- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
insan fakir olabilir anlarım.. ama alışılmış fakirlikten bıktım artık. babamın yıllarca kafasını kullanıp en ufak bir birikim yapmamasından ssk lı calısmayıp su saatten sonra sittin sene calıssa emekli olamayacagından sürekli işsiz gezmesinden üstüne evde her dakika masaüstü pc de oturup oyun oynayıp sigara tüttürmesinden devam annemle kedi köpek gibi didişmelerinden. en ufak laf söylenmiyor olusundan hemen kükremesinden cidden bıktım bıktım.. psikologlardan ilaçlardan.. benim derdim kendim değil biliyorum ama yapacak birşeyimin olmayısından bıktım. evden ayrıl gibi altı boş cok kolay olmayan seyleri tavsiye eden herkesten bıktım. suan kendim de işsiz kaldım bu evde su küçücük 45 m2 olan evden bıktım. aklını kullansa suan güzel bir evde oturuyor olurduk maddi sıkıntımız da olmazdı dırdır vırvırda ,ama olmadı. cocukluguma dair hatırladıgım seyler hep yokluk .. sürekli utanmak eve kimseyi cagıramamak sevgilim olsa fakirliğimi anlatamamak . kendimi yakıstırmadım hiçbi zaman bu hayata kabullenemedim bir sekilde. cünkü hep basarılıydım okulda azimliydim hep güzel hayaller kurdum olmadı ailem ayaklarımda bağ oldu hala da öle. okudum evet calıstım ve okudum şimdi bana burda çıkıp biri şımarıkmısın diyecek olursa kalbini kırarım onu da sölim. hep yasıtlarımdan olgundum yetişkin gibi düşünmek zorunda kaldım devamlı bıktımmm.. şimdi su evde otururken laptopumda tasarım yapmak portfolyomu güçlendirmek istiyorum fakat masa alsam 50 tl lik bişe koyacak yer bile yok su tıkış tıkış abuk subuk evde. cidden bıktımm. hiçbirşey yapasım gelmiyor bu evde ilham gelse de böle olunca geri gidiyor.. adalet yok bu dünyada. kimse bana şimdi din muhabbeti de yapmasın lütfen. gercekten yok. daha kötülere bak diyen olacaktır evt varlar onlara bakıp şükredemem kusura bakmayın onlar içinde dünya fazlasıyla adaletsiz..