Ne zormus anne olmak..

Hastaneden geldiğimiz günden beri hiç sakınmadık hep yaklaşmasına izin verdik, emin ol çok narin yaklaşıyorlar, oğlum daha iki yaşına tam girmemesine rağmen kardeşine dokunuşundaki kibarlığı bir görsen, bizi öpmezken onu öpmesi hayran kalırsın. Küçüğü koruduğunuzu hissettirmeyin bırakın dokunsun, bazen sert hareket yapabilir ama yine sakince cici kardeş öp onu, dokun ona deyin. Benim eşim yanımda yardımcı. Büyükle genelde o ilgileniyor ama ben bebeği emziriken bile büyük oğluma ilgi gösteririm, elini tutarım, saçını okşarım, ikisini birlikte öperim. Küçük kucağımdayken oda kucağıma gelmek ister ve ben hiç itiraz etmeden onuda alırım kucağıma. Sezaryan dikişlerim açılma yapıyordu, ağrıdan günlerce uyuyamıyordum ama yinede büyüğü bir kenara itmedim. Şimdi kıskanmıyor ve ben korkmuyorum aynı odada bazen dakikalık yanlız bile kalıyorlar. Yine de gözüm hep üstlerinde ama büyüğe çaktırmıyorum. Çok zor ikisine yetebilmek Rabbim sabır versin bize büyüdüklerinde rahat edicez. Eşim 1 ay sonra işi dolayısıyla 6 ay yanımızda olamayacak ve ben büyüğü haftanın 3 günü kreşe göndericem. Kimsem yok yardım edecek en azından haftalık alışveriş, banka ve temizlik işlerimi kreş günlerin de halledeceğim.

Benimki haydut demekki:)hastanede ilk gördüğü andan itibaren cok fenaaa. Seviyor ama hunharca seviyor. Bilincli dövmesi yok ama bilmeden yapiyor. Aman yaa dokunsun nolcak dedigimiz bi anda parmagini isirdi mesela. Küçük aglayinca o da dayanamadi agladi cok uzuldu. Galiba zarar verebilecegini kestiremiyor.
 
Merak etmeyin gececek bu gunler. Bu donemde boyle hissetmeniz cok normal. Biz de gectik o donemlerden. Sadece biraz sabir. Oglunuzun pesinizden kosacagi ve deliksiz uyuyacagi gunler yakin insallah.
 
Benimki haydut demekki:)hastanede ilk gördüğü andan itibaren cok fenaaa. Seviyor ama hunharca seviyor. Bilincli dövmesi yok ama bilmeden yapiyor. Aman yaa dokunsun nolcak dedigimiz bi anda parmagini isirdi mesela. Küçük aglayinca o da dayanamadi agladi cok uzuldu. Galiba zarar verebilecegini kestiremiyor.

Benimki de haydut ama nasıl bir kibarlık yapıyor kardeşine ben bile şaşırıyorum. Belki dediğiniz gibi farkında olmadan sert oluyordur siz nasıl yumşak dokunacağını gösterin belki zamanla alışır. Bacım Rabbim yardım etsin bize ne diyeyim:KK45:
 
Benimki de haydut ama nasıl bir kibarlık yapıyor kardeşine ben bile şaşırıyorum. Belki dediğiniz gibi farkında olmadan sert oluyordur siz nasıl yumşak dokunacağını gösterin belki zamanla alışır. Bacım Rabbim yardım etsin bize ne diyeyim:KK45:
Amiinn aminn.. seviyor da arada dovuyor da ayni zamanda.. yediklerinden kardesine de vermeye calisir,bi yere gidecekse illa o da gelsin der vs.. tez zamanda buyuseler bari:)
 
Tavsiyelerim ; bu arada benim de bebeğim 8 aylık,ikinci çocuğum yani ve tecrübelerim belki faydası olur...
Bebeğin daha çok küçük inan ilk üç aydan sonrası çok çok zevkli ve herşeyi düzene giriyor,biraz sabır
Bebeğini emziğe alıştır,inan çok rahatlayacaksın,o da rahatlayacak,çünkü sadece uyku için seni emiyor bazen,sürekli o yüzden uyanıyor
Beşiği ahşapsa bir tarafını sök,ve kendi yatağına daya iyice,yani senin yatağına açılsın bir tarafı,böylelikle nefesini bile hissedeceksin,o da senin kokunu alabilecek,yattığın yerden onu pışpışlayabilirsin
Saat başı emzirme,iki saatte bir kalk...ama inan sadece ilk üç ay zor,sonrası tamamen düzelecek.benim bebeğim gece bir kere uyanır.sonra sabaha kadar uyur.ama ilk üç ay ben de çok zorlandım
 
