zamanla geçecek inşaallah sakın böyle iyi anne olamıyormuşum hissine kapılma iyi anne olmasan yavrun için o kadar endişelenmezsin değil mi ağladığını duymazsam diye tedirgin uyumazsın. bebiş biraz daha toparlansın uykusu da zamanla düzene girer. o uyuduğunda sen de uyu evi filan hiçbirşeyi düşünme Eşin bebekle ilgilendiği sırada sen de kendi bakımını yap hafif süslen kendini daha iyi hissedersin :KK24:
 
Pişşşt
Sakin ol
Hepimiz geçtik aynı yollardan
Bebekten önce bebekten sonra gibi bir milat oldu ilk bakışta
Ama 'geçecek'
Zamanla o bu dünyaya sen ona alışacaksın
Kusacak her yan batacak, gayet normal bir durum olacak senin içinde
Sonra günden güne büyüyecek ve kendini ifade edebilecek
Benim kızım 16 aylık mama der, anne der, baba der
Ama o minicik parmak yok mu o parmak
Onla her istediğini işaret eder, suyunu, topunu, diğer oyuncağını filan

Çalışan biriydim
İlk kez 6 ay ara verdim hemde yeni doğmuş bir bebekle evdeydim
Çok bunaldım
Artık eskisi gibi olmayacak hiç birşey sandım
Evde olmak daha bunaltıyo insanı

Şimdi çalışıyorum
Eskisinden bi farkım yok
Sadece kızımın uykusu, kızımın maması, bezi gibi şeyleri yanıma almayı unutmamam lazım
Ağlarsa yanımda oyuncak filan olmalı
Öyle işte

Geçecek
Sende havalar güzel kap oğlunu git bi parka
Hava almak ikinize de iyi gelir annesi
Önce sen rahatla inan bebeğine de yansır

Sen yine iyisin ben her saat başı emzirip sabahında işe giderdim ey gidi
Ha bi müjde emzirme işi bitince, uykuları da düzene giriyor
Meme sevdaları hala olsa da süt gelmeyince aman yatarım daha iyi diyorlar sanırım : )
 
Benim oğlum da çok zor bir bebekti.
Gazı biter uyumaz, uykusu gelir gazdan kıvranır.
Tam yattı diye sevinip yataga girerim aglamaya başlar :)
Bir an allahım ben naptım diye düşündüğüm bile olmuştu.
Herkes teselli modunda :)
40 çıksın düzelir, 6 aylık olsun düzelecek,
yaşını doldursun kendini kurtaracak böyle böyle diye diye
resmen yediler beni.
Artık kabullendim durumu.
Hep öyle devam edeceğimize inandım, yapacak birşey yoktu çünkü.
Özellikle ek gıda dönemi tam bir kabustu.
Ne zaman 2 yaşını doldurduk
sanki sihirli bir değnek değdi uyumayan çocuk uyumaya başladı.
Yemeyen çocuk yemeye.
Wc eğitiminde hiç üzmedi beni falan..

Şimdi geriye dönüp düşündüğüm de o bebek hallerini herşeye rağmen çok özlüyorum.
Bu insanlar nasıl bunları yaşadıktan sonra 2. çocuğu yapma cesareti göstermişler hayret diye düşünen biri olarak.
Ben burada bu tarz konularda hep aynı şeyi yazıyorum.
İlk sene çok zor ki benim 2 yılım çok zor geçti.
2. çocuk isteseydim hiç düşünmeden yapardım :)
Geçiyor çünkü o zorluklar, unutuluyor.
Sonrası karşılıklı aşk :)
 
Ev isi yemek yapmiyorum zaten yetisemem bebege zor bakiyorum, kv 4 gün falan kaldi gonderdim valla yoksa aylarca cikmaz. Bi de o faktor var her gun arayip ne zaman geliceksin torunumu getir ozledik, resmini cek hadi, napti kac saat uyudu gaz cikardi mi yildim artik delleniyorum iyice. bi nefes aldir kadin utanmasa bugun kac kere goz kirpti dicek
Engelle gitsin ya vikvikvik
 
Canim benimle ayni zamanlarda dogum yapmissin yeni girdik 5 inci ayimiza ben hep annemi ornek aldim cok ustune dusmedim gece cok sukur uykusuzluk problemimiz yok ikinci ayindan itibaren gunduz uyanik tutup gece birlikte uyuyoruz uyku duzeni bu yuzden cok iyi uyanik kalabilmesi icin onunla konusup yuzunu oksayip guldurmeye calisiyordum. Bu cok ise yariyor uykusuz kalman butun bu yorgunluk bitkinlik ve sikintilara sebep oluyor oysaki anne olmak ozeldir herkes anne olamiyor biliyorsun bir cok kadin anne olabilmek icin nelerle savasiyor hep sukurler olsun diyorum iyiki varsin iyiki benimlesin. Zaman oyle cabuk gecicekki bir bakmissin senin en iyi arkadasin olmus beraber gezmeye gidiyorsunuz. :)Eki Görüntüle 1823091

Resimde ki senin kuzun mu, maşallahhhhh :KK200:
 
Sen yine iyisin ben her saat başı emzirip sabahında işe giderdim ey gidi
Ha bi müjde emzirme işi bitince, uykuları da düzene giriyor
Meme sevdaları hala olsa da süt gelmeyince aman yatarım daha iyi diyorlar sanırım : )

Bende oğlum 3.5 aylıkken işe döndüm.
1 yıl çok perişan gelip gittim.
Saçımı kızlar burada düzleştiriyor, makyajımı yapıyorlardı sağolsunlar :)
İyi baktılar bana, iş arkadaşlarım bile destek oldu diyebilirim.

Benden sonra başka bir arkadaşımız doğum yaptı geldi.
Nasıl dedim çok zor geçiyor mu,
gece kaç saatte bir uyanıyor benim ki hala uyumuyor.
Arkadaşın cevabı
Niye uyansın ki?
Akşam yatıyor sabah kalkıyor :D
O kadar normalleştirmişim ki her bebek zor sanıyorum :)
Çok dramatik bir sahneydi benim açımdan.
 
Bende oğlum 3.5 aylıkken işe döndüm.
1 yıl çok perişan gelip gittim.
Saçımı kızlar burada düzleştiriyor, makyajımı yapıyorlardı sağolsunlar :)
İyi baktılar bana, iş arkadaşlarım bile destek oldu diyebilirim.

Benden sonra başka bir arkadaşımız doğum yaptı geldi.
Nasıl dedim çok zor geçiyor mu,
gece kaç saatte bir uyanıyor benim ki hala uyumuyor.
Arkadaşın cevabı
Niye uyansın ki?
Akşam yatıyor sabah kalkıyor :KK70:
O kadar normalleştirmişim ki her bebek zor sanıyorum :)
Çok dramatik bir sahneydi benim açımdan.
Benim saçım dümdüz
Bi ondan yırttım :KK70:
Bi de 2 ay uzattım, 5,5 aylıkken işe döndüm
Gerisi aynı senin ki gibi
Kolik denen cinsten
10 aydan sonra emme bitti diş hala vardı
12 aydan sonra yürüdü da gazını cazını nazını kendi attı :KK70:
Belim kopuyodu onu taşımaktan

Bizim işyerinde bi arkadaşta beşiğine koyarım yatar, sallamam bile demişti gözlerim büyümüştü
Maşallah nazarım değmesin
 
Benim saçım dümdüz
Bi ondan yırttım :KK70:
Bi de 2 ay uzattım, 5,5 aylıkken işe döndüm
Gerisi aynı senin ki gibi
Kolik denen cinsten
10 aydan sonra emme bitti diş hala vardı
12 aydan sonra yürüdü da gazını cazını nazını kendi attı :KK70:
Belim kopuyodu onu taşımaktan

Bizim işyerinde bi arkadaşta beşiğine koyarım yatar, sallamam bile demişti gözlerim büyümüştü
Maşallah nazarım değmesin

