ben de sen gibi dusunur ve uzulurdum arkadasim.. ama son yasadiklarim vs gosterdi ki, o oyle davranan insanlarin kisiligi ile alakali tamamen.. senin naif veya sert durmandan ziyade, kustah biriyse sana oyle bakar, iyi biriyse sana oyle bakar.. sen art niyetsiz ve dogalsan, kendinde bsy arama..Dikkat ediyorumda ne zaman bi markete hastaneye yada alışverişe gitsem,yani dışarda biriyle muhatap olduğum zaman; sakin ve biraz mülayimce diyelim bişey sorsam hemen karşı tarafın bi küçük görme bakışını yakalıyorum.önemsemeyen edayla bi tavırlar..
tabiki her insan bir değil gayet anlayışlı insanlarda var ama çoğunlukla böyle..Üniversitede bile hocaların odasında sakin olduğumda başka,net ve daha özgüvenli konuştuğumda tepkiler farklı..
nasılki sert bi üslubum olsa insanlar daha bi önemsiyor.
Hep güçlü durmak zorundamıdır insan?
Bu yanlış değilmidir....
Dinimizdede İnsanlıktada anlayış hoşgörü incitmeden konuşma varken,
İnsanın hiç tanımadığı birine verdiği bu kötü enerji nedendir...
ve ne yapmalı...
Ben de tam tersi düşünüyorum. İnsanlara ne kadar sakin ve güler yüzlü yaklaşırsam aynı şekilde davranışlarla tepki alıyorum.Dikkat ediyorumda ne zaman bi markete hastaneye yada alışverişe gitsem,yani dışarda biriyle muhatap olduğum zaman; sakin ve biraz mülayimce diyelim bişey sorsam hemen karşı tarafın bi küçük görme bakışını yakalıyorum.önemsemeyen edayla bi tavırlar..
tabiki her insan bir değil gayet anlayışlı insanlarda var ama çoğunlukla böyle..Üniversitede bile hocaların odasında sakin olduğumda başka,net ve daha özgüvenli konuştuğumda tepkiler farklı..
nasılki sert bi üslubum olsa insanlar daha bi önemsiyor.
Hep güçlü durmak zorundamıdır insan?
Bu yanlış değilmidir....
Dinimizdede İnsanlıktada anlayış hoşgörü incitmeden konuşma varken,
İnsanın hiç tanımadığı birine verdiği bu kötü enerji nedendir...
ve ne yapmalı...
işte aynen bu kibar edayla samimice yaptığım tüm görüşmelerde,bu kadar da kibar olmaya gerek yok canım...Ben de tam tersi düşünüyorum. İnsanlara ne kadar sakin ve güler yüzlü yaklaşırsam aynı şekilde davranışlarla tepki alıyorum.
Bugün emniyette bir işim vardı. Şimdi döndüm eve. Nasıl kalabalık, ana baba günü. Milletin suratından düşen bin parça, herkes birbirini tersliyor falan. Girdim yaklaşık 3 dakikada işimi halledip çıktım. Sadece "işinizden alı koymak istemem, rahatsız etmiyorum umarım, şu konuda yardımınızı rica etsem" diye diye sıra bile almadan işimi hallettim.
Aslında ben artık incelikten çok az insanın anladığını düşünüyorum...ben de sen gibi dusunur ve uzulurdum arkadasim.. ama son yasadiklarim vs gosterdi ki, o oyle davranan insanlarin kisiligi ile alakali tamamen.. senin naif veya sert durmandan ziyade, kustah biriyse sana oyle bakar, iyi biriyse sana oyle bakar.. sen art niyetsiz ve dogalsan, kendinde bsy arama..
aynı fikirdeyimAslında ben artık incelikten çok az insanın anladığını düşünüyorum...
