Kızlar merhaba, açıkçası çok alıngan ve hassas biri değilim normalde ama nedense bu konuya biraz kırıldım, sizinle de paylaşmak istedim. Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim ve açıkçası iş arkadaşı dışında çok fazla arkadaşı olan biri değilim toplasanız 2-3 yakın arkadaşım var. Bu arkadaşlarımdan birinin nikah şahidim olacağı çok önceden belliydi diğer arkadaşımlaysa açıkçası uzun süredir görüşmüyorduk ama o sıralar benim evlilik onun nişan dönemlerinin yaklaşması nedeniyle sık sık görüşür olmuştuk.
Dediğim gibi nikah şahitlerimden biri belliydi diğer şahidim de ablam olmak istiyor gibiydi ama ben ablam yerine diğer arkadaşımın olmasını istedim. Çünkü hem aile büyüklerine ayıp olmamış olacaktı örneğin diğer ablam gibi hem de arkadaşım da yakın zamanda evleneceği için ve bununla birlikte diğer nikah şahidi arkadaşımla aralarında bir tercih yapmış olmak gibi olmasın diye bir şıklık yapmak istemiştim. Ve sonuç itibariyle anlattığım şekilde süreci tamamlamış olduk ve arkadaşım da bu durumun onu çok mutlu ettiğini bana tekrar tekrar söylemişti.
Aradan süre geçti ve arkadaşım da evlendi. Ben bu süreçte olabildiğinde yardımcı olmaya çalıştım, ikimizde çalışıyoruz dolayısıyla yoğunluğu olduğunu biliyordum hem yükünü azaltmak hem de yanında olduğumu hissettirmek istedim, ki kendisi de gerçekten neredeyse her aşamayı bana danışıyordu. Düğün günü geldiğinde ise gelin alması oldukça erken bir saatte hafta sonuydu ve özellikle gelmemi de istemişti. Dolayısıyla eşimle beraber gerçekten çok erken bir saatte hazırlanıp gittik ve gerçekten ben dışında hiçbir arkadaşı hatta akrabalarının çoğu orada değildi. Ama dediğim gibi ben zaten arkadaşımı yalnız bırakmak istemiyordum. Buraya kadar her şey normaldi ve gerçekten hiçbir beklenti içerisinde değildim. Nikah kıyılırken nikah şahitleri çağırılacağı zaman bir beklenti içerisinde değildim çünkü kalabalık bir ailesi var ve kardeşleri, kuzenleri ya da diğer aile büyükleri olabilir diye düşünmüştüm. İlk nikah şahidi ablası ve ikinci nikah şahidi benim daha önce hiçbir organizasyonunda görmediğim, tanışmadığım bir arkadaşıydı. Bu çok mu önemli bir şey diye sorarsanız bence değil yani normal şartlarda alınacağım bir konu değil ama o an kendimi biraz afedersiniz salak yerine koyulmuş gibi hissettim. Bana önceden x arkadaşım şahit olmak istiyor yani ben seni düşünmüştüm ama çok önceden ona söz vermiştim vs. gibi bir açıklama yapmış olsaydı bu konuya hiç takılmazdım, hatta açıklamanın doğru olup olmaması bile hiç önemli olmazdı bu konuda pembe bir yalan sanırım beni daha mutlu ederdi. Çünkü bana bu açıklamayı yapacak değeri vermiş derdim. Yani kızlar durum bu şekilde, o gün onun günü olduğu için herhangi bir tavır tabiki yapmadım bundan sonra da yapar mıyım bilmiyorum ama böyle hissettiğim zamanlarda bana bunu hissettiren insanları genelde hayatımdan çıkarırım. Her zaman verdiğim değeri görmek istiyorum karşımdaki insandan, yani bu konuyu içselleştirmemin nedeni bu sanırım. Yoksa tabiki tek derdim bu konu değil ama kafama takılan canımı sıkan bir durum oldu. Sizden ricam bu konudaki düşüncelerimin ne kadar sağlıklı ve mantıklı olduğu konusundaki görüşlerinizi belirtmeniz. Şimdiden çok teşekkür ederim, yorumlarınızı kırıcı olmayan bir dille iletirseniz çok sevinirim
Dediğim gibi nikah şahitlerimden biri belliydi diğer şahidim de ablam olmak istiyor gibiydi ama ben ablam yerine diğer arkadaşımın olmasını istedim. Çünkü hem aile büyüklerine ayıp olmamış olacaktı örneğin diğer ablam gibi hem de arkadaşım da yakın zamanda evleneceği için ve bununla birlikte diğer nikah şahidi arkadaşımla aralarında bir tercih yapmış olmak gibi olmasın diye bir şıklık yapmak istemiştim. Ve sonuç itibariyle anlattığım şekilde süreci tamamlamış olduk ve arkadaşım da bu durumun onu çok mutlu ettiğini bana tekrar tekrar söylemişti.
Aradan süre geçti ve arkadaşım da evlendi. Ben bu süreçte olabildiğinde yardımcı olmaya çalıştım, ikimizde çalışıyoruz dolayısıyla yoğunluğu olduğunu biliyordum hem yükünü azaltmak hem de yanında olduğumu hissettirmek istedim, ki kendisi de gerçekten neredeyse her aşamayı bana danışıyordu. Düğün günü geldiğinde ise gelin alması oldukça erken bir saatte hafta sonuydu ve özellikle gelmemi de istemişti. Dolayısıyla eşimle beraber gerçekten çok erken bir saatte hazırlanıp gittik ve gerçekten ben dışında hiçbir arkadaşı hatta akrabalarının çoğu orada değildi. Ama dediğim gibi ben zaten arkadaşımı yalnız bırakmak istemiyordum. Buraya kadar her şey normaldi ve gerçekten hiçbir beklenti içerisinde değildim. Nikah kıyılırken nikah şahitleri çağırılacağı zaman bir beklenti içerisinde değildim çünkü kalabalık bir ailesi var ve kardeşleri, kuzenleri ya da diğer aile büyükleri olabilir diye düşünmüştüm. İlk nikah şahidi ablası ve ikinci nikah şahidi benim daha önce hiçbir organizasyonunda görmediğim, tanışmadığım bir arkadaşıydı. Bu çok mu önemli bir şey diye sorarsanız bence değil yani normal şartlarda alınacağım bir konu değil ama o an kendimi biraz afedersiniz salak yerine koyulmuş gibi hissettim. Bana önceden x arkadaşım şahit olmak istiyor yani ben seni düşünmüştüm ama çok önceden ona söz vermiştim vs. gibi bir açıklama yapmış olsaydı bu konuya hiç takılmazdım, hatta açıklamanın doğru olup olmaması bile hiç önemli olmazdı bu konuda pembe bir yalan sanırım beni daha mutlu ederdi. Çünkü bana bu açıklamayı yapacak değeri vermiş derdim. Yani kızlar durum bu şekilde, o gün onun günü olduğu için herhangi bir tavır tabiki yapmadım bundan sonra da yapar mıyım bilmiyorum ama böyle hissettiğim zamanlarda bana bunu hissettiren insanları genelde hayatımdan çıkarırım. Her zaman verdiğim değeri görmek istiyorum karşımdaki insandan, yani bu konuyu içselleştirmemin nedeni bu sanırım. Yoksa tabiki tek derdim bu konu değil ama kafama takılan canımı sıkan bir durum oldu. Sizden ricam bu konudaki düşüncelerimin ne kadar sağlıklı ve mantıklı olduğu konusundaki görüşlerinizi belirtmeniz. Şimdiden çok teşekkür ederim, yorumlarınızı kırıcı olmayan bir dille iletirseniz çok sevinirim