- 30 Mayıs 2014
- 298
- 209
- 48
buda bi bakış açıcı :) haklısın bi an önce bir şeyler yapmam gerek...
:) Çok tatlısınız. İsteklerimden vazgeçmem gerek sanırım mutlu etmek ve mutlu olmak için...
buda bi bakış açıcı :) haklısın bi an önce bir şeyler yapmam gerek...Güzelim gayet de normal evlisiniz.Sürekli didişme filan :)) Ama sen kendine biraz çeki düzen vermelisin kanımca.Yoksa olmadık yere adamı bunaltcan valla.
Bocalıyorsun bence. Yeni hayat, yeni sorumluluklar ve beklentiler. Artık bir yılı geçmişsin. Alıştır kendini, evde eşin oturup tv izlerken neden dışarı çıkmıyoruz diye üzüleceğine yanına git otur. Ben ne yapmıştım. Eşim tv izliyordu yanına gittim. Ben kuzu olmak istiyorum dedim. Başımı koydum göğsüne. Saçlarımı okşadı öptü beni. Şimdi bazen eşim çağırır kuzu nerdesin diye. Tabi ben hamilelikte aldığım kilolarla artık kuzu değil dana kıvamında giderim yanına😄
Rabbin'e dönüp 'Benim çok büyük derdim var. ' deme. Derdine dönüp 'Benim çok büyük Rabbim var. 'de.
Merhaba arkadaşlar,
Bütün bir geceyi uykusuz, ağlayarak geçirdikten sonra işe geldim ve sizlerle paylaşayım derdimi belki bir yorum bir cevap beni başka pencereden baktırır dedim.
Eşimle evleneli 1 yıl bikaç ay oldu. Dönüp geriye baktığımda hep kavga, çekişme, rekabet görüyorum. Bir türlü normal bir çift olamadık. Hep kavgacı taraf ben oldum. Eşim ilgili, her türlü şeye yardım eden, dışarıya bağlılığı olmayan, bir yere gidecekken benden müsade alan, güvenilir bir insandır. Şimdi diyeceksiniz ki problem ne? Problem benim. En ufak sözü bana batıyor, çok seviyorum onsuzluğu düşünemem bile ama neyime karışsa neye şunu yapma dese onu yapasım geliyor. Çünkü zevklerimiz hiç uymuyor. Bana şöyle giyin diyor dediği şekilde giyinmeyince başlıyor kavga. Çok kıskançtır, sürekli giyimim problem olur ki ben tesettürlü biriyim ama yinede herşeyim sorundur. Tam olarak kapalı gibi giyinmememden dert yanar hep. Ben ona kavgada bir sürü laf sayarım o unutur geçer gelir öper ama o bana tek bir laf etse ben onu büyütürüm içimde çok zoruma gider. Çok korkuyorum bıkacak bi gün benden. Aslında söyledim ona beni çekmek zorunda değilsin istediğin an ayrıılabilirsin çevreye ben suçlu olduğumu söylerim dedim. Bunu söyleyince bile gözleri dolar. Bende söylerken ağlarım o kadar da sevgi var ama. Hep bi kavga ortamı. Sürekli sen şöylesin ben böyleyim muhabbeti. O kadar kavga ediyoruz ki kavga etmekten midem bulandı. Beni mutlu etmek için bir şeyler yapsın istiyorum ama onda hiç çaba görmüyorum. Yukarda saydığım iyi özelliklerin dışında monoton sıkıcı bi hayatımız var. Gezmeyi sevmez hep evde olalım ister. Ben isterim ki bana sürprizler yapsın. Hadi gezelim desin. Sinemaya gidelim tiyatroya gidelim desin. Çok severek evlendik biz sevgiliyken hep gezmek isterdi. Şimdi ev kuşu oldu. Hareketli bir hayat isterdim hep hayalim o yöndeydi. Bu kadar sıradanı mı kaldıramadım ne oldu bilmiyorum. Beni suçlayanlar olabilir ki bende kendimi suçluyorum. Ama inanın ben neden böyle olduğunu anlayamıyorum...En ufak sorunda ben neden evlendim diyorum kendi kendime. Özgürlüğümü özlüyorum galiba. Kopamadım mı acaba hala bekarlıktan. Normal sevgi dolu huzurlu bi çift olamıyoruz bir türlüYorumlarınızı bekliyorum. Okuyup zaman ayıranlara çok teşekkürler
buda bi bakış açıcı :) haklısın bi an önce bir şeyler yapmam gerek...
