- 27 Şubat 2014
- 48
- 37
- 28
- 35
Kızlar merhaba,
uzun bir süredir kk'ya gelemiyordum, çok zor bir süreç geçirdim. Ocak ayında hayatımın en güzel zamanını geçirdiğimi ve daha mutu olamayacağımı düşünürken, son iki aydır çok büyük bir depresyonun içindeyim. Son yazdığım mesajlarımı gördükçe kendime ve ona daha da çok kızdım. lütfen bu durumdan nasıl çıkacağımla ve hayata tekrardan nasıl tutunacağımla ilgili bana yol gösterin. Kafayı yemek üzereyim!
Nişanlandıktan sonra kayınvalidem herşeye karışmaya başladı. Evimizi nereden tutacağımıza, ne eşya alacağımıza, gelinliğe, davetiyeye kadar... daha önce de yazmıştım, anadolu yakasında oturmayı planlıyorduk fakat sonradan öğrendim ki kayınvalide kendi sitesinde (-ki avrupa yakasının ücra bir köşesinde oturuyorular) evimizi bile ayarlamış. neyse, tüm bunlara nişanlımın hatırına çok fazla ses çıkarmadım. Ne de olsa sevdiğim adamla olduktan sonra hiçbir şeyin önemi yoktu. gel zaman git zaman, bir gün müstakbel eltim, evimizi yerleştirmeye yardıma geldiğinde bana kayınvalidemin nişanlımı alt komşusunun kızıyla evlendirmeyi planladığını anlattı. Kayınvalide benim oğluna iyi bir eş olamayacağımı düşündüğü için BİZ NİŞANLIYKEN!!! nişanlımı alt komşusuyla görüşmeye zorlamış!! İnanabiliyormusunuz? Hemen arkasından inanılmaz kavgalar yaşadık, hayatımın en berbat günlerini geçirdim. ve nişanlım tüm bunların hiçbir şey ifade etmediğini sadece annesi üzülmesin diye birkaç kere görüştüğünü anlattı. Meğerse kayınvalide tüm bu bana karışmaları ve müdahaleleri beni yıldırmak için yapmış. Allahım nasıl böyle birşeyin içine düştüm nasıl, anlam veremiyorum. ailem iyi oldu bak Allah seni ne kadar seviyormuş ki evlenmeden sana onların yüzünü gösterdi diyip duruyor sanki herşey o kadar kolay açıklanabiliyormuş gibi. ve daha kötüsünü söyliyim, ben bu adamı hala deli gibi seviyorum. Bundan sonra bir daha birini sevebilmem imkansız. Zaten kimseye de güvenemem artık. Ne yapacağımı bilemiyorum. İsmi lazım değil arada hala mesaj atıp beni merak ettiğini söylüyor ama o kadar. Ne bir özür ne başka birşey. Bu muydu dünyalar kadar sevmek, hayallerimiz, aşkımız... İnanmak istemiyorum. nolur bana bir çıkış yolu gösterin. Kimseye lanet etmek de istemiyorum ama yukarıda Allah var, elbet onlar da anlayacaklar beni ne kadar üzdüklerini bana neler çektirdiklerini.
Sizi de dertlerimle boğdum ama inanın burada buna benzer bişey yaşayıp bu durumdan çıkmış olan bir kişi bile varsa, en azından benim için de umut var diyeceğim. yoksa gerisi çok karanlık şuan...
uzun bir süredir kk'ya gelemiyordum, çok zor bir süreç geçirdim. Ocak ayında hayatımın en güzel zamanını geçirdiğimi ve daha mutu olamayacağımı düşünürken, son iki aydır çok büyük bir depresyonun içindeyim. Son yazdığım mesajlarımı gördükçe kendime ve ona daha da çok kızdım. lütfen bu durumdan nasıl çıkacağımla ve hayata tekrardan nasıl tutunacağımla ilgili bana yol gösterin. Kafayı yemek üzereyim!
Nişanlandıktan sonra kayınvalidem herşeye karışmaya başladı. Evimizi nereden tutacağımıza, ne eşya alacağımıza, gelinliğe, davetiyeye kadar... daha önce de yazmıştım, anadolu yakasında oturmayı planlıyorduk fakat sonradan öğrendim ki kayınvalide kendi sitesinde (-ki avrupa yakasının ücra bir köşesinde oturuyorular) evimizi bile ayarlamış. neyse, tüm bunlara nişanlımın hatırına çok fazla ses çıkarmadım. Ne de olsa sevdiğim adamla olduktan sonra hiçbir şeyin önemi yoktu. gel zaman git zaman, bir gün müstakbel eltim, evimizi yerleştirmeye yardıma geldiğinde bana kayınvalidemin nişanlımı alt komşusunun kızıyla evlendirmeyi planladığını anlattı. Kayınvalide benim oğluna iyi bir eş olamayacağımı düşündüğü için BİZ NİŞANLIYKEN!!! nişanlımı alt komşusuyla görüşmeye zorlamış!! İnanabiliyormusunuz? Hemen arkasından inanılmaz kavgalar yaşadık, hayatımın en berbat günlerini geçirdim. ve nişanlım tüm bunların hiçbir şey ifade etmediğini sadece annesi üzülmesin diye birkaç kere görüştüğünü anlattı. Meğerse kayınvalide tüm bu bana karışmaları ve müdahaleleri beni yıldırmak için yapmış. Allahım nasıl böyle birşeyin içine düştüm nasıl, anlam veremiyorum. ailem iyi oldu bak Allah seni ne kadar seviyormuş ki evlenmeden sana onların yüzünü gösterdi diyip duruyor sanki herşey o kadar kolay açıklanabiliyormuş gibi. ve daha kötüsünü söyliyim, ben bu adamı hala deli gibi seviyorum. Bundan sonra bir daha birini sevebilmem imkansız. Zaten kimseye de güvenemem artık. Ne yapacağımı bilemiyorum. İsmi lazım değil arada hala mesaj atıp beni merak ettiğini söylüyor ama o kadar. Ne bir özür ne başka birşey. Bu muydu dünyalar kadar sevmek, hayallerimiz, aşkımız... İnanmak istemiyorum. nolur bana bir çıkış yolu gösterin. Kimseye lanet etmek de istemiyorum ama yukarıda Allah var, elbet onlar da anlayacaklar beni ne kadar üzdüklerini bana neler çektirdiklerini.
Sizi de dertlerimle boğdum ama inanın burada buna benzer bişey yaşayıp bu durumdan çıkmış olan bir kişi bile varsa, en azından benim için de umut var diyeceğim. yoksa gerisi çok karanlık şuan...