- 12 Mart 2010
- 2.351
- 230
- 163
Merhaba, beni tanıyanlar az çok bilir neler yaşadığımı.. Düğünümüze 45 gün kala ayrılmıştık. Daha sonra barıştık fakat ailem bilmiyordu çünkü epey problem yaşadığımız için kabul etmeleri mümkün değildi. 9 aydan fazla bu şekilde görüştük. Bir gün kayınpederim babamı arayıp görüşmek istemiş. Bunlar o dönemden beri görüşüyor, ikizbalik iş yerine geliyor, dedelerine gittiler vs diye en ince ayrıntısına kadar anlatmış. Başkalarından duyacağına benden bil demiş. Babam gelip sordu, evet dedim doğru. Madem öyle 27 yaşına geldin ne yapmak istiyorsan onu yap dedi ama bil ki ben onaylamıyorum ve yokum. O dönem hiçbir şekilde konuyu açmadım.
Bir süre sonra anneannemi kaybettik. Onlar ailece cenazeye geldiler. Haliyle öyle bir günde babam kesinlikle eski konuları açmadı. Hatta bir süre sonra normal davranmaya başladı. Ancak tam 40 gün sonunda babası babamı arayıp görüşelim demiş, annem annesi falan dördü yani. Çocuklarla ilgili olduğu için onlarda olsun dedi annem. (onlar her şeyi çocuklarının dışında yaparlar, o bilse nolur para bizden çıkıyor nasılsa diye) Her neyse gittik, o gece daha oturur oturmaz ben şikayetçiyim, eskiden yapacaklarımın onda birini yaparım, şartlarım var vs diye başladı. (evden çıkmadan annemle babamın konuşmasını duymuştum, her gece dua ediyorum hayırlısı olsun diye diyordular) bizimde 2 yıl boyunca değişmeyen düzelmeyen problemlerimiz halen devam ediyordu. en sonunda o gece seviyorum ama istemiyorum dedim ve bitti..
Bir süre sonra nişan sandığını gönderelim diye konuşuldu. (aramızda anlaşarak ben makyaj malzemelerini o traş takımlarını kullanmıştı) sandığı içindeki gecelik pijama terlik havlu ile birlikte gönderdik. onlarda bavulu gönderdiler, traş takımlarıyla birlikte gömleği kemeri cüzdanı kullandığı için yoktu, olması da önemli değildi zaten. (Taktıkları bir set vardı, o da birkaç hafta önce eve giren hırsızla birlikte gitmişti, kendileri de şahit olmuş ve o esnada bana üzülme kızım olan takıya olsun yavrum demişlerdi.) Tüm bunlar olduğu esnada nişanlımdan bana mail geldi, başka hiçbir şey verme sakın bunlara diye. O akşam tam yemek yerken annemin cebi çaldı, arayan yengesiydi. Onları her daim annem arar muhattap olurken o eltisine aratıyordu. Bunlar eksik demiş, annemde ikizbalik hazırladı, eksik olan neyse söyleyin göndereyim dedi. Nişanda giydiğim ayakkabıyı istemiş. Takı setini sormuş, çalındığını biliyorlar ama bedeli neyse vermeye hazırım dedi annem. Bunun sonrasında ise nişanlımla birlikte çıktığımız zaman aldığımız mutfak için olan ıvır zıvırları söylemiş. Annem en son, yapın bir liste söyleyin dedi.
Onlara verecek tek bir iğne dahi yok onların arasında çünkü aldıkları şeyleri zaten verdim. Böyle bir duruma getireceklerini aklımın ucundan geçirmezdim. Nişanlımı önce iş yerinden, şimdi ise evden kovmuşlar.. Aile başta sorunluyken bu adamın neden problemleri var diye çok aramamam gerekiyormuş.. (gözlerinize sağlık şimdiden, biliyorum uzun oldu ama daha yazsam o kadar çok şey var ki)
Bir süre sonra anneannemi kaybettik. Onlar ailece cenazeye geldiler. Haliyle öyle bir günde babam kesinlikle eski konuları açmadı. Hatta bir süre sonra normal davranmaya başladı. Ancak tam 40 gün sonunda babası babamı arayıp görüşelim demiş, annem annesi falan dördü yani. Çocuklarla ilgili olduğu için onlarda olsun dedi annem. (onlar her şeyi çocuklarının dışında yaparlar, o bilse nolur para bizden çıkıyor nasılsa diye) Her neyse gittik, o gece daha oturur oturmaz ben şikayetçiyim, eskiden yapacaklarımın onda birini yaparım, şartlarım var vs diye başladı. (evden çıkmadan annemle babamın konuşmasını duymuştum, her gece dua ediyorum hayırlısı olsun diye diyordular) bizimde 2 yıl boyunca değişmeyen düzelmeyen problemlerimiz halen devam ediyordu. en sonunda o gece seviyorum ama istemiyorum dedim ve bitti..
Bir süre sonra nişan sandığını gönderelim diye konuşuldu. (aramızda anlaşarak ben makyaj malzemelerini o traş takımlarını kullanmıştı) sandığı içindeki gecelik pijama terlik havlu ile birlikte gönderdik. onlarda bavulu gönderdiler, traş takımlarıyla birlikte gömleği kemeri cüzdanı kullandığı için yoktu, olması da önemli değildi zaten. (Taktıkları bir set vardı, o da birkaç hafta önce eve giren hırsızla birlikte gitmişti, kendileri de şahit olmuş ve o esnada bana üzülme kızım olan takıya olsun yavrum demişlerdi.) Tüm bunlar olduğu esnada nişanlımdan bana mail geldi, başka hiçbir şey verme sakın bunlara diye. O akşam tam yemek yerken annemin cebi çaldı, arayan yengesiydi. Onları her daim annem arar muhattap olurken o eltisine aratıyordu. Bunlar eksik demiş, annemde ikizbalik hazırladı, eksik olan neyse söyleyin göndereyim dedi. Nişanda giydiğim ayakkabıyı istemiş. Takı setini sormuş, çalındığını biliyorlar ama bedeli neyse vermeye hazırım dedi annem. Bunun sonrasında ise nişanlımla birlikte çıktığımız zaman aldığımız mutfak için olan ıvır zıvırları söylemiş. Annem en son, yapın bir liste söyleyin dedi.
Onlara verecek tek bir iğne dahi yok onların arasında çünkü aldıkları şeyleri zaten verdim. Böyle bir duruma getireceklerini aklımın ucundan geçirmezdim. Nişanlımı önce iş yerinden, şimdi ise evden kovmuşlar.. Aile başta sorunluyken bu adamın neden problemleri var diye çok aramamam gerekiyormuş.. (gözlerinize sağlık şimdiden, biliyorum uzun oldu ama daha yazsam o kadar çok şey var ki)