Benim teorim de evliliğimde çöktü. Iyi biriydi ama ailenin önceliğinin farkında değildi. Bir de sevilme sevilmeme kaygısı yoktu. Benim sevgimden emin olduğu içinmiş meğer. Çift terapisi aldığımızda ortaya çıktı.Ve teorim çöker.. İşk evliliğinizde saygı duymadığnız biri miydi eşiniz. Masaya yumruğunu vuramayan biri mesela. Psikoterapi önereceğim ama deli paralar dönüyor. Forumda psikolog varsa da yardım etse ne hoş olur.
37yaşınız kaçtı acaba?
tam olara ne istediğinizi bilmiyorsunuz belki de
İşte bile bile buna düşmek ürkütücü. Adrenalin bağımlılığı gibiymiş diye okudum bir yerde. Evliliğimde hiç böyle hissetmedim. Ne dipte ne gökteydim. Algılarım sağlıklıydı.Sıkıntılı bir ilişkiden sonra böyle farkedilmeyen korkular olması.
Herkesten uzak durma isteği olması gayet normal ..
Emin olun gecicek.
Ayrıca unutmayın ki ; insanlar iyilerle dertlesir.
Kotu lere aşık olur.
Bu pek çok kişinin yapmış olduğu birşey.
Hem de ne yıpratıcı. Bir de durumu karşı taraf açısından düşününce o da zoru seviyorsa... Açık davranmadan, hisleri paylaşmadan da taktiklerle nasıl yaşanır ki..Bu konuda böyle bir farkındalık yaşamanız da önemli bir gelişme bence. İnsan doğasında zoru sevmek vardır tabiki ama böyle insanlara bağımlılık geliştirip takılıp kalmak da çok yıpratıcı. Bunun mutlaka size özel bir sebebi vardır. Terapiyle bu tarz bilişsel bozukluklarınızı giderebilirsiniz.
Siz, boşanma sürecinin etkisiz geçtiğini, fazla yipranmadiginizi zaten bitmiş olduğunu dusunseniz bile yine de etkiliyor.İşte bile bile buna düşmek ürkütücü. Adrenalin bağımlılığı gibiymiş diye okudum bir yerde. Evliliğimde hiç böyle hissetmedim. Ne dipte ne gökteydim. Algılarım sağlıklıydı.
Tam olarak istediğim, herseyimi onaylamayan zaman zaman eleştiren, onaylanmadığında ergen tavırlarına girmeyen biriyle etkileşimli bir diyalog. Dozu kaçtı işte.tam olara ne istediğinizi bilmiyorsunuz belki de
sadece busa aradığınız biraz daha ıyı gözlem yapmalısınızTam olarak istediğim, herseyimi onaylamayan zaman zaman eleştiren, onaylanmadığında ergen tavırlarına girmeyen biriyle etkileşimli bir diyalog. Dozu kaçtı işte.
Zaten yeni bir ilişkiyi düşünemediğim için şüpheye düştüm. Aslında çok yoğunum. Bulunduğum ortamla kafamda sorun ettiklerim aynı anda perdeye yansısa tam bir trajedi. Kimine göre de komedi.Siz, boşanma sürecinin etkisiz geçtiğini, fazla yipranmadiginizi zaten bitmiş olduğunu dusunseniz bile yine de etkiliyor.
Evlilik bu ..
Zamanla duzelicek ve bu süreçte yeni bir ilişki içine girmez iseniz sizin faydaniza olur.
Yanlış bir karar vermemek adına..
Bu konuları düşünmeyin.
Kendinize yeni bir hayat tarzı geliştirin.
Hobiler edinin...
Ve bir gün bir bakın ki herşey geçmiş.
Çünkü sizin durumunuza uzman yardımı almak pek faydalı olmayabilir.
Korktuğum bu. Sanırım o yüzden pembe panjurlu ev hayalini karşı taraf söyleyince kaçıyorum. O eve inanmıyorum. Kendim yapmak istiyorum ki mutsuz olduğum an yıkıp gidebileyim.Acaba, " zaten sıradan bir evlilik yaşadım, bu "normal " insanlarla, yine sıradan bir evlilik olacak" diye düşünerekten, biraz aşk, biraz dram, ie evlilik/ düzen değil de, sadece işiniz harici bir heyecan peşinde olabilir misiniz?
Ya o zaman normal insanlara şans ver ama gidişatı sen kontrol et. Adını koymadan iyice tanışalım, bu sadece bir arkadaşlık de, öyle vakit geçir. Potansiyel eş değil de, arkadaş olarak bakarsan, belki o insana ısınman daha kolay olur.Korktuğum bu. Sanırım o yüzden pembe panjurlu ev hayalini karşı taraf söyleyince kaçıyorum. O eve inanmıyorum. Kendim yapmak istiyorum ki mutsuz olduğum an yıkıp gidebileyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?