:) Çok tatlısınız. İsteklerimden vazgeçmem gerek sanırım mutlu etmek ve mutlu olmak için...
Merhaba,
yaşınız kaç , çok mu erken evlendiniz.Birde tesettür kendi isteğinizle mi yoksa aile-eş baskısı ile mi oldu
İsteklerinden vazgeçme. Ama beklentilerinden vazgeç. İstemek güzeldir heveslendirir, beklemek kötüdür insanı bitirir. Bak bi de mani yazdım sana 😄
Rabbin'e dönüp 'Benim çok büyük derdim var. ' deme. Derdine dönüp 'Benim çok büyük Rabbim var. 'de.
ben 27 yasındayım. Tesettüre de kendi isteğimle girdim.
eee bunlara rağmen gebe kalmışsın birde... bizim evliliğimizde de tam aksi bir durum oldu sevgiliyken hep dışarda gezmekten o kadar sıkılmıştık bir an önce evlenip evimize yerleşip şöyle yayıla yayıla zaman geçirmek istemiştik... evlilğinde öyle çokta sorun yok bence tek sıkıntı sana çok karışmasından dolayı kıyafetine falan bunalmışsın .. belki zamanla geçer buda
Ben katılıyorum bu yoruma.Karsinizda anlayisli bir var, siz de buna guvenip simarmissiniz zamanla.
Insanoglu sesi cikmayanin ustune cikar da cikar. Bu ister es olsun, ister anne, ister arkadas. Bircok insan boyledir.
Kaybetme korkunuz da yok ki, kendisini cantada keklik gibi gorup istediginiz gibi kavga cikariyorsunuz. Burdan bana gorunen o. Esiniz tavrini koyup yeter dese bir anda degisirsiniz. Demedigi icin sabrini zorladikca zorluyorsunuz. Iste biz buna rahat batmasi diyoruz.
Anlasamiyorsaniz dogru duzgun de konusabilirsiniz. Mide bulandiracak raddede kavgaya gerek yok. Monotonluk istemiyorsaniz, kendiniz teklif edersiniz birseyler.
Madem kendinizin farkindasiniz, kendinize ceki duzen verin o zaman. Yapip yapip, sonra karsisinda "istersen benden ayrilabilirsin" diye aglamakla olmuyor. Ayrilacak insan cocuk da yapmaz zaten. Bu blofler yarin birgun elinizde patlamasin sonra.
Merhaba arkadaşlar,
Bütün bir geceyi uykusuz, ağlayarak geçirdikten sonra işe geldim ve sizlerle paylaşayım derdimi belki bir yorum bir cevap beni başka pencereden baktırır dedim.
Eşimle evleneli 1 yıl bikaç ay oldu. Dönüp geriye baktığımda hep kavga, çekişme, rekabet görüyorum. Bir türlü normal bir çift olamadık. Hep kavgacı taraf ben oldum. Eşim ilgili, her türlü şeye yardım eden, dışarıya bağlılığı olmayan, bir yere gidecekken benden müsade alan, güvenilir bir insandır. Şimdi diyeceksiniz ki problem ne? Problem benim. En ufak sözü bana batıyor, çok seviyorum onsuzluğu düşünemem bile ama neyime karışsa neye şunu yapma dese onu yapasım geliyor. Çünkü zevklerimiz hiç uymuyor. Bana şöyle giyin diyor dediği şekilde giyinmeyince başlıyor kavga. Çok kıskançtır, sürekli giyimim problem olur ki ben tesettürlü biriyim ama yinede herşeyim sorundur. Tam olarak kapalı gibi giyinmememden dert yanar hep. Ben ona kavgada bir sürü laf sayarım o unutur geçer gelir öper ama o bana tek bir laf etse ben onu büyütürüm içimde çok zoruma gider. Çok korkuyorum bıkacak bi gün benden. Aslında söyledim ona beni çekmek zorunda değilsin istediğin an ayrıılabilirsin çevreye ben suçlu olduğumu söylerim dedim. Bunu söyleyince bile gözleri dolar. Bende söylerken ağlarım o kadar da sevgi var ama. Hep bi kavga ortamı. Sürekli sen şöylesin ben böyleyim muhabbeti. O kadar kavga ediyoruz