Bazı erkek ve kadınlar eşleri ile gün içinde acil bir konu olmadıkça telefon ile görüşmeyi gereksiz bulur. Ben de bu gruba dahil olduğum için, eşinizin sebebini gayet makul buldum. Ama eşim benden telefon beklediğini, bunun onu mutlu edeceğini belirtseydi, onun hatırı için, iş yoğunluğumun el verdiği ölçüde onu aramaya çalışırdım. Acaba siz biraz sert bir tavırla mı istediniz siz aramasını, niye aramıyorsun, insan bir aramaz mı falan gibi ifadeler mi kullandınız
Ayrıca, çok tartışmalarınız olduğunu, tartışmalarda kendinizi haklı gördüğünüzü belirtmişsiniz. Tartışma anında insanın kendini haklı görmesi çok doğal tabi ki, yoksa tartışma neden cıksın. Ama tartışma bittikten sonra sakin, sakin düşünüldüğünde karşı tarafın da haklı olabileceği ya da mazur görülebileceği 3-5 konu vardır mutlaka bana kalırsa. Hep kendinizi haklı göreceğinize, biraz da karşınızdakini anlamaya çalışın bence.
Yanılıyor olabilirim ama, ben anlattıklarınızdan, sizin de, eşinizin de çabuk sinirlenen ve hatasını kolay kolay kabul etmeyen insanlar olduğunuz izlenimini edindim. Onu geri kazanmak, tekrar eskisi gibi olmak için, öncelikle siz ona eskiden davrandığınız gibi olmaya çalışın bence. Görüyorsunuz ki, kavga ederek bir yere varamıyor, aksine işi daha kötü hale getiriyorsunuz. Bazı şeyler flört dönemindeki, nişanlılık günlerindeki gibi gitmez, cünkü insanlar artık birbirine kavuşmuştur, çünkü artık ev geçindirmek, bir arada yaşamaya çalışmak gibi farklı konular gündemdedir, bunu kabullenmeye, evliliğe adapte olmaya çalışın ki eşiniz de adapte olabilsin.
Kız kardeşlerini falan da kıskanmayı bırakın, herkesin yeri ayrı. Hele eşinize bundan bahsetmek son derece lüzumsuz, zaten eşiniz de tepkisi ile bunu belirtmiş.