Ki normalde çoğu sebepten kaynaklı asabi bi halim olmasına rağmen,insanlara olması gerektiği gibi yumuşak bi halde konuştuğumda..saçmasapan bir hal..
insanları değiştiremezsin.mecburen kendini sağlam tutmak ,dik durmak zorunda kalıyorsun.Dikkat ediyorumda ne zaman bi markete hastaneye yada alışverişe gitsem,yani dışarda biriyle muhatap olduğum zaman; sakin ve biraz mülayimce diyelim bişey sorsam hemen karşı tarafın bi küçük görme bakışını yakalıyorum.önemsemeyen edayla bi tavırlar..
tabiki her insan bir değil gayet anlayışlı insanlarda var ama çoğunlukla böyle..Üniversitede bile hocaların odasında sakin olduğumda başka,net ve daha özgüvenli konuştuğumda tepkiler farklı..
nasılki sert bi üslubum olsa insanlar daha bi önemsiyor.
Hep güçlü durmak zorundamıdır insan?
Bu yanlış değilmidir....
Dinimizdede İnsanlıktada anlayış hoşgörü incitmeden konuşma varken,
İnsanın hiç tanımadığı birine verdiği bu kötü enerji nedendir...
ve ne yapmalı...
Birkaç gündür kendi kendime kafa yorduğum bu konuyu birebir içimden geçen cümllerle yazmışsın. Ben eskiden çok sinirli, özgüvenli, yere daha sağlam basan, lafımı çekinmeden söyleyen, gerkirse karşımdaki kırmaktan hiç çekinmeyen bir kızdım. Şu birkaç ayydır ne olduysa çok değiştim. Sinirli yapımdan eser kalmadı, insanları aman kırmıyım, nazik olayım moduna girdim. Ama karşımdaki insanların tepkisi de bir o kadar değişti. Önceden bir markette bile daha saygın şekilde karşılaşırken şimdi eziğin tekiymişim gibi tavırlarla karşılaşıyorum. Üniveristeye hocaları hakkında söylediklerini birebir yaşıyorum. Her ortamda insanları kırmıyım, nazik olayım dedikçe eziğin, sümsüğün tekiymişim gibi karşılık alıyorum. Azarlanıyorum, neredeyse aşağılanıyorm. Resmen insanların bana bakışı değişti. İnan aklım çok karıştı. Zaten ne olduda ben bu hale geldim diye kendime bir cevap ararken aldığım tepkiler beni daha da şaşırtıyor. Bu yüzünden özgüvenimi tamamen kaybettim neredeyse. Çıkarabildiğim tek sonuç; bizim insanımız ağzıma edeni seviyor. Nazik insan, insanları kırmaktan çekinen insan dışlanıyor. Saygın olmak istiyorsan büyük burunlu ve kibirli olmak zorundasın. İnsanlara tepeden bakmak zorundasın. Ne garip.. Ne garip ya.Dikkat ediyorumda ne zaman bi markete hastaneye yada alışverişe gitsem,yani dışarda biriyle muhatap olduğum zaman; sakin ve biraz mülayimce diyelim bişey sorsam hemen karşı tarafın bi küçük görme bakışını yakalıyorum.önemsemeyen edayla bi tavırlar..
tabiki her insan bir değil gayet anlayışlı insanlarda var ama çoğunlukla böyle..Üniversitede bile hocaların odasında sakin olduğumda başka,net ve daha özgüvenli konuştuğumda tepkiler farklı..
nasılki sert bi üslubum olsa insanlar daha bi önemsiyor.
Hep güçlü durmak zorundamıdır insan?
Bu yanlış değilmidir....
Dinimizdede İnsanlıktada anlayış hoşgörü incitmeden konuşma varken,
İnsanın hiç tanımadığı birine verdiği bu kötü enerji nedendir...
ve ne yapmalı...
yakın bi arkadaşım bana,dışardan bakıldığında bu insandan bana zarar gelmez havası veriyorsun dedi..insanları değiştiremezsin.mecburen kendini sağlam tutmak ,dik durmak zorunda kalıyorsun.
