- 7 Şubat 2015
- 277
- 104
- 123
- Konu Sahibi littlelady
-
- #1
iyi akşamlar.
Nefes alamadığımı hissettiğim bir dönemden geçiyorum. Üniversite son sınıf öğrencisiyim. Sınavlarım yaklaşıyor. Oldukça zor sayısal bir bölüm. Yapmam gereken tezim ve vermem gereken birbirinden zor ve fazlaca dersim var. Bu sene mezun olmak zorundayım ama elimden gelen ile çok başarılı olamıyorum. Mezun olup da bir işe girmem gerekiyor çünkü bursum kesilicek ve burssuz ne yapacağımı bilmiyorum 4 senedir ailemden pek maddiyat almadan bursumla idare etmeye çalışıyorum.
Onun dışında pek bir arkadaş çevrem yok hep sessiz sakin bi kaç kişiyle arkadaşlık kurdum ama pek görüşemiyoruz ders saatlerimizden dolayı. Bir sevgilim de yok destek çıkıp yaparsın bunları da halledersin diyecek. Kimle konuşmaya başlasam durduk yere konuşmayı kesiyorlar. Bir şeyler oluşamadan bitiyor hep. Kendi halinde iyi bir aile kızı olduğumu düşünüyorum insanlara karşı hata yapmamaya çalışırken onlar sürekli beni bırakıp akıllarına bile getirmiyorlar.
Kısacası zor dönemden geçerken destek gördüğüm kişi sayısı yok denecek kadar az. Mutlu çiftlere, sağlam dostluklara ve başarılı öğrencilere gıpta ile bakıyorum. Ama neye elimi atsam yarısında kaldı hep..
Yüzüm son zamanlarda gülmüyor, destek verici mesajlarınıza dualarınıza ihtiyacım var. İçinden geçirip güzel dileklerde bulunan herkese Allah daha iyisini versin
Nefes alamadığımı hissettiğim bir dönemden geçiyorum. Üniversite son sınıf öğrencisiyim. Sınavlarım yaklaşıyor. Oldukça zor sayısal bir bölüm. Yapmam gereken tezim ve vermem gereken birbirinden zor ve fazlaca dersim var. Bu sene mezun olmak zorundayım ama elimden gelen ile çok başarılı olamıyorum. Mezun olup da bir işe girmem gerekiyor çünkü bursum kesilicek ve burssuz ne yapacağımı bilmiyorum 4 senedir ailemden pek maddiyat almadan bursumla idare etmeye çalışıyorum.
Onun dışında pek bir arkadaş çevrem yok hep sessiz sakin bi kaç kişiyle arkadaşlık kurdum ama pek görüşemiyoruz ders saatlerimizden dolayı. Bir sevgilim de yok destek çıkıp yaparsın bunları da halledersin diyecek. Kimle konuşmaya başlasam durduk yere konuşmayı kesiyorlar. Bir şeyler oluşamadan bitiyor hep. Kendi halinde iyi bir aile kızı olduğumu düşünüyorum insanlara karşı hata yapmamaya çalışırken onlar sürekli beni bırakıp akıllarına bile getirmiyorlar.
Kısacası zor dönemden geçerken destek gördüğüm kişi sayısı yok denecek kadar az. Mutlu çiftlere, sağlam dostluklara ve başarılı öğrencilere gıpta ile bakıyorum. Ama neye elimi atsam yarısında kaldı hep..
Yüzüm son zamanlarda gülmüyor, destek verici mesajlarınıza dualarınıza ihtiyacım var. İçinden geçirip güzel dileklerde bulunan herkese Allah daha iyisini versin