Neye adım atsam mahvoluyor

niikii .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Benimde bir derdim var belki benimle aynı ruh halinde olanlar vardır.25 yaşındayım ve hayatımın en güzel zamanları olabilirdi ama kötünün iyisi diyerek kendimi avutuyorum.1 sene öncesine kadar streslide olsa bir iş hayatım vardı ama şimdi yok.Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...
Özel hayatım bu yıl içinde başıma gelen en güzel şey diyebiliyorum evlilik düşünüyoruz ama sanki ben onun hayatına girdim uğursuzluk getirdim artık bu ruh halinde yaşıyorum.Tam ilişkimiz başladı ve erkek arkadaşımında işleri yolunda gitmedi ve biz çok ayrı kaldık mesafe olarak o başka ülkede...3-5 ayda görüşebiliyoruz.Niyetimiz onun olduğu ülkeye yerleşmekti benim iş internetten tutsaydı yer mekan farketmeksizin devam ettirilebilirdi...Artık dua ediyoruz yani biran önce maddiyat olarak gelişmeler olsada evlenebilsek diye ...26 yaşına giricem başka hayatıma ne katabilirim diye düşünüyorum ama neye adım atsam yarım kalıyor cesaretim kırıldı.En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi...Yani bir şey var bende ben çözemiyorum hayatımın sonuna kadar çalışmama düşüncesi bir şey üretmeme düşüncesi beni çok geriyor...Olmadığım birini yaşıyorum resmen şuanda...

Genişletmek için tıkla...

bbluespiritt .!.:

Konuyla alakası yok ama internetten ne satmaya çalıştınız

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Benimde bir derdim var belki benimle aynı ruh halinde olanlar vardır.25 yaşındayım ve hayatımın en güzel zamanları olabilirdi ama kötünün iyisi diyerek kendimi avutuyorum.1 sene öncesine kadar streslide olsa bir iş hayatım vardı ama şimdi yok.Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...
Özel hayatım bu yıl içinde başıma gelen en güzel şey diyebiliyorum evlilik düşünüyoruz ama sanki ben onun hayatına girdim uğursuzluk getirdim artık bu ruh halinde yaşıyorum.Tam ilişkimiz başladı ve erkek arkadaşımında işleri yolunda gitmedi ve biz çok ayrı kaldık mesafe olarak o başka ülkede...3-5 ayda görüşebiliyoruz.Niyetimiz onun olduğu ülkeye yerleşmekti benim iş internetten tutsaydı yer mekan farketmeksizin devam ettirilebilirdi...Artık dua ediyoruz yani biran önce maddiyat olarak gelişmeler olsada evlenebilsek diye ...26 yaşına giricem başka hayatıma ne katabilirim diye düşünüyorum ama neye adım atsam yarım kalıyor cesaretim kırıldı.En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi...Yani bir şey var bende ben çözemiyorum hayatımın sonuna kadar çalışmama düşüncesi bir şey üretmeme düşüncesi beni çok geriyor...Olmadığım birini yaşıyorum resmen şuanda...

Genişletmek için tıkla...

Otrera .!.:

böyle düşünmeyin,herkesin başına gelebilecek bir şey bu defolu ürün alma meselesi. ürün satışı yapan kişilerin gerekli kontrolleri sağlamadan göndermesiyle alakalı bu durum.

altının ise sizinle HİÇBİR AMA HİÇBİR ilgisi yok. ÜLKECE muzdaribiz bu durumdan. lütfen kendinize uğursuz muamelesi yapmayın...

çok normal efendim... pandemi birçok ülkeyi kırdı geçirdi,serbest meslek kan ağlar duruma geldi ülkemizde de...

herkes küçülmeye geçti,iş bulamıyor olmanız normal,dünyaca zorlu bir süreçten geçiyoruz maalesef..

lütfen bunları kendinize yormayın,bahsettikleriniz herkesin yaşayabileceği türden şeyler. umudunuzu kaybetmeden araştırmaya devam edin.

elbet kurtulacağız şu virüsten,o zaman herkes gibi siz de ferahlayacaksınız

Genişletmek için tıkla...

