Arkadaslar son zamanlarda kendimi taniyamiyorum. Hayatimdaki degisikliklerden sonra bana bir rahatlik geldi ve hic yapmamam gereken seyler yaptim, cok buyuk hatalar yaptim ama bunun hakkinda bir sey yapamam bunu kabullendim. Simdi ise uyku duzenim bozuldu uyuyamiyorum daha dogrusu. Hicbir seyden zevk alamaz oldum. Okula gitmiyorum hem de hic. Arkadaslarimla gorusuyorum ama zorunda oldugumu dusundugumden yani bana hicbir sey zevk vermiyor. Daha oncesinde duzenli spora giderdim ama hicbir seye halim yok oysa butun gun evdeyim, onceden okuldan cikip yarim saatte spora yetisirdim, ders calisirdim. Su an sadece evde bos bos oturuyorum. Herseye karsi cok tahammulsuzum ve cok mutsuzum. Bu donem nasil gecer acaba?
Öncelikle okuluna geri dön...
Kendini bağladın eve üşendikçe üşeniyosun a-sosyal oldun, olmaz öyle...
Okuluna git, tekrar eskisi gibi adapte olmaya çalış. Zor olacaktır ama olacaktır emin ol.
Sonra sporuna tekrar başla vsvs...
Öyle evde oturmakla çıkamazsın bu buhradan
Cevabiniz icin cok tesekkur ederim , okula gidince de bayilacak gibi oluyorum derslerde aglayacak gibi oluyorum gercekten. Ben de biliyorum yine de gitmem gerektigini evde daha kotu oldugumu ama beceremiyorum bir turlu.
Ne gibi sorunlar yaşayıp bu hale geldiğinizi yazmadığınızdan, başka bir şey söylemem mümkün değil.
Umarım her şey yoluna girer...
Iyi dilekleriniz icin cok tesekkur ederim:) Burasi gordugum kadariyla oldukca yargilayici bir ortam oldugu icin yazamiyorum kusura bakmayin tekrar tesekkur ederim cevaplariniz icin
Arkadaşın dediği gibi evden çıkmazsan bu durumdan da kurtulamazsın. Bi'sorunun varsa da evde boş boş durduğunda kafanda döner durur, kendi kendine kurar bunalırsın iyice.
Ben evde canım sıkkınken 2 gün dursam daha beter oluyorum:44:
Evet baska arkadaslarin konularindan okudugum kadariyla oldukca yargilayici bir ortam, tabii ki herkes degil asla. Ama 1 kisi bile yargilayici bir yorum yaparsa su anki psikolojimle bunu kaldiramam kusura bakmayin o yuzden anlatamiyorum daha oncesini. Sadece su anki problemimle ilgili yardim almak istiyorum o yuzden cok manidar degil aslinda.
Dünü değiştiremeyeceğine göre dün için dövünüp de üzülmeye değmez aslında. Bundan sonrasına bak
Ben senin derdini anladım gibi net olamamak ile birlikte ki sende açık açık yazmak istemiyorsun.
Eve kapanma içinde kurar kurar iyice zarar verirsin kendin okuluna geri dön insanların ne dediğinide boşver ( ki bu tahminim ile alakalı )
Arkadaslar son zamanlarda kendimi taniyamiyorum. Hayatimdaki degisikliklerden sonra bana bir rahatlik geldi ve hic yapmamam gereken seyler yaptim, cok buyuk hatalar yaptim ama bunun hakkinda bir sey yapamam bunu kabullendim. Simdi ise uyku duzenim bozuldu uyuyamiyorum daha dogrusu. Hicbir seyden zevk alamaz oldum. Okula gitmiyorum hem de hic. Arkadaslarimla gorusuyorum ama zorunda oldugumu dusundugumden yani bana hicbir sey zevk vermiyor. Daha oncesinde duzenli spora giderdim ama hicbir seye halim yok oysa butun gun evdeyim, onceden okuldan cikip yarim saatte spora yetisirdim, ders calisirdim. Su an sadece evde bos bos oturuyorum. Herseye karsi cok tahammulsuzum ve cok mutsuzum. Bu donem nasil gecer acaba?