Evet ...Çok garip...Sırf bu sebeplerden kibirli durmaya çalışmak bi havalarla dolanmak istesem onuda yaparım ama işin ahlaki boyutu var.vicdanım elvermiyor esasen..kimseyi küçük görmeye hakkım olduğunu düşünmüyorum.Birkaç gündür kendi kendime kafa yorduğum bu konuyu birebir içimden geçen cümllerle yazmışsın. Ben eskiden çok sinirli, özgüvenli, yere daha sağlam basan, lafımı çekinmeden söyleyen, gerkirse karşımdaki kırmaktan hiç çekinmeyen bir kızdım. Şu birkaç ayydır ne olduysa çok değiştim. Sinirli yapımdan eser kalmadı, insanları aman kırmıyım, nazik olayım moduna girdim. Ama karşımdaki insanların tepkisi de bir o kadar değişti. Önceden bir markette bile daha saygın şekilde karşılaşırken şimdi eziğin tekiymişim gibi tavırlarla karşılaşıyorum. Üniveristeye hocaları hakkında söylediklerini birebir yaşıyorum. Her ortamda insanları kırmıyım, nazik olayım dedikçe eziğin, sümsüğün tekiymişim gibi karşılık alıyorum. Azarlanıyorum, neredeyse aşağılanıyorm. Resmen insanların bana bakışı değişti. İnan aklım çok karıştı. Zaten ne olduda ben bu hale geldim diye kendime bir cevap ararken aldığım tepkiler beni daha da şaşırtıyor. Bu yüzünden özgüvenimi tamamen kaybettim neredeyse. Çıkarabildiğim tek sonuç; bizim insanımız ağzıma edeni seviyor. Nazik insan, insanları kırmaktan çekinen insan dışlanıyor. Saygın olmak istiyorsan büyük burunlu ve kibirli olmak zorundasın. İnsanlara tepeden bakmak zorundasın. Ne garip.. Ne garip ya.
Hak edecek insan kalmış mıdır ki ben şüpheliyim valla. İnsanlar biraz naif, biraz çekingen birini bulayım da ezip kendimi birşey sanayım diye yaşar olmuş. Bakkal kasiyerinden, üniversite hocasına kadar.. Kim kimi ezebilirse. Özelllikle başkası tarafından ezilen insanlar harıl harıl ezecek insan arar. Küçük görecek.. Ay ne bileyim insan sevgisi kalmamış sanırım benim içimdeEvet ...Çok garip...Sırf bu sebeplerden kibirli durmaya çalışmak bi havalarla dolanmak istesem onuda yaparım ama işin ahlaki boyutu var.vicdanım elvermiyor esasen..kimseyi küçük görmeye hakkım olduğunu düşünmüyorum.
Ama bunu yapan çok çok insan var.
bundan çıkardığım sonuç;anlayışıda hoşgörüyüde hakedene göstermeli,gerisine eyvallah etmeyecek kadar özgüvenli durmalı...
Bende cevap olarak haklısın demek istiyorumCevap olarak insanlar boyle demek istiyorum
evet öyle yapıyorum çoğu zaman.umursama bence.
Gelismemis ulkelerde herkesin yuzunun gulmesini bekleyemezsin. Adam gecim derdinde, envayi cesit problem var beyninde nereye guluyoDikkat ediyorumda ne zaman bi markete hastaneye yada alışverişe gitsem,yani dışarda biriyle muhatap olduğum zaman; sakin ve biraz mülayimce diyelim bişey sorsam hemen karşı tarafın bi küçük görme bakışını yakalıyorum.önemsemeyen edayla bi tavırlar..
tabiki her insan bir değil gayet anlayışlı insanlarda var ama çoğunlukla böyle..Üniversitede bile hocaların odasında sakin olduğumda başka,net ve daha özgüvenli konuştuğumda tepkiler farklı..
nasılki sert bi üslubum olsa insanlar daha bi önemsiyor.
Hep güçlü durmak zorundamıdır insan?
Bu yanlış değilmidir....
Dinimizdede İnsanlıktada anlayış hoşgörü incitmeden konuşma varken,
İnsanın hiç tanımadığı birine verdiği bu kötü enerji nedendir...
ve ne yapmalı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?