Bayanndoggru .!.:

Ay kendimi gördüm.beterin beteri var felsefesine devam bacım.başka türlü çıkılmıyor işin içinden

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Umarım hepimiz ferahlarız teşekkür ederim yorumunuz için

öyle devam edelim olanı korusak yeter şuan o halde :)

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Benimde bir derdim var belki benimle aynı ruh halinde olanlar vardır.25 yaşındayım ve hayatımın en güzel zamanları olabilirdi ama kötünün iyisi diyerek kendimi avutuyorum.1 sene öncesine kadar streslide olsa bir iş hayatım vardı ama şimdi yok.Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...
Özel hayatım bu yıl içinde başıma gelen en güzel şey diyebiliyorum evlilik düşünüyoruz ama sanki ben onun hayatına girdim uğursuzluk getirdim artık bu ruh halinde yaşıyorum.Tam ilişkimiz başladı ve erkek arkadaşımında işleri yolunda gitmedi ve biz çok ayrı kaldık mesafe olarak o başka ülkede...3-5 ayda görüşebiliyoruz.Niyetimiz onun olduğu ülkeye yerleşmekti benim iş internetten tutsaydı yer mekan farketmeksizin devam ettirilebilirdi...Artık dua ediyoruz yani biran önce maddiyat olarak gelişmeler olsada evlenebilsek diye ...26 yaşına giricem başka hayatıma ne katabilirim diye düşünüyorum ama neye adım atsam yarım kalıyor cesaretim kırıldı.En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi...Yani bir şey var bende ben çözemiyorum hayatımın sonuna kadar çalışmama düşüncesi bir şey üretmeme düşüncesi beni çok geriyor...Olmadığım birini yaşıyorum resmen şuanda...

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

giyim (butiğim vardı öncedende)

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Umarım hepimiz ferahlarız teşekkür ederim yorumunuz için

Genişletmek için tıkla...

bbluespiritt .!.:

Bende hazır giyim satışı yapıyorum nasıl tutunamadınız ona hayret ettim tekrar düşünürseniz benimle iletişime geçebilirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Otrera .!.:

bakın elinizdekilerle şükredin vb demeyeceğim asla,bunun dikte edilmesinden de hoşlanmam aslında,ancak şunu söyleyebilirim ki (tüm samimiyetimle söylüyorum) : aile,sağlık ve aç-açıkta olmamak çook büyük şeyler aslında...

pek anlatmayı sevmem ama geçen hafta iliklerime kadar hissettim bunu, bir hastama damar yolu açılmaya çalışılıyordu, neredeyse her damarından denendi ancak kollabe oldukları için girilemedi...

elimi tuttu hastam,(hasta yakını giremiyordu) ''yeter artık uyutun beni doktorum (bittim doktorum dediğinde,acısını hissettim,içim kavruldu..) da bitsin,dayanamıyorum acıya ''dedi bana... (ağır bir hastalığı var maalesef) ve ben o an çok net gördüm, sağlık..aile... her şeymiş meğersem...

odasından çıktım ,yarım saat ağlamışımdır belki de,kendime zor gelmiştim...

velhasılkelam bunu size şükredin demek için söylemedim en başta dediğim gibi,asla. sadece şu an gerçekten ülkece-dünyaca çok zor bir dönemden geçiyoruz, dediniz ya ailem olmasa napardım diye, ne güzel vallahi gidip öpün şimdi yanaklarından,birlikte geçirdiğiniz sağlıklı ve güzel zamanın tadının çıkararak sabredin bu sürece

o kadar çok alışveriş yapıyorum ki,Allah bilir belki sizden de ürün almışımdır :)))

Genişletmek için tıkla...

Otrera .!.:

bakın elinizdekilerle şükredin vb demeyeceğim asla,bunun dikte edilmesinden de hoşlanmam aslında,ancak şunu söyleyebilirim ki (tüm samimiyetimle söylüyorum) : aile,sağlık ve aç-açıkta olmamak çook büyük şeyler aslında...

pek anlatmayı sevmem ama geçen hafta iliklerime kadar hissettim bunu, bir hastama damar yolu açılmaya çalışılıyordu, neredeyse her damarından denendi ancak kollabe oldukları için girilemedi...

elimi tuttu hastam,(hasta yakını giremiyordu) ''yeter artık uyutun beni doktorum (bittim doktorum dediğinde,acısını hissettim,içim kavruldu..) da bitsin,dayanamıyorum acıya ''dedi bana... (ağır bir hastalığı var maalesef) ve ben o an çok net gördüm, sağlık..aile... her şeymiş meğersem...

odasından çıktım ,yarım saat ağlamışımdır belki de,kendime zor gelmiştim...

velhasılkelam bunu size şükredin demek için söylemedim en başta dediğim gibi,asla. sadece şu an gerçekten ülkece-dünyaca çok zor bir dönemden geçiyoruz, dediniz ya ailem olmasa napardım diye, ne güzel vallahi gidip öpün şimdi yanaklarından,birlikte geçirdiğiniz sağlıklı ve güzel zamanın tadının çıkararak sabredin bu sürece

o kadar çok alışveriş yapıyorum ki,Allah bilir belki sizden de ürün almışımdır :)))

Genişletmek için tıkla...

bbluespiritt .!.:

