:) Bilmiyorum ki ya, insan en çok kendi hayatındakileri biliyor. Ben taktik işlerine giremem pek, aklım yetmez ali cengiz oyunlarına, karşımdakini bir kere en baştan benden daha düşük seviyede gördükten sonra nasıl ona saygı duyacağım bir daha? Uzunca bir süre söylediklerine davranışlarına hep dikkat ettim şimdiye kadarkilerin, baktım olmuyor benden paso dedim. Terkedildiğim zamanlarda paso ağladım ama peşlerinden koşmadım. Beni bir kere gözden çıkaran her zaman çıkarabilir, esas o zaman ne biçim ağlarım, kendine gel!! dedim hep.
Taktik denilebilir mi bilmem ama kesin kurallarım var ama beni incitecek davranışı ben de hiç yapmamaya çalışırım. Sevgilimi övmem ama kesinlikle yermem topluluk içinde, sevmediğim bir huyunu, davranışını da mutlaka düzgün kelimelerle ifade ederim. Biri için mal dersem, artık hayatımda olmadığı için diyebiliyorum ama o zamanki iyi bulduğum bir davranışını da eklerim, kendime de saygım olsun. Şerefsiz, odun, duygusuz vs. demek kolay ama benim o zaman böyle bir insanla ne işim vardı? diyerek daha çok üzülüyor insan yalnız kaldığında.