- 18 Ocak 2011
- 324
- 62
- 98
- Konu Sahibi 35mavi_siyah35
- #21
maalesef böyle bir toplumda yaşadığım için üzgünümErkeklerin tek başına gurur kaynağı iken kadınların gitmesi utanç kaynağı neredeyse :/ toplum bu algıdan kurtulmalı.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
maalesef böyle bir toplumda yaşadığım için üzgünümErkeklerin tek başına gurur kaynağı iken kadınların gitmesi utanç kaynağı neredeyse :/ toplum bu algıdan kurtulmalı.
o zaman ilk isiniz garanti iş bulmak olsun. Sonrasi corap sokugu gibi gelir. Ama ozgurlesmek icin sakin baska bir erkegin himayesine girmeyin, yani ozgurlesmek icin evlenmeyin.Benimde garanti bi işim olsa bende çeker giderimde özel iş güvenemiyorum
evet çok haklısınız şimdilik öyle bir düşüncem yok zaten kendi başıma bu hayat mücadelesine girmem gerekiyor biliyorumo zaman ilk isiniz garanti iş bulmak olsun. Sonrasi corap sokugu gibi gelir. Ama ozgurlesmek icin sakin baska bir erkegin himayesine girmeyin, yani ozgurlesmek icin evlenmeyin.
Aynen erkek yapınca' vay kocum benım adam olmus ayaklarının uzerınde duruyo' oluyo.Erkeklerin tek başına gurur kaynağı iken kadınların gitmesi utanç kaynağı neredeyse :/ toplum bu algıdan kurtulmalı.
İşte toplum bu yüzden adil değilAynen erkek yapınca' vay kocum benım adam olmus ayaklarının uzerınde duruyo' oluyo.
Ama aynısını yapan kız cocugu olunca işler anında degısıyo 'gız ne işin var bi başına bı evdemı oturulur' oluyo.
Bugun hayatlarına özendiğini insanlar , yarın sana özenecek duruma gelirler . Adaletsizlik falan yok . Sadece zamanı var . Tabi bunda senin şükrün , duan yada şükürsüzlüğün vs . Etken . Mutlaka şükretmen gereken Şeyler vardır elinde .Kimileri deniz kenarlarında,yazlıklarında keyiflerine keyif katarken;kimileri de evde bitmek bilmeyen sorunlarla yüzleşmek zorunda kalıyor.İşsizlik,aile içi huzursuzluk,saygısızlık,sevgisizlik,parasızlık... var da var.
Her yaz geldiğinde bi hüzün çöker çünkü 25 yaşıma geldim hala doğru düzgün bi tatil yapamamışımdır.Ailemlede gidemedim.Arkadaşlarımı hiç saymıyorum bile zaten göndermezlerdi.Şimdi bütün dertler bitti buna mı üzülüyosun?? diyebilirsiniz.Sadece bu değil herşey var ama yaz zamanı herkes deniz-kum-güneş fotoğrafları paylaşırken benim netten bakıp oturduğum yerde hayal kurmam acımasız değil mi?
Üniversiteyi ailemle okudum.Sonra başka bi şehre onlardan ayrılayım diye çalışmaya gittim ama yine kontrol üzerimdeydi.Çünkü akrabalar vardı o şehirde de.Bi yalnız olamadım.Hep bi kontrolcü ailem oldu.Sonra ardından aile içinde saygısızlık,aldatma baş gösterdi.Çocuklarını kızlarını böyle kısıtlayıp kendileri ahlaksız bir yaşam sürünce normal oluyor ya?? Ona anlam veremiyorum.Bıktım artık.Ne var yani kızız diye ölelim mi? Çalışmaya bile giderken yalvar yakar gittim.Herşeye izin isteyelim olmadı??Kaç yaşında bir insanım ya bana da yazık.En güzel çağlarım hep böyle mi geçecek?
Özgürlüğüne düşkün bir insanım.Kendi kararlarımı vermek beni ben yapandır zaten.Ama gelin görün ki bütün çevreniz akrabalarınız tabularını yıkamamışken nasıl kazanacağım özgürlük yarışını bilemiyorum
haklı olduklarını kimse söylemedi ama bu ülkede ve bu toplumda mantık arama zaten. ülkemin en nefret ettiğim şeyi bu zaten sırf bu yüzden belki de yurtdışında yaşamak istiyorum herkes birbirine saygılı, gelişmiş. kendini üzme senin gibi bir srü insan var bu ailelere ne mantık ne akıl öğretebilirsin o yüzden karşı çıkmak yerine çözüm üretmeye çalışmalısın. karşı çıkarsan ters tepebilir.Kimileri deniz kenarlarında,yazlıklarında keyiflerine keyif katarken;kimileri de evde bitmek bilmeyen sorunlarla yüzleşmek zorunda kalıyor.İşsizlik,aile içi huzursuzluk,saygısızlık,sevgisizlik,parasızlık... var da var.
Her yaz geldiğinde bi hüzün çöker çünkü 25 yaşıma geldim hala doğru düzgün bi tatil yapamamışımdır.Ailemlede gidemedim.Arkadaşlarımı hiç saymıyorum bile zaten göndermezlerdi.Şimdi bütün dertler bitti buna mı üzülüyosun?? diyebilirsiniz.Sadece bu değil herşey var ama yaz zamanı herkes deniz-kum-güneş fotoğrafları paylaşırken benim netten bakıp oturduğum yerde hayal kurmam acımasız değil mi?
Üniversiteyi ailemle okudum.Sonra başka bi şehre onlardan ayrılayım diye çalışmaya gittim ama yine kontrol üzerimdeydi.Çünkü akrabalar vardı o şehirde de.Bi yalnız olamadım.Hep bi kontrolcü ailem oldu.Sonra ardından aile içinde saygısızlık,aldatma baş gösterdi.Çocuklarını kızlarını böyle kısıtlayıp kendileri ahlaksız bir yaşam sürünce normal oluyor ya?? Ona anlam veremiyorum.Bıktım artık.Ne var yani kızız diye ölelim mi? Çalışmaya bile giderken yalvar yakar gittim.Herşeye izin isteyelim olmadı??Kaç yaşında bir insanım ya bana da yazık.En güzel çağlarım hep böyle mi geçecek?