nişanlanıcaktım biriyle. düğün planları falan yaptık o kadar. derken bir gün benimki geldi morali falan bozuk annesi aradı yanındayken. önce açmak istemedi sonra ısrarla arayınca açtı. annesi buna konuştu konuştu ağlamaklı falan. sonra bizimki geldi bir gün sonra yine morali bozuk. ne oldu dedim ısrar ettim. annesi beni uygun görmüyormuş ailelerimiz uygun değilmiş evlenirsen hakkımı sana helal etmem ama kızcağızı da üzme yavaş yavaş ayrıl hemen söyleme falan demiş. işte ben de böle ezile ezile, niye daha önce söylemedin falan diye bir iki gün ağlama krizlerine girdim hep ağladım. şimdi daha iyiyim ama böylede ilişkiye devam etmek mantıklı gelmiyor. ayrılmaktan başka hiç çare gözükmüyor. o da istemeden ben de istemeden ağlaya ağlaya ayrılıyoruz.. offf canım çok sıkkın. konuşmaya ihtiyacım var kimse beni anlamıyor.
