Eşim... Zamanında bana o kadar kötü o kadar kötü davrandıki.. Aldattı, hırpaladı, eve geç geldi, daha doğrusu bir yıla yakın ŞAŞIRDI.
Ne zaman bana yakalandı ben dava açtım o zaman fark etti, bir şans verdim ama benim kırgınlığım/nefretim hiç ama hiç geçmedi.
Ailem yok gibi bir şey sorumsuz bir baba akıldan hastası anne var, sadece kardeşim var o da kendi halinde, her konuda yanımdadır ama biraz çekingendir.
Eşim.. işini kaybetti, sağlığını kaybetti, o kadar ahımı aldı ki, şimdi hastanede yatıyor . Hala ona nefretim bitmedi, her gün yanına gidiyorum dün yine kustum günahlarını çekiyorsun dedim, dudağı titredi ağlayacaktı, ben ağladım, bana çok çektirdin dedim. Evet ben hayvanlıklar yaptım ama düzeldim sende biliyorsun, evet düzeldi, şuanda ondan yana sıkıntım yok ama ben o kötü/kara günleri bir türlü atlatamadım. Herkes hayatınızda yeni bir sayfa açıldı hiç geriye bakma dese de ben o acılarımı hiç unutamıyorum. Ona karşı nefret duyuyorum ve seviyorum da. Sevgi ve nefret arasında gidip geliyorum.
Aslında istediğim huzurlu mutlu olmak, evet geçti o kötü günler daha nasıl mutlu olurum diye düşüneceğime, hala bak günahların var çek diye yargılıyorum onu.
Ben bu durumdan kurtulmak istiyorum, tavsiyenize ihtiyacım var, eşi ile çok kötü şeyler yaşayıp düzelen var mı içinizde?
