Merhaba kk üyeleri,
Buraya yalnızca bir kaç konu açtım, neredeyse hepsi de nişanlımla ilgili problemlerdi. Şuanda o kadar üzgün ve stresliyim ki... Önceden sabah gözümü aşkla açardım, onun sevgisiyle. Artık mide ağrılarıyla, stresle gözümü açar oldum.
Birçok gelin kayınvalide kayınpederle anlaşamaz, yada hep bir 3. şahıs sorun çıkartır. Ama ben demekki nişanlımla anlaşamıyorum, birbirimizi severek nişanlanmış olmamıza rağmen...
Çok sorunlar atlattık, bir çok hatasını gördüm affettim. Hiçbirşey almadı, hep bekledim. Nişanlandık 4 5 ay oldu tek bir gün bir çiçek bile almadı. Seninle evlenicez ya diyip, sanki gerisi önemli değilmiş gibi... Ciddi bir ilişki yaşamış benim sevdiğim. İlk tanıştığımız gün anlatmıştı bana eski kız arkdaşını, ona ne süprizler yaptığını fakat kızın hiçbirzaman mutlu olmadığını... O kadar imrenmiştim ki ona... Acaba birgün benimde karşıma böyle biri çıkar mı diye düşündükten sonra, o benim oldu... Banada süprizler yapardı belki çiçek alırdı... Allahı var, yeme içme çok bol, hep bir tatlıyla geldi, nereye gittiyse ne meşhursa bol bol getirdi... Ama bana nişanlısı, dini nikahlı eşi, dahada ötesi sevgilisi olarak içinden gele gele benim haberim olmadan ne tek çöp aldı, ne süpriz yaptı. Çok şükür benim hiçbirşeye ihtiyacım yok, ama insan sevdiği adamdan değer görmek istiyor...
Eşyalarımızı alıyoruz, ailem yatak odamı aldı. Salon takımını nişanlım adlı. Zor beğeniyorum, aklımda bir model vardı, üretimi bile durmuş. Yaşadığım şehirde tek bir tane. Ona bayıldım resmen, ama nişanlım burnumdan getirdi yine. Beğenmedim değil ama satıcının tavırları hoşuma gitmedi dedi, sonra gitti hiç sevmediğim tarzda mobilyalara baktı, baksın ses etmem ama inat girdi işin içine. Sen onu beğendin, bende senin sevmediklerine bakarım gibi... Hatta ogün akşam bize yemeğe geldik, annem ben kayınvalidem sofrayı hazırlıyoruz, babamlar sohbet ediyorlar, çıkardı telefonunu okey oynamaya başladı çocuk gibi.. Hemde telefonu elinden bırak demem üzerine, sinir olduğumu bile bile...
En son dayanamadık, kavga ettik. Çok büyük kavga... Onlardaydık, kayınvalidemle börek yaptık. Malzeme eksikti, dışarı çıktık benimkiyle. Yol boyu laf soktu, suçladı. Bende cevap verince, hazırlan seni götürüp bırakıcam dedi... Tamam dedim, gözlerim doldu. Artık mücadele etmekten sorulmuştum. Kayınpederime sarıldım ben gidiyorum diye, ağladığımı görünce dayanamadı, kızdı nişanlıma birşeyler dedi. Dışarı çıktık, aradı kayınpederim, o giderse bende gidiyorum giyindim montumu dedi. Oturduk konuştuk, ağladı. Yine kıyamadım ona... hep tehdit ettiği ilişkimiz (kaybedersin, öldürücen bu aşkı, şu yüzüğü bana çıkarttırma), çıkardım verdim avcuna. Artık canıma tak etmişti... Sinir krizi geçirdi, koştu geri çevirdi... Döndük eve... O günden sonra ipler yavaş yavaş kopmaya başladı. Artık ne yaparsa mutlu olamıyorum...
