Neye Dayanarak Mutlu Oluyorsunuz

aparmanyengesii .!.:

Bak mesela evde yalniz kaldigim zamanlar cok mutlu oluyorum herzaman degil ama ara ara ariyor gozum konuda anlattigim gibi kanepeye oturmak tv izleyip kumanda kullanmak lux gibi birsey

Mesela arada evde yalniz kalsam huzur bulurum ama en son ne zamsn yalni kaldim hatirlamiyorum

Arkadaslarimla disariya ciktigimda eve donunce neyle karsilasacagimi bilmedigimden oturdugunda dusunmekten zevk alamiyorum

Izin isterken elli saat izin istesem verir mi vermez mi diye ellivsaat dusunmesem mutlu olurum

Yada ne bileyim arada sirt cantami alsam hic gitmedigim şehirlerde sadece yurusem kimseye hesap vermedigim bir hayat yasasam cok mutlu olurum

Aslinda buyuk seyler istemiyorum kucuk seylerlede mutlu olurum ams o kucuk seyleri bile yapmaya bile firsatim olmadi

Genişletmek için tıkla...

aparmanyengesii .!.:

O son yazdiginiz cumleyi defalarca kez kendime soyledim ama yasadigim toplum yasadigim sartlar vs beni cok fazla kendi kalibina hapsetti sanirim

Genişletmek için tıkla...

Sekerimmm .!.:

Ülkemizdeki gençlerin durumuna çok üzülüyorum gerçekten sokağa çıksan yüzü tebessüm eden insan yok herkes bunalımda sanki niçin böyle olduk biz Maneviyatı bıraktığını yazmışsın belki de sebep budur psikolojiyle alakalı kişisel gelişim kitapları mı okusan acaba. Bir de hayatında biri olsaydı da her şey çok farklı olabilirdi. İnşllh iyi insanlar çıkar karşına

Genişletmek için tıkla...

aparmanyengesii .!.:

Bir süredir depresyonda gibiyim.Gram hayat enerjim kalmamış gibi isten eve evden ise bir hayatim var.İsimde son zamanlarda baya yogun yorucu ama issizlik sıkıntısı gormus bir insan olarak onu pek umursamiyorum olsunda yogun olsun kafasindayim

Çoğunlukla eve gelir gelmez uyuyorum ertesi gune kadar.Neredeyse hic tv izleyen bi insan degilim ama bir suredir babam salonu sahiplenmis halde orda oturup kalkip yeyip iciyor uyuyor onun odasi gibi koltukta oturup kumanda kullanmak lüx gibi birsey :) yatak ustunde sandalye ustune oturmaktan kendimi yurtta yasiyormusum gibi hissediyorum

Cok genis olmasada arkadas cevrem var ama bulusma saatlerimiz pek bana uymuyor onlar islerinden dolayi genelde aksam bulusuyorlar babam ise problem çıkarmaya bahane aradigindan herzaman katilamiyorum musait saatler falan degilse yada oturuyorken en keyifli zamanda kalkip gitmek zorunda kaliyorum

Babam 7/24 evde oldugundan onladida evde agirlamak gibi bi sansim olmuyor

Kendimide cok bosladim eskidende pek bakımli biri ddgildim ama onceden erkenden kalkip ise hazirlanip canli canli giderken simdi eziyet gibi geliyor utanarak soyluyorum gecen farkettim saclarimi alel acele tarayip tepede toplamaktan saclarimda dugumler olusmus simdi kara kara onlari nasil acicam diye dusunuyorum hele bi acabileyim ilk isim kuafore gidip kisacik kestirmek olacak sirf ugrasmamak icin

Bir kısım borclarimizda var o yuzden maddi sikıntidayim yani oyle kendime para ayirayim giyineyim gezeyimlik bir sansimda yok bende saldim kendimi gitti

Hayatimda kimsede yok kimsenin olacagi umududa kalmadi boyle yapayalniz gibi hissediyorum kendimi

Onceden maneviyati guclu bitiydim ibadetlerim falan bana sanki yasam enerjisi verirdi kitap okumak falan bana zevk verirdi Rabbim affetsin bir yildir adam akilli bir ibadetim yok kitap deseniz kapagini acip kapatmam bir oluyor

Özetle yasanti seklimin ölüden bir farki yok kendimi cok kotu hissediyirum ama bu haldende nasil kurtulur insan hic bilmiyorum...

Genişletmek için tıkla...

aparmanyengesii .!.:

Bir süredir depresyonda gibiyim.Gram hayat enerjim kalmamış gibi isten eve evden ise bir hayatim var.İsimde son zamanlarda baya yogun yorucu ama issizlik sıkıntısı gormus bir insan olarak onu pek umursamiyorum olsunda yogun olsun kafasindayim

Çoğunlukla eve gelir gelmez uyuyorum ertesi gune kadar.Neredeyse hic tv izleyen bi insan degilim ama bir suredir babam salonu sahiplenmis halde orda oturup kalkip yeyip iciyor uyuyor onun odasi gibi koltukta oturup kumanda kullanmak lüx gibi birsey :) yatak ustunde sandalye ustune oturmaktan kendimi yurtta yasiyormusum gibi hissediyorum

Cok genis olmasada arkadas cevrem var ama bulusma saatlerimiz pek bana uymuyor onlar islerinden dolayi genelde aksam bulusuyorlar babam ise problem çıkarmaya bahane aradigindan herzaman katilamiyorum musait saatler falan degilse yada oturuyorken en keyifli zamanda kalkip gitmek zorunda kaliyorum

Babam 7/24 evde oldugundan onladida evde agirlamak gibi bi sansim olmuyor

Kendimide cok bosladim eskidende pek bakımli biri ddgildim ama onceden erkenden kalkip ise hazirlanip canli canli giderken simdi eziyet gibi geliyor utanarak soyluyorum gecen farkettim saclarimi alel acele tarayip tepede toplamaktan saclarimda dugumler olusmus simdi kara kara onlari nasil acicam diye dusunuyorum hele bi acabileyim ilk isim kuafore gidip kisacik kestirmek olacak sirf ugrasmamak icin

Bir kısım borclarimizda var o yuzden maddi sikıntidayim yani oyle kendime para ayirayim giyineyim gezeyimlik bir sansimda yok bende saldim kendimi gitti

Hayatimda kimsede yok kimsenin olacagi umududa kalmadi boyle yapayalniz gibi hissediyorum kendimi

Onceden maneviyati guclu bitiydim ibadetlerim falan bana sanki yasam enerjisi verirdi kitap okumak falan bana zevk verirdi Rabbim affetsin bir yildir adam akilli bir ibadetim yok kitap deseniz kapagini acip kapatmam bir oluyor

Özetle yasanti seklimin ölüden bir farki yok kendimi cok kotu hissediyirum ama bu haldende nasil kurtulur insan hic bilmiyorum...

Genişletmek için tıkla...

aparmanyengesii .!.:

Zaten calisiyorum konuda velirttim ya bir takim birclarimiz oldugu icin bana oyle gezip harcayacak bir miktar kalmiyor

Genişletmek için tıkla...