ki kavga etmekten midem bulandı. Beni mutlu etmek için bir şeyler yapsın istiyorum ama onda hiç çaba görmüyorum. Yukarda saydığım iyi özelliklerin dışında monoton sıkıcı bi hayatımız var. Gezmeyi sevmez hep evde olalım ister. Ben isterim ki bana sürprizler yapsın. Hadi gezelim desin. Sinemaya gidelim tiyatroya gidelim desin. Çok severek evlendik biz sevgiliyken hep gezmek isterdi. Şimdi ev kuşu oldu. Hareketli bir hayat isterdim hep hayalim o yöndeydi. Bu kadar sıradanı mı kaldıramadım ne oldu bilmiyorum. Beni suçlayanlar olabilir ki bende kendimi suçluyorum. Ama inanın ben neden böyle olduğunu anlayamıyorum...En ufak sorunda ben neden evlendim diyorum kendi kendime. Özgürlüğümü özlüyorum galiba. Kopamadım mı acaba hala bekarlıktan. Normal sevgi dolu huzurlu bi çift olamıyoruz bir türlüYorumlarınızı bekliyorum. Okuyup zaman ayıranlara çok teşekkürler
Canım ben 10 yıllık evliyim. Allahım'a şükürler olsun mutlu bir evliliğim, deli gibi aşık olduğum bir kocam var. Evlilikteki altın kuralı şöyle buldum kendimce; eğer kocam benim sınırlarımı aşacak herhangi bir harekette bulunmuyorsa ki bulunmuyor.Arada sırada yaptığı sürprizlerle mutlu olmaya başladım. Beklenti, insanı her zaman mutsuz kılar çünkü. Ben kocamdan beklentilerimi bıraktığım gün, mutlu olmaya başladım. Geçenlerde kuzenime gidecektim, ben otobüsle giderim diye hesapladım. Tam oğlumu giydirirken eşim dedi ki, hadi işe geçerken sizi de bırakırım yolda. Ben mutlu oldum. Kuzenime gittik ona söyledim. O bana şöyle dedi; madem getirdi kapının önüne bıraksaydı. Ne seviniyorsun ki. İşte sana bir olay ve iki bakış açısı. Benim teyzem mesela, hep bekler. Kocasından, çocuklarından, gelinlerinden, yeğenlerinden. Ama hep mutsuzdur. Önce kendi içinde mutlu olmalı insan. Beklentilerini bırak ve Allah'ın karşına çıkardığı güzelliklerle mutlu olmaya bak. Onlardan birinin de eşin olduğunu unutma.
Rabbin'e dönüp 'Benim çok büyük derdim var. ' deme. Derdine dönüp 'Benim çok büyük Rabbim var. 'de.
Bilmez miyim, çok da severim o filmi :)
Ama sizin yaptığınız daha güzel bir şey bence, her şeyi dert edip üzülmekten daha iyidir. Hem her şeyde vardır bir hayır. :)
Ben hep neye inandım biliyor musun? Başıma gelen her şeyin, Allah'tan olduğuna. Kötüyse sabır derim, iyiyse şükür derim. Annemi çok küçükken kaybettim. O yüzden kaybetme korkusu çok yerleşti içime. Kaybetmek derken, bırakıp gitmesini demiyorum, yanlış anlamayın. Giden adamın yolu açık olsun. Ya bana kırgınken kocama bir şey olursa diye çok korkarım. O yüzden diyorum ya, beni aşağılayacak bir şey yapmadığı sürece varsın eksikleri olsun ama yanımda olsun. Sadece var diye mutluyum ben. Askerken yolunu beklemek bile çok acı vermişti bana. Allah bana onun yokluğunu göstermesin hiç. Ay aşka geldim. Bi arayım kocamı sesini duyayım😘
Rabbin'e dönüp 'Benim çok büyük derdim var. ' deme. Derdine dönüp 'Benim çok büyük Rabbim var. 'de.
Şu an size okadar özendim ki..Eşiniz cok şanslı gercekten ve eminimki siz de şanslısınız böyle güzel düşünebildiğiniz için
.
İnşallahh hep cok mutlu ve huzurlu olursunuz..Umarım konu sahibi sizin dediklerinizi uygulamaya calısır ve o da evliliğinde mutlulugu ve huzuru yakalar..