Belki de. Anlattığınız şey çok dokundu bana

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Benimde bir derdim var belki benimle aynı ruh halinde olanlar vardır.25 yaşındayım ve hayatımın en güzel zamanları olabilirdi ama kötünün iyisi diyerek kendimi avutuyorum.1 sene öncesine kadar streslide olsa bir iş hayatım vardı ama şimdi yok.Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...
Özel hayatım bu yıl içinde başıma gelen en güzel şey diyebiliyorum evlilik düşünüyoruz ama sanki ben onun hayatına girdim uğursuzluk getirdim artık bu ruh halinde yaşıyorum.Tam ilişkimiz başladı ve erkek arkadaşımında işleri yolunda gitmedi ve biz çok ayrı kaldık mesafe olarak o başka ülkede...3-5 ayda görüşebiliyoruz.Niyetimiz onun olduğu ülkeye yerleşmekti benim iş internetten tutsaydı yer mekan farketmeksizin devam ettirilebilirdi...Artık dua ediyoruz yani biran önce maddiyat olarak gelişmeler olsada evlenebilsek diye ...26 yaşına giricem başka hayatıma ne katabilirim diye düşünüyorum ama neye adım atsam yarım kalıyor cesaretim kırıldı.En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi...Yani bir şey var bende ben çözemiyorum hayatımın sonuna kadar çalışmama düşüncesi bir şey üretmeme düşüncesi beni çok geriyor...Olmadığım birini yaşıyorum resmen şuanda...

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Benimde bir derdim var belki benimle aynı ruh halinde olanlar vardır.25 yaşındayım ve hayatımın en güzel zamanları olabilirdi ama kötünün iyisi diyerek kendimi avutuyorum.1 sene öncesine kadar streslide olsa bir iş hayatım vardı ama şimdi yok.Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...
Özel hayatım bu yıl içinde başıma gelen en güzel şey diyebiliyorum evlilik düşünüyoruz ama sanki ben onun hayatına girdim uğursuzluk getirdim artık bu ruh halinde yaşıyorum.Tam ilişkimiz başladı ve erkek arkadaşımında işleri yolunda gitmedi ve biz çok ayrı kaldık mesafe olarak o başka ülkede...3-5 ayda görüşebiliyoruz.Niyetimiz onun olduğu ülkeye yerleşmekti benim iş internetten tutsaydı yer mekan farketmeksizin devam ettirilebilirdi...Artık dua ediyoruz yani biran önce maddiyat olarak gelişmeler olsada evlenebilsek diye ...26 yaşına giricem başka hayatıma ne katabilirim diye düşünüyorum ama neye adım atsam yarım kalıyor cesaretim kırıldı.En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi...Yani bir şey var bende ben çözemiyorum hayatımın sonuna kadar çalışmama düşüncesi bir şey üretmeme düşüncesi beni çok geriyor...Olmadığım birini yaşıyorum resmen şuanda...

Genişletmek için tıkla...

niikii .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Benimde bir derdim var belki benimle aynı ruh halinde olanlar vardır.25 yaşındayım ve hayatımın en güzel zamanları olabilirdi ama kötünün iyisi diyerek kendimi avutuyorum.1 sene öncesine kadar streslide olsa bir iş hayatım vardı ama şimdi yok.Pandemiden önce kendime ait bir işti yürümedi ve kapatmak zorunda kaldım.
Daha sonra çok yere başvurdum vs.ama geri dönüş olmadı ve ben kaldığım yerden internetten devam etmeye çalıştım ama hüsran.Ailem olmasa maddi sıfırım diyebilirim...
Özel hayatım bu yıl içinde başıma gelen en güzel şey diyebiliyorum evlilik düşünüyoruz ama sanki ben onun hayatına girdim uğursuzluk getirdim artık bu ruh halinde yaşıyorum.Tam ilişkimiz başladı ve erkek arkadaşımında işleri yolunda gitmedi ve biz çok ayrı kaldık mesafe olarak o başka ülkede...3-5 ayda görüşebiliyoruz.Niyetimiz onun olduğu ülkeye yerleşmekti benim iş internetten tutsaydı yer mekan farketmeksizin devam ettirilebilirdi...Artık dua ediyoruz yani biran önce maddiyat olarak gelişmeler olsada evlenebilsek diye ...26 yaşına giricem başka hayatıma ne katabilirim diye düşünüyorum ama neye adım atsam yarım kalıyor cesaretim kırıldı.En basitinden beğendiğim bir şeyi alsam defosu çıkıyor,altın alsam değeri düşüyor gibi...Yani bir şey var bende ben çözemiyorum hayatımın sonuna kadar çalışmama düşüncesi bir şey üretmeme düşüncesi beni çok geriyor...Olmadığım birini yaşıyorum resmen şuanda...

Genişletmek için tıkla...