Benim oğlum da 1 aylık henüz , 2. Çocuğum evet çok zor ama yardım alırsan öyle değil, imkanların dahilinde günde 2 saat bile olsa yardımcı bulursan Nasıl rahatlarsın , biraz uyu, bi markete git, güzel bi duş al ya da bi fön çektir.. Sadece sana ait birazcık zamana ihtiyacın var Nasıl güzel bişeye sahip olduğunu farketmek için
 
Bende oğlum 3.5 aylıkken işe döndüm.
1 yıl çok perişan gelip gittim.
Saçımı kızlar burada düzleştiriyor, makyajımı yapıyorlardı sağolsunlar :)
İyi baktılar bana, iş arkadaşlarım bile destek oldu diyebilirim.

Benden sonra başka bir arkadaşımız doğum yaptı geldi.
Nasıl dedim çok zor geçiyor mu,
gece kaç saatte bir uyanıyor benim ki hala uyumuyor.
Arkadaşın cevabı
Niye uyansın ki?
Akşam yatıyor sabah kalkıyor :KK70:
O kadar normalleştirmişim ki her bebek zor sanıyorum :)
Çok dramatik bir sahneydi benim açımdan.
Haaaha :D
Biz de esimle birlikte yemek yiyen çocuk gorunce aaa bebege-cocuga bak ağzını kendiliğinden açtı yemek yedi diye hayretler ederdik. Bize gore utopyaydi bir çocuğun kendiliğinden yemesi. İkinci veled de 7 ay ne gündüz ne gece uyudu doğru düzgün. Beser onar dakika ancak. 7. Aydan sonra gündüz bir kere uyuyordu artık.

Geçenlerde de parkta pusetinde 1 saat oturup etrafı izleyen 9-10 aylik bi bebeği gorunce şok olduk esimle. Benim küçük doğumundan itibaren toplasak 1 saat durmamıştır pusette, basardi çığlığı. Hepsi bir ayrı dünya. Kimisi yumurtadan huysuz çıkabiliyor işte. :D

Allah kolaylık versin. Geçecek bu günler kendinizi yetersiz hissetmeyin. Sevin koklayin bol bol çok cabuk buyuyorlar.
 
Haaaha :KK70:
Biz de esimle birlikte yemek yiyen çocuk gorunce aaa bebege-cocuga bak ağzını kendiliğinden açtı yemek yedi diye hayretler ederdik. Bize gore utopyaydi bir çocuğun kendiliğinden yemesi. İkinci veled de 7 ay ne gündüz ne gece uyudu doğru düzgün. Beser onar dakika ancak. 7. Aydan sonra gündüz bir kere uyuyordu artık.

Geçenlerde de parkta pusetinde 1 saat oturup etrafı izleyen 9-10 aylik bi bebeği gorunce şok olduk esimle. Benim küçük doğumundan itibaren toplasak 1 saat durmamıştır pusette, basardi çığlığı. Hepsi bir ayrı dünya. Kimisi yumurtadan huysuz çıkabiliyor işte. :KK70:

Allah kolaylık versin. Geçecek bu günler kendinizi yetersiz hissetmeyin. Sevin koklayin bol bol çok cabuk buyuyorlar.

Benim zaten uykusuzluk tan cok ek gida gecis donemim cok zordu.
Sifir uykuyla ise gidip geldim gunlerce
Ama inan alismistim o tempoya zor gelmiyordu bir sure sonra :)
Ama o yememesi, red etmesi.
Her yeni denedigimiz gida metabolizmayi bozuyordu. Ya gaz yapiyo ya kabiz oluyor.
Yada ishal.
Agzini acmazdi.
Sinirlerim o donem cok bozuldu benim.
Ama o donemde de cok destek aldim.
Annem kayinvalidem.
Gitmeyin lutfen falan diyordum bir ara :)
Tabi bunlari yazdikca hatirliyorum suan.
Hepsi gecti gitti.
2 yil surdu ama simdi geriye baktigimda sanki sadece 2 yil degilde 2 ay bunlari yasamisim gibi, cok enterasan gercekten :)

