konuyu açan arkadaşım
çocuğu bir yana bırak senin eksikliğin kendine öz değer eksikliğin var gibi geldi. bu genelde annenin sana zamanında yaklaşımından kaynaklı. o yüzden boğulmalar yaşıyorsun birisi seni bıraktığın zaman dengen alt üst olur. kaybetme korkusunu dibine kadar yaşarsın. sempatik olursun çünkü asıl mesele kendini sevdirme durumu ve yanaşan genelde en çok ilgilenin kendin olduğu kararına varırsın taktiklere başvurursun. ama bu konuda da algın fazla gelişir manüplatör olursun. Hep sevdirmek istediğini düşünürsün seninle az ilgilenmesin kötü hissedersin. önce kendinle barışman lazım. Kendini sevmen lazım. Beklentilerini belirle isteklerini başkalarına göre hareket etme derim. sevgilin ilişkinin yıpranmasını istemiyor sadece. Sen mesafeli dur biraz. Geri adım at. kendi iç muhakemeni yap ve hergün aynaya bak bir kez ve üç şey yaz kendini nasıl gördüğün hakkında somutta olur soyutta. bir ay sonunda bak ne yazdıklarına. Hayatta hep mutlu olman dileğiyle
Belki kızacaksınız ama inanın anlayamadım yani...
Eski konuları da okudum canım, bu raddeye gelmenizdeki sebebi bir türlü anlayamadım.
Büyük bir anlaşmazlık mı var, erkek arkadaşınızın sorunları mı var?
Yoksa durduk yere yaşanan bir sürümceme mi bu?:26::26:
Yazdıklarımdan öyle mi yansıdı? Değil aslında. Hep özgüveni olan biri oldum hatta annem hep şımarık kızım diye sever :) Bu zamana kadar ilişkilerimde de çok şımartıldım belki bu yüzden aşık olduğum adamda bocalıyorum çünkü o denge seviyo ben pembe gözlüklerim hep takılı kalsın istiyorum. Teşekkür ederim bilerek açtım aslında konuyu sizler yazdıkça dank ediyo :)
Yok canım niye kızayım.
İlk cümlemde kötüydüm, ağlarken yazmıştım. Aslında okadar felaketlik bi'durum yok.
İstemeden hep sıkıntısını benden çıkarıyodu bense küs bile kalamıyodum ağlayıp sarılıyodum o an, gönlümü alıyodu zaten hemen istemeden, bilmeden diye kıyamadığını biliyodum. Ama ilk adam gibi, uzun ilişkisiyim onun oda yordu beni, doldum galiba o gün bitsin, yoruldum dedim. O ise olmaz yapamayız, zaman düzelticek vazgeçme bizden dedi. Şimdi öyle abuk bi'şey oldu işte. Abuk diyorum ya tarif edemiyorum işte o yüzden sizin de anlamamanız normal
Şimdi birazcık anlayabildim.
Diyeceğim şu ki; bunlar gerçekten normal şeyler.
Arada gel-gitler, soğukluklar, yaşanılanların tak etmesi vs durumlar, her ilişkide yaşanan şeylerdir.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayabilir, ama daha güzel de olabilir.
Biraz kafanızı dinlemek, belki 'olur'u ölçmek size iyi gelecektir.
Şöyle düşündüm, arada bir problem yok yani dış etkenler hariç.
Ama şu da bir gerçektir ki, insan hıncını da en çok sevdiğine gösterir, sevgisini de.
Yıpratılmak tabi ki hoş değil, telafisi de zordur.
Ama hayat zaten başlı başına zorlu, engellerle dolu.
Deniz nasıl bir gün insanı cezbeder, bakmaya doyamaz hale getirir fakat başka bir gün, hele de bir fırtınada en büyük kabusları ve kötülükleri çağrıştırırsa, ilişkiler de böyle.
Fırtınalara kızıp, o tabloyu sevmediğimiz için vazgeçecek değiliz, sadece bir süre uzakta durup, tekrar güzelliğini kazanana kadar sabırla bekleriz.
Kızlar birinden ayrılmanın dünyanın sonu olmadığını, herkesin değişebileceğini, ağlamamın hiç bi'şeyi düzeltmeyeceğini, Allah benim belamı versinin kötü bi'cümle olduğunu, aynı bölümde olmaktan daha kötü şeylerin de olabileceğini, halime şükretmem gerektiğini beynime kazıyın n'olur boğuluyorum yoksa.
Tüm gücüm çekildi sanki.
öz güvenle öz değer farklı şeylerdir. öz güven olsaydı özgüven yazardım.
Gülümsedim :) Ben buraya yazınca farkettim kendi huyumu. Ben sürekli "aşkım, bitanem, sevgilim seni çok seviyorum günaydın, canım sevgilim, hayatım iyi geceler" olsun istiyomuşum ama o bi'gün kafası bi'şeye bozuk olsa üstüme alınıyomuşum:26:
Of yazarken ben bunaldım kendimdenBundan önceki ilişkim en güvendiğim anda aradan çok zaman geçecek yıpranıcaz diye mükemmel geçen günün sonunda bi'bankta terketmişti beni. Ondan bocalıyorum galiba hala, yüzü asılsa hep bizle ilgili bi'şey sanıyorum o yoruyo beni.
Bu ara o yüzden iyi oldu aslında erkekler biz gibi değil ben bunu unutmuşum. Sanırım bu ara olmasaydı da hiç dank etmiycekti bana ama inanın şımarık kız çocuğu gibi yansıtmadım ona hiç öyle değilim çünkü ona karşı yara alma korkusu diyelim.
Üzüyo diye ogün kızdığımda "katlanıcaksın tabii, insan sevdiğine katlanmaz mı" dedi.
msj sayım yeterli olmadığı için buradan yazıyorum
konunun yoluna girmesine sevindim
AŞK la kal
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?