Sevgililer günü için konser varmış, arkadaşları son 2 bilet alalımmı dediklerinde alın demiş. Sonra bana sordu, emri vaki yapıyorsun dedim. Bu bizim başbaşa geçireceğimiz ilk sevgililer günü (ben belki evlenme teklifi eder, yda bir süpriz hazırlar diye beklerken grup olarak plan yapılmış, planıda arkadaşı yapıyor) belki özel bir plan yaparız dedim, evet haklısın dedi. Arkadaşı aradı, abi biletleri aldınız mı dedi, aldık dedi arkadaşı. Hani 14 şubat ya belki özel birşeyler yaparız xxx le dedi (benden için), arkadaşıda amannn zaten hafta içine geliyor sevgililer günü xxx de napacaksa sanki (burda resmen benim duygularımı önemsiz kılıyor) dedi. ve nişanlım, güldü, xxx sesini duyuyor ama dedi. Abi ne demek o bu bizim için özel bir gün sen ne demek istiorsun gibilerinden savunamadı. Kalbime bir ok daha saplandı. Yolun ortasında bırakıp gider, arkadaşının bu şekilde laubali konuşmasına izin verir... Eve giricektik tam o sırada, kıyamet koptu yine. Ben anlayışsızmışım, o insan o şekilde konuşmuş bunun suçlusu nişanlım değilmiş. Grup halinde hiçbirşey yapamıyormuşuz!!! O gün bir mail yazdım ona. Açık açık, hangi gün bana bir dal çiçek getirdin, eski sevgiline yaptığın süprizleri anlatıyordun ama falan gibi up uzun bir mail... Bu sefer aramızdaki sorunu ailelere yansıtmamalıydık, annesi geldi şehir dışından o kavganın üzerine gittik onu aldık. Ailesiyle aynı şehirde değiliz bu arada... Ben gitmesem olmaz, kayınvalidem soracak mutlaka.. Ertesi gün nişanlım yarım gün çalışıyordu, kayınvalidem aradı kızım gel oturalım diye. Gittim, yemek yaptık beraber, nişanlım geldi elinde 2 buket çiçek, biri bana biri annesine. Seviyorum diye tatlıda almış... O çiçeği görünce canım dahada çok acıdı




illa söylememmi gerekiyor bazı şeyleri, içinden gele gele almıyor işte... Sonra avm ye gidelim dedik, gezelim. Bugün tek taşada bakalım dedi, olur dedim.Bana kazak aldı, ilk kez alışverişe çıkıp bana birşey aldık yanii... Bohçaymış, bavulmuş, gelin alışerişiymiş yok hiçbirşey.. Gezdik, daha öncede bakmıştık zaten yüzüğe. Sonra yorulduk, eve dönücez. Yine lafta kaldı tabiki. Bu sefer utanmadan söyledim, hani yüzüğe bakıcaktık yine kaynadı gitti dedim. Aa evet falan dedi, gittik baktık. Neyse bi iki tane beğendik. Eve döndük...
Ertesi gün yine çıktık avm ye... Park ederken sorun çıktı, bi kız gelip bir dakika dedi, biz parkedicez sandık. Sonra başkası parkedicekmiş falan filan uzun hikaye... Bende inmiştim arabadan çoktan. Sorun çıkınca kıza sordum, madem başkası parkedicek neden gelip bizi durdurdunuz diye, nişanlım datdatdatt korna çalıyor. Ben orda laf konuşurken niye çalıyorsun dedim, milletin önünde küçük düşürdü resmen. Sonra sinirlendi. Geri dönüyoruz dedi tartışma çıktı. Yok dedim geldik buraya kadar anneni huzursuz etme gezelim falan. Tartışma bitmiyor tabi, annemide alıp gidiyorum ben al şu anahtarı dedi (araba bana ait de ). O kadar bozuldum ki... Herşeyi unuttum herşeyi, annemide alıp gidiyorum ne demek... Ben senin neyinim peki dedim... Sokak ortasında bırakıp gidicek... 1 değil 2 değil kaç defa yaptı... Kayınvalidem mağazaya götürdü beni, gel biraz bakalım oda sakinlesin kızım dedi. Gittik ben bir iki bişi denedim sonra aradık gel karar veremiyorum diye, geldi. Sarıldı falan... Ben seni çok seviyorum ama beni anla yapma şunu diyor.. Emri vaki cümleler kurmayacakmışım, hangi kadın telefonunda eski takıldığı kızlardan birini görüpte sil şunu demez? hayatım şunu silermisin mi der?... Alışveriş yaptık biraz, ama gözüm malda mülkte değilki mutlu olayım... Kırıldı içimdekiler bir kere. Yine baktık pırlantalara, yemek yerken durup bak takmayacaksan almayım dedi, ne diyosun ya dedim. ne aldında ben takmadım bugüne kadar...
Eve döndük... Yorgundum, kırgındım... El bebek gül bebek davransa ne yazar, birşeylere sahip olmak için hep mücadele ettim ben... Beni gerçekten sevmiyor sanırım... Aşık değil... Sevmesem neden evlenmek isteyim diyor... İçinden gele gele sadece benim için birşey yaptığını görmedim ben... Ayrıl gitsin o zaman diceksiniz... Bazen öyle masum duruyorki, annem bile söyledi, sen onu çocuğunmuş gibi ilgilenerek seviyorsun üzerine titriyorsun dedi. Ama inanın artık içimden gelmiyor birşeyler... Sanki 40 yıllık evliyim, içim geçmiş, yorulmuşum...
Tüm yorumlara açığım, bu yazdıklarım sadece aklıma gelenler. Sorun sevmez güler geçer bir yapım var benim ama artık iyi birşeylerde söylese batıyor. Lütfen kızlar birşey söyleyin, ne yapayım, zamana bırakayım diyorum içim içimi yiyor. Yazdım, çizdim mail attım herseferinde... Dahada anlamıyorsa nasıl ifade edeyim ben kendimi...
Çok uzun oldu biliyorum ama şimdiden çok teşekkür ederim okuduğunuz için...