Sevgi o kadar buyuk ki bunlar yaninda hic birsey degil. Onun icin zaten insanlar birden cok cocuk sahibi oluyor bence.
Aski cogaltmak gibi bisey.
Buyudu gitti valla :)
 
Tecrübeli anneler yazmış ama bir de benden gelsin, daha çok başındasın çok küçük maşaallah yavrucak, Allah bağışlasın, hiç merak etme bu günler geçiyor hatta öyle bir geçiyor ki birkaç ay sonra bir tane daha bebek olsa bakarım diyorsun :KK46: geceleri deliksiz uyku için daha erken minnacık karnısı var annesi hemencik sindirip acıkıyor, emziğin çok faydasını gördüm çünkü bebeklerde emme refleksi anne karnında başlıyor, bazen sadece uyuyabilmek için rahatlamak için emmek istiyorlar ama anne göğsünden süt geliyor e fazla emince kusuyorlar tabi. O yüzden emziği dene derim. Bir de sen mutlu olacaksın sen sakin ve telaşsız rahat olacaksın ki bebeğin de rahat bebek olsun, aranızdaki göbek bağı kesilmiş olsa da görünmeyen bir bağ hala devam ediyor sen ne hissedersen bebeğin de hissediyor tıpkı anne karnındaki gibi. Hepsi geçiyor hiç merak etme hatta nasıl geçtiğini anlamıyorsun bile hızlandırılmış bir zaman görüntüsü gibi büyüyüp serpildiğini görüp hayret ediyorsun :KK46::KK46::KK46:
 
Tamam zor ama abartmaya gerek yok. Ben 5 ay boyunca kolik yuzunden bana yapisip yasayan bi bebekle gecirdim. Disariya dahi cikamiyorduk ama hersey geciyor. O kadar cabuk buyuyecek ki bu gunleri arayacaksin bebeginin tadini cikar ilk 4-5 ay sadece seni taniyor seni istiyor. Kizim simdi 17 aylik baba bakmaz hep babasinda :) bi sekil rutine girer ilk 40 gun gecsin onu tanidikca ayarlarsin
 
Daha 3 hafta oldu ya o yuzden korkuyorum hep boyle mi hissedicem diye
Öncelikle hayırlı olsun canım.
Bir kaç aya düzeni oturur hiç kendini üzme. Geceleri eşinle beraber baksanız hiç olmassa haftasonu belki sen biraz dinlenebilirsin biz eşim le öyle yapıyorduk geldi geçti şimdi biri 7 diğeri 5 yaşında o uykusuz geceleri unuttum bile. Biraz sabır.
 
Benim kizim 8 aylik. Ben de nacizane ufak bir kac oneri sunmak istiyorum. Ben depresyon yasamadim. Ama onunla agladim. Zor bir bebek degil kizim ama bazen biz de gecelerce uyumadik. Bir kere ben bebegin kirki cokmadan evden cikmaz sozlerine hic bakmadim. Kendimi de bebegimi de eve kapatmadim. 2 haftalikken ciktik sokaklara hala da geziyoruz. Asla eve kapanma derim. Ikincisi bence her kadin once tum gun giydigi o pijamalardan geceliklerden kurtulmali. Bu cocuk 7/24 uyanik degil sonucta uyudugu zaman yarim saat bile olsa evi falan hic gormeden once kendimle ilgilendim. Sacimi basimi yaptim. Cilt bakimi bile yaptim. Yuzumde maskeyle emzirmisligim var. Ilk 3 hafta annem yanimdaydi sonra bir 15 gun kadar gitti bizim kizimla bir rutinimiz vardi ogle uykusundan once yarim saat bir disarida gezerdik hep. Bebegim 44 gunlukken ise basladim zaten. Saat 13.00 da gidip 16.10 da cikiyordum. Bu arada okulda sutumu de sagiyordum. Annem bakti bebegime hala da oyle. Eger bebeginizi birakabileceginiz anne veya kv varsa cok uzun saatlerde calismayacaksaniz ise baslama olayini cok uzatmayin derim. Calismayi dusunmuyorsaniz bile gunde 1_2 saat kendinize zaman ayirmaya calisi dedigim sey utopik gelebilir ama gayet yapilabilir. Aksam esibiz gelip yemek yedikten sonra birakin ona cocugu ve baska bir odada kendinizi dinleyin. Hem bebek ile baba arasinda da bag kurulmasina yardimci oluyor. Varsa cok yakin bir arkadasiniza rica edin eger anne vs. Yoksa yaninizda gelip bir yarim saat bebisle ilgilensin siz guzel bir banyo. Kisacasi eger bu gunleri kolay atlatmak istiyorsaniz ben merkezli yasayin. Cunku mutsuz bir anne mutsuz cocuklar yetistirir. Once siz mutlu olun.
 