:) Buyuk ihtimalle dogru anlamissinizdir ama zaten ben kendi kendimi sucluyorum su an, insanlar ne der diye dusunmeye baslayamadim henuz:) Sanirim kendimi zorlayip pazartesi itibariyle okula geri donecegim. Belki yarin spora giderim ordan baslarim:) Cevabiniz icin tesekkurler
hepimiz hatalar yapıyoruz canım hayatta. bunu kabullensek bile bir süre sonra duyduğumuz pişmanlık bir tokat gibi tekrar tekrar vuruyor yüzümüze..
hatalarınla kabul etmiş olsan bile onlarla yüzleşmekten korkuyorsun ki burada yazmıyorsun. olmamış gibi davranmaya çalışıyorsun ama yaşanmışlıklarıda unutamıyorsun silemiyorsun
sana tavisyem öncelikle hatalarınla burada yüzleşmek senin için çok daha rahatlatıcı olacaktır. olumsuz bir çok yanıt gelebilir belkide bende bir çok olumsuz yorumda bulunabilirdim ama buradaki yazılanlar senin hatalarını kabul etmeye ve konuya farklı insanların düşünceleri ile farklı bir bakış açısı ile bakmana neden olacaktır.
sıkıntılar içine attıkça büyür paylaştıkça küçülürmüş cnm :)
Arkadaslar son zamanlarda kendimi taniyamiyorum. Hayatimdaki degisikliklerden sonra bana bir rahatlik geldi ve hic yapmamam gereken seyler yaptim, cok buyuk hatalar yaptim ama bunun hakkinda bir sey yapamam bunu kabullendim. Simdi ise uyku duzenim bozuldu uyuyamiyorum daha dogrusu. Hicbir seyden zevk alamaz oldum. Okula gitmiyorum hem de hic. Arkadaslarimla gorusuyorum ama zorunda oldugumu dusundugumden yani bana hicbir sey zevk vermiyor. Daha oncesinde duzenli spora giderdim ama hicbir seye halim yok oysa butun gun evdeyim, onceden okuldan cikip yarim saatte spora yetisirdim, ders calisirdim. Su an sadece evde bos bos oturuyorum. Herseye karsi cok tahammulsuzum ve cok mutsuzum. Bu donem nasil gecer acaba?
Önceden şöyle yapardım böyle yapardım? diyorsunuz.Buda panik yapılıcak uzunn uzunn üzerine düşünülecek bir durum olmadığını gösteriyor benim açımdan.. Sizin bunları farkediyor olmanız olumludur özetle.Oyüzden hiç kendinizi arkadaşlarımla görüşmüyorum vs diye üzüp üzerinede düşünmeyin. Çekilin köşenize kafanızı dinleyin.. zamanla aşabiliceğiniz bir durum. Hepimiz zaman zaman böyle hisseder,böyle devam ederiz. OKUL KONUSU: tüm bunlara açık değil.Zamana bırakılacak bir konu olmadığından.. Aklı yerinde herkesin söyleyeceği gibi okulunuza devam edin derim.
HATALAR konusu, herkes hata yapar :) Çoğukişide bu hataları sevmez,silmek ister elinde olsa.Ben böyle düşünmeyenlerdenim.
Hatalarımızı sevmeliyiz. Hata saymadıklarıklarımızdan daha çok sevmeliyiz. Çünkü kişiliğimizin oluşmasında büyük katkıları var. ''ben buyum'' dediğimizin üzerinde.Buyüzden.sarılmalıyız sıkı sıkı. Hata yapıp bedel ödemeyi bilmek gerekir.sonrasında alınıcak ders birçok şeye bedeldir yaşam konusunda..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?