Slm kızlar.. Dün açtığım konu boşanmaya kadar geldi.. Anlaşamıyoruz zaten olmuyor.. Ama suç ben de kestirip atamıyorum, ne halin varsa gör defol git diyemiyorum.. Hayır neyden çekiniyorum bilmiyorum.. Mahalle baskısından mı, boşanmış demelerinden mi, çocuğumun aile ortamında büyümemesinfen mi, kendin ettin kendin bul hak ediyorsundan mı.. Güçsüzlüğümden mi.. Neden neden neden neden.. Yapabilenlerden neyim eksik.. Neden..
eski konunuzu bilmiyorum.. ama hicbir seyden korkmayın ilk önce kendi mutlulugunuzu dusunun.. hayatı kendinize zehir etmeyin.. siz mutlu olursanız cocugunuzda mutlu olur.. aynı evin icinde mutsuz bir ortamda olmasından daha iyidir bana göre.. elalem ne der diyede dusunmeyin hayat sizin hayatınız.. ve 2. kere gelmiyoruz dunyaya
Önceki konunuzu okumadım öncelikle.
Sorunuza gelince cesaret bence cevabı.
Mutlu değilsiniz belli ki ve ne yapmak istiyorsanız birazcık cesaretle yapın.
Denemeden bilemezsiniz.
Siz mutlu olun ki çocuğunuz da mutlu ve huzurlu bir hayat içerisinde büyüsün.
Hayat kısa gerçekten.
Biz kadınlar güçlü varlıklarız ayrıca unutmayın.
Tek başınıza her şeyin üstesinden gelir çocuğunuzla güzel yeni bir hayata başlayabilirsizin.
Yeter ki inanın ve cesaret edin.
Valla bacim millet ne der diye kendini mutsuzluga mahkum etme. o dört duvar arasinda ne yasadigini hic kimse bilemez.bir gözün bir göze faydasi yokken.yemisim milletin ne dedigi.
Keşke her boşanma aşaması konusuna yazsan,
İlk mesajda beklediğim klasik şuydu” çocuğun arkasına sığınma”, bu empati dolu mesajı yazıp geçmek yerine, ona indin, onu kazandın. Benim bile dikkatimi pozitife çektin.
Belki tonlarca aynı Mesajlar içinde, bana çok farklı geldi.
Ne hoş, yardım isteyene böyle yaklaşmak :)
Benim yaptığım yorumlardaki konular farklıydı
Soruları üyelere soranlara yazdım, tokatlar gibi.
Fakat sen kendine sorana, naifçe yaklaştın.
Çok yaşa
Aynı ben. Siddet gordum basit bi kiskanclik sebebiyle. Yaza kadar bekleyelim anlasmali bosanalim diyor esim. Calisiyorum halbuki ama bi cesaret edebilsem cikip gitmeye, yaza kadar dayanamiycam hakaretlere hala devam ediyor firsat buldukca. Maasimi da oldugu gibi benden aliyor kredi oduyoruz ona yatiriyor. Param yok para birak deyince de kopegin onune atar gibi az miktarda para atip gidiyor. Uzerine de bidaha hakaret ediyor. sıkıldım cok bunaldim. 1 ayda 8kilo verdim. Bosanana kadarr cocugu birakabilecegim bi yer olsa onu da alip gidicem ama, 6yasinda yarim gun okula gidiyor ve ben tam gun calistigim icin okula goturup getiremem. Babasi ilgileniyodu bu konuda. Cocugu ozlerim ve babasi bana karsi cocugumu doldurur bak annen seni birakti gitti diye. Cikmazdayim.
neden neden neden...söyleyeyim;
1-Konfor alanınızı bırakmak istemiyorsunuz(ne yaşadığınızı bilmiyorum ama ne olursa olsun uzunca süredir orada olduğunuzu ve güvende olduğunuzu biliyorsunuz ve içgüdüsel olarak oraya bağlı kalıyorsunuz)
2-Değişimden korkuyorsunuz, çünkü sadece çevreniz ve medeni haliniz değil ,kendiniz de değişmek zorundasınız,ve bu biraz çaba gerektiriyor, korkuyorsunuz.
3-Herşeye rağmen içinizde bir ümit var,herşeye rağmen,bir kırıntı... bu kırıntı size acaba pişman olur muyum sorunu sorduruyor ve bu da sizi korkutuyor.
neden neden neden ? neden güçlü olmuyorsunuz? neden kim ne der diye düşünüyorsunuz? neden bi karar verip arkasında durmak yerine pişman olmak korkusuyla ömrünüzü ziyan ediyorsunuz? neden aksiyon almıyorsunuz,çabalamıyorsunuz ? neden herşeye rağmen hayatın ne kadar güzel ve yaşama değer olduğunu farkedip herşeye yeniden yeni umut ve hayallerle başlamıyorsunuz? NEDEN NEDEN NEDEN
Aynı soruyu bende soruyorum kendime neden hala devam edıyorum diye çoğu kez. Tamamen cesaretle alakalı bence de. Surekli mutsuzluk denizinde yüzmeye de insan alısıyor belli bir süre sonra sanki ayrılırsan daha mutsuz olacakmışsın gibi geliyor tabi bir de alışkanlık var onun hayatındaki varlığına.
8senedir birlikte yaptigimiz hersey bi anda darmadagin mi olacak, çocuğumun durumu ne olacak, ailemden uzak bi sehirdeyim, zaten pek arkadas cevrem yoktu, bosaninca iyice yalniz kalicam, sevdigim adam artik bi yabanci mi oldu, hayatimin bundan sonrasi nolacak.. kafamda deli sorular. Gogsumde agri basladi son iki gundur. Kaldiramiyorum.
Zor bir karar çünkü boşanmak.evlilik kararindan daha zor..bunun ağırlığından dolayı bu duygu durumundasiniz.hele ki çocuk varsa.. unutmayın siz mutlu olursanız çocuğunuz da mutlu büyür.bu nedenle önce kendinizi düşünün.mutsuz bir yuva çocuğa sadece zarar verir
Slm kızlar.. Dün açtığım konu boşanmaya kadar geldi.. Anlaşamıyoruz zaten olmuyor.. Ama suç ben de kestirip atamıyorum, ne halin varsa gör defol git diyemiyorum.. Hayır neyden çekiniyorum bilmiyorum.. Mahalle baskısından mı, boşanmış demelerinden mi, çocuğumun aile ortamında büyümemesinfen mi, kendin ettin kendin bul hak ediyorsundan mı.. Güçsüzlüğümden mi.. Neden neden neden neden.. Yapabilenlerden neyim eksik.. Neden..
Çünkü kendini yorgun hissediyorsundur. Boşanıp bir şeylere sıfırdan başlamak zor. Nasıl başlayacağım nasıl devam edecek böyle gibi soruların üzerinde kurduğu baskıdandır. Merak etme gül gibi de geçinirsin. Söylemek istediklerin içinde kalmasın. Emin ol söylenmemiş sözler söylenmişlerden daha çok can yakar.