Daha lohusalik donemindesin boyle hisetmen cok normal.kusmasi iyi bisey doymus ki fazlasini cikariyor. Kirkiniz ciksin bi rahatlarsin.simdi dokunmaya kiysmiyosundur. Bem de dogumumun on ikinci gununde tek kaldim halen yanliz buyutuyorum cocugimu cok sukur on bir ayi doldurduk sorunsuz. Zaman hizli geciyo bu gunleri hatirlamayacaksn bile. Kendi kendini dert sahibi yapma bosuna.
 
Bebeğin 3 aylık olunca biraz daha rahatlayacaksın ben de çok zorlandım. Üstelik bizim emme sorunumuz vardı. Gö yaşım kurumadı iki ay. Sonra kabullendim ve emzirmek için uğraşmayı bıraktım.
Sana tavsiyem eşine acıma onlar dışarda deşarj olup geliyor sen sürekli bebeklesin bir sürecik de olsa kendine zaman ayırmalısın.
Gazını çıkarsın, kucağında tutsun, yemek yapsın hiç yazık deme sana yazık olur
 
Saat sabahın 4'ü, bizim kız acıktı, ağzını şapırdata şapırdata beni uyandırdı, sonra emmek istemedi ve fosur fosur uyumaya geri döndü. Benimse uykum kaçtı, dikildim ayağa. =) Eşek sıpası işte. Annelik zor. En kolay bebekte bile uykusuz ve yorgun olmak kaçınılmaz. Çünkü alışık olmadığımız bir tempoyla sarsılıyor hayatımız. Ama zamanla daha kolay oluyor. 32 yaşındayım, kızım 5 aylık. Kısa bir süredir anneyim ama 5 ay öncesine göre daha az evhamlı, daha çok konuya hakim hissediyorum. Eee, 7/24 annelik eğitiminde gibiyiz. Bu kadar yoğun pratik yapınca insan kolayca öğreniyor merak etmeyin. İlk günler, galiba ben bu işi kıvıramayacağım diye dehşete kapıldığım çok an oldu. Kolik bir yandan, reflüsü bir yandan, çığlık çığlığa ağladığı ve hiçbir şeyin ona iyi gelmediği ve bazen benim de onunla birlikte ağladığım günler de oldu. =) Alt tarafı 5 ay oldu halbuki ama sanki o zamanlar ki benle şuan ki ben arasında dağlar kadar fark var. Uyum süreci o kadar hızlı ilerliyor. Biraz zamana ihtiyacınız var sadece. Annelik zamanla öğreniliyor. Bir de eş faktörünü unutmamak lazım. Bebeğin annesine ihtiyacı olduğu kadar, annelerin de eşlerine ihtiyaçları var. =)
 
Ne bekliyordun bilmiyorum ama Her bebek saat basi uyanir bu donemde sikayet degil sukretmelisin bence gecen bi anne konu acmisti bebek hasta oldugu icin satlerce uyanmiyormus aglmiyormus emmiyormus vs. Saat kurup emiziyormus zorla...
 
Esim elinden geldigince yardim ediyor, bazen ben emzirip ona veriyorum uyutmasi icin ama bazen kiyamiyorum iste onu uyandirmaya. Baska kimse yok annem yeni gitti, bi de o da hamile cok cagiramiyorum.
Ben senin konunu hatırlıyorum sanki annen hamileyim demişti fln şaşırmıştın. Lohusa sendromundan ben de korkuyorum ya inşallah kolaylıkla atlatırsın. Bi adet oluyor insan tüm psikolojisi bozuluyor. Doğum yapmak kolay mı hormonların alt üst oluyordur.
 
geçecek annesi bu zamanlar sabır et biraz ek gıdaya geçtikten sonra benimki gece kalkmadı mesela uykusu düzene girdi... en zor dönem ilk 3 ay diye düşünüyorum
 
Back
X