Evet bizde 12 aylıkken yürümeye başladık gaz sorunu kısmen
düzeldi ama öncesinde o yaptığımız gaz çıkarma egzersizleri :)
bacaklarını bastırıp poposunu azıcık kaldırınca çart çurt çıkarınca
nasıl seviniyoduk yaaaa :)
 
Evet bizde 12 aylıkken yürümeye başladık gaz sorunu kısmen
düzeldi ama öncesinde o yaptığımız gaz çıkarma egzersizleri :)
bacaklarını bastırıp poposunu azıcık kaldırınca çart çurt çıkarınca
nasıl seviniyoduk yaaaa :)
Şimdi de uslu sayılmaz
Cadolozun teki ama
İlk hallerine bakınca şükür ediyo insan : )
Hala uyutana kadar akla karayı seçerim
Kendi odasında uyumaz
 
Şimdi de uslu sayılmaz
Cadolozun teki ama
İlk hallerine bakınca şükür ediyo insan : )
Hala uyutana kadar akla karayı seçerim
Kendi odasında uyumaz


Biz de öyleydik 2 yaşından sonra düzeldik.
Uyutma metodu denemediğimiz yöntem yoktu.
Şimdi uykum geldi deyip elimden tutup yatağa götürüyor beni uyut diye.
3 yaşında.
Yanına uzanıp sarılıyorum 5 dakika içinde uyuyor.
Yazarken bile inanamıyorum.
Nerden nereye gelmişiz.
Sizin biraz daha zamanınız var :)

Gerçi bu sorunlar bitiyor bu kez yaramazlıklar başlıyor.
İstediğin kıyafeti giydiremiyorsun, itiraz geliyor hemen :)
Bir şey söyleyip geçemiyorsun, neden diye soruyor
bir ton açıklama yapıyosun :)
Parka gidicez diye hazırlanıyorum,
ben gitmek istemiyorum diyor :) Öyle kalıyorum.
Her dönem kendi içinde zor sanırım.
 
Biz de öyleydik 2 yaşından sonra düzeldik.
Uyutma metodu denemediğimiz yöntem yoktu.
Şimdi uykum geldi deyip elimden tutup yatağa götürüyor beni uyut diye.
3 yaşında.
Yanına uzanıp sarılıyorum 5 dakika içinde uyuyor.
Yazarken bile inanamıyorum.
Nerden nereye gelmişiz.
Sizin biraz daha zamanınız var :)

Gerçi bu sorunlar bitiyor bu kez yaramazlıklar başlıyor.
İstediğin kıyafeti giydiremiyorsun, itiraz geliyor hemen :)
Bir şey söyleyip geçemiyorsun, neden diye soruyor
bir ton açıklama yapıyosun :)
Parka gidicez diye hazırlanıyorum,
ben gitmek istemiyorum diyor :) Öyle kalıyorum.
Her dönem kendi içinde zor sanırım.
Bizim odaya beşik aldım
Sırf tek yatmıyo ikide bir uyanıp ağlıyo diye
Beşikle bizim yatak bitişik
Gece uyanıyo hop bizim yatağa atlayıp geri dalıyo
Tuhaf bi çocuk kime çektiyse :D
Sizinki de böyle miydi ?
Bazen korkuyorum hep bizim oda da yatacak diye ilerde de

Evet her dönem var zorluğu
Bizim annelerimize bakın hala bir elleri üstümüzde
Benim kızıma annem bakıyor hatta Allah razı olsun
İşten emekli olunuyor da annelikte emeklilik te yok ( :
 
Benim oğlum ilk 3 ay harici sorunsuz bir bebekti.
Ama ona ragmen ve tüp bebek olmasına ragmen zorlandım evet. Ama şikayet etmedim düzeleceğine inandım ve çok güzel bir uyku düzeni oldu. 3 aylıkken akşam yatar sabah kalkardı . Kendınızı yetersız hıssetmenıze gelırken benım oglum sımdı 6 yasında ben hala kendımı yetersız hıssedıyorum kı cogu zaman onunla ılgılenmek ıcın sofrayı bıle masada bırakıyorum ama ona ragmen yapmak ıstedıklerım zamana uymuyor
 
Back
X