selam kızlar. buraya sizinle derteşmeye geldim biliyorumki benim durumumda olan ya da geçmişte bunu yaşayan çok kişi var aramızda. nişanlımdan ayrıldım 1 ayı geçti ama hala ilk günkü gibi acım. geçer dedikçe daha çok büyüyor sanki nereye baksam her yerde bizim hayalimizi görüyorum gün geçtikçe sanki biraz daha ölüyorum. 2 yılımız bitmişti sürekli tarışmalarımız oluyordu çok kıskanç bi insandı ama bu beni çok rahatsız etmiyordu ilk defa bu kadar sevildim asla acaba beni seviyormu diye düşünmedim çünkü bende onun hayatına giren ilk ciddi insandım o da benim hayatıma giren ilk ciddi insandı. kavga etsekte aynı gün akşamına barışırdık asla kin tutan gurur yapan oyunlara başvuran bi insan değildi ben çok inatçıydım saatlerce hatta günlerce yalvarırdı barışmak için sokakta nerdeyse ayaklarıma kapanırdı affetmem için. hiç gocunmazdı hiç niye ben yalvarıyorum hep demezdi. ama nişanlandıktan sonra düğüne 3 ay kala düğün istediğim için kavga ettik nişandan önce aramızda konuştuğumuz zaman ikimizde düğün yeri konusunda hayal kurardık ama nişandan sonra aramızda düğünle ilgili mesajlaşmalar geçti bana ben aileme borç yaptırmam zaten emekli insanlar onlarada acı biraz dedi bende dedimki sonuçta benim en büyük hayalimdi çok abartılı bir düğünde istemiyorum aileminde isteği bu yönde. sonuçta sen onların tek çocuğusun benim ailemde senin ailende gerektiğinde borç yapabilir dedim oda düğün filan olmayacak bunu aklına sok sen ne kadar taş kalpli ve acımasız bir insansın dedi ki ben onların düğün yapamıcak gücü olduğunu düşünsem gerçekten de anlayış gösterirdim ama benim ve ailemin fikrini hiçe saymaları ve kendi kafalarına göre karar vermeleri çok zoruma gitti o sinirle bitsin filan dedim ve buda tüm mesajları annesine okutmuş. ertesi gün aradığımda durumu anlatmak için anne size geliyim konuşalım dedim ama kadın bana hayır gelme telefonda söyle dedi adam yerine bile koymadı barışmamız için de asla çaba sarfetmedi hatta annem konuşmak için aradığında oğlunun benden soğuduğunu bile söyledi neyse sonra barıştık ama o günden sonra annesi bana çok soğuk davrandı ve o günden sonra asla aramadı ve evde sürekli oğluna beni ve ailemi kötülediki nişanlım çok saf ve çok kolay inanan biriydi asla onun aklına gelmeyecek şeyler söyledi ailem hakkında ileri geri konuştu benim annem annene hep x hanım der ama senin annen şey beni aramışsın diye konuşuyor nişanda damat giydirilirmiş onu bile yapmadınız ki biz nişndan sonra evlerine gittiğimizde elimiz kolumuz hediye dolu gittik yüzüğümü bile almadınız dedi ki ailesi nişandan önce gelip ne takalım diye sorduğunda annem siz bilirsiniz dedi hiçbişey istemedi sanırım utandılar tek bi bilezik takmaya yüzüğüde onlar zorla aldı anlayacağınız nişanlım ailemi çok severken her gün bize gelip gece yarılarına kadar otururuken hiç bizden çıkmazken bir gün bu kavgadan sonra ailem evde yok zannederek bize geldiği ilk gün ailemi gördüğünde neden evde olduklarını söylemedin aileni görünce tüylerim diken diken oluyor dedi ve içeri girmeden geri döndü ama ben ona rağmen evlerine her gittiğimde asla eli boş gitmedim çiçeğimi götürdüm pastamı götürdüm saygıdada asla kusur etmedim durumu açıkladım yanlış anlaşıldığımı filan söyledim neyse sonrasında nişanlımı ailesi yalnız bıraktı hiçbişeye karışmak istemediler gidin kendiniz halledin dediler oda maddi anlamda maaşını götürüp dire ailesine teslim ettiği ve annesi onun adına birikim yaptığı için kendinde o gücü bulamadı sanırım ve bi kısknçlık kavgası sırasında bir daha seni aramcam dediği için sinirlendim ve tamamen bitirdim. aynı gün hattımı kırdım ve bir dahada ne o aradı n ben aradım. annem kadını arayıp gelip eşyalarınızı alın dediğinde ben zaten istemiyodum oğlum kendisi zorla istedi şimdi kendi gelip halletsin demiş neye yanacağımı bilmiyorum aslında hiç istenmediğime mi çok sevdiğim halde sırf bu insanlar yüzünden ayrıldığımam mı yanıyım çok içim yanıyor çok acı çekiyorum gerçekten bütün bunlar saf olduğu için ve ailesinin dolduruşuna geldi için kendi kararlarını veremediği için başına geldi bazen diyorum ki gerçekten seni sevse herşeye rağmen sana gelmez miydi bazen de diyorum ki seni kim bu kadar mutlu etti şimdiye kadar. ölmek üzereyim gerçekten dayanamıyorum. bir gün bitecek mi kızlar zaman gerçekten ilaç mı bu acıya ((
Son düzenleme: