- 26 Temmuz 2010
- 1.629
- 986
- 248
Çok uzun zamandır kafama takılan birşeydir bu. Anneme, babama, kardeşlerime bir türlü sevgimi gösteremiyorum. Oysa onlardan birine en ufak zarar gelse kahroluyorum. Ve biliyorum ki bir gün birini kaybedersem (Allah'ım sen koru) bu huyum yüzünden kendimi hiç affetmeyeceğim.
Anneme babama içim gidiyor mesela, sarılıp koklayıp öpmek istiyorum ama yok, yapamıyorum. Nedir bu anlayamadım ki! Oğlumu alıp bi içime sokmadığım kalıyor. Eski eşime ya da önceki sevgililerime veya kız arkadaşlarıma sarılıp öpmek hiç zor gelmezken, aileme karşı bu mesafe neden?
Halbuki her biri beni ayrı ayrı seviyorlar, hele babam. Ahhh babam... Tek kızıyım ben onun, hep ayrı bir yere koymuştur beni, gözümün içine bakar. Ama gelin görün ki yapamıyorum. Neden kızlar? Çok pişman olacağım bir gün çok! Aranızda bu durumu yaşayan var mı? Neler yapabiliriz bu konuda???
Anneme babama içim gidiyor mesela, sarılıp koklayıp öpmek istiyorum ama yok, yapamıyorum. Nedir bu anlayamadım ki! Oğlumu alıp bi içime sokmadığım kalıyor. Eski eşime ya da önceki sevgililerime veya kız arkadaşlarıma sarılıp öpmek hiç zor gelmezken, aileme karşı bu mesafe neden?
Halbuki her biri beni ayrı ayrı seviyorlar, hele babam. Ahhh babam... Tek kızıyım ben onun, hep ayrı bir yere koymuştur beni, gözümün içine bakar. Ama gelin görün ki yapamıyorum. Neden kızlar? Çok pişman olacağım bir gün çok! Aranızda bu durumu yaşayan var mı? Neler yapabiliriz bu konuda???