Bu konuyu okumak bana cok iyi geldi..İkinize de cok teşekkürler:)
Allahım herkesin yuvasına huzur versin. Gerçekten kolay işler değil. Ben abimle babamla, evin küçük kızı olarak yetiştim. Şımartıldım, el üstünde tutuldum. Maddi anlamda da çok rahattım. Evlendiğimde ailesiyle çok zorluklar yaşadım. Memleket, örf adet. Sabrettim, uyum sağlamaya çalıştım. Kv ilk başlarda yapmadığını bırakmadı. Oğlunu doldurup doldurup üstüme saldı. Hatta bir gün evimizin ordaki parkta akşama kadar oturup oğlunu aramış. Karın beni eve almadı. Arıyorum numaramı görünce açmıyor galiba demiş. Eşim eve geldi. Sen annemi eve nasıl almazsın diye kızdı önce. Sonra dedim ki bak telefonuma, annenin tele de bak. Arama var mı diye. Tabi ki yok. Böyle çok şeyler yaşadım. Ama sabrettim. Eşim de gördü sonra gerçekleri. Şimdi Allah etmesin ben kötü bir şey yapsam artık annesini suçlu görür. Dediğim gibi adam aldatmıyorsa, dayak yoksa, kötü alışkanlıkları yoksa, size ve ailenize saygısızlık etmiyorsa herşey zamanla oturuyor yerine.
Rabbin'e dönüp 'Benim çok büyük derdim var. ' deme. Derdine dönüp 'Benim çok büyük Rabbim var. 'de.
Ben de sizin gbiyim evin tek kızıyım herkes etrafıma pervane olur şimdiye kadar her istediğimi elde ettim ve maddi olarak da rahat yetiştim şimdi karşılastıgım her olumsuzluga cok kafamı takıyorum ama siz kendinizi iyi eğitmişsiniz bunda inancınızın sağlamlığının faydası var galiba ne güzel..
Kötü seyler yaşamışsınız ama gecmiş o günler Allah bi daha yasatmasın...
Harika bir yorum, ilk sayfaya göz atarken takıldım. Çevremdeki insanlara sürekli bunu anlatmaya çalışıyorum ben de ama uygulayabilen çok az sanırım. Konu sahibi umarım arkadaşın tavsiyelerini dikkate alırsın.
Benim yorumuma gelince, öncelikle ikiniz de birbirinizi olduğunuz gibi kabullenmelisiniz. Bunu başardıktan sonra zaten sorunlarınızın yarısı hallolmuş demektir. Çünkü insanlar kalıcı ve çok yönlü olarak değişmezler. Çocukluğumuzdan itibaren tuğlaları üstüste koyarak oluşturduğumuz bir kişiliğimiz var. Bir duvar gibi düşünün, yeni eklenen tuğlaları çıkarabilir, yerini değiştirebiliriz istersek ama ya alttakiler? Temeli oluşturan duvarı ayakta tutanlar ne olacak? Onlara dokunamayız,sökemeyiz. Ya duvarı yıkacağız toptan ya da bi duvar da biz ekleyeceğiz yanına.
Kendindeki problemleri görmen güzel. Çözmeye doğru adım atmışsın demektir bu. Eşin sana nasıl davranıyorsa öyle davranmaya çalış. Ben evliliklerde bir tarafın baskın olmasına karşıyım. Eşit tutmaya çalış durumları.
Ne güzel eşin demekki evini çok seviyor ki çıkmak istemiyor. Benim eşim de böyledir, hiç çıkmak istemez. Anlaşma yaptık artık, bir gün çıkıyoruz, birgün çıkmıyoruz.
Aşılmayacak şeyler değil bu yaşadıklarınız. Umarım kolayca halledersiniz.
Burada senin esin cok iyi sen cazgirsin diyen kadinlara katilmiyorum, kosullar senin icin kolay degil. Hem evlilik yeni, hem tum gun evdesin, hem gebesin. Normal bunalman.
Oncelikle gezme tozma beklentini esinden cikar. Insan mutlulugu kendi icinde bulur baskalarindan degil. Velev ki esi olsun. Tayin durumu is durumu askerlik vs esinden ayri yasayan bir cok kadin var, cok da mutlular. Biri gelsin beni mutlu etsin diye beklemek yanlis. Evlilikten yanlis beklentiye girmissin sen.
Hafta ici o isteyken bol bol temiz havada gez. Bu hem gebelik acisindan saglikli, hem zihin. Bebegine biseyler al, eve biseyler al. Varsa arkadaslarinla ailenle vakit gecir. Sosyal cevren yoksa bir kursa basla, orada sosyalles.
Esinin kilik kiyafetine karismasi kotu. Bu konuda seni rahat biraksin. Sanki kendileri herseyi dort dortluk yapiyolar da hanimlarin kilik kiyafetine karisiyolar. Ayrica gezmene de karismasin. Bu konularda tavuz verme.
Esinle de pazar gunleri gunduz cikarsiniz. Ondan bekleme, erkekler anlamaz boyle seylerden, programi kendin yap, cikin gezin eglenin.
Baska sorun yoksa, bunlarla mutlu olursun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?