Merhaba bayanlar,
Bu konuyu yeniden gundeme getiriyorum ancak ben de buna benzer şeyler yaşıyorum ve kafam karışık. Yaklaşık 4 senedir çok guzel giden bir ilişkim var. O gerçekten çok sevdiğim iyi anlaştığım bir insan, öyle ki en zor gunlerımde dahi yanımda olarak benim için bugune dek sayısız fedakarlıklar yaparak sevgisini kanıtlamış biri. Ve şimdi daha ciddi düşünüyoruz. Şu an eğitimi için ingiltere'de bulunuyor ve bir süre daha orada kalacak, ancak döndüğü zaman herşeyi netleştirip gerçekten evlilik yolunda ilerlemeyi düşünüyoruz.Fakat bir süredir kafamı kurcalayan bir şeyler var. Onun ailesi kapalı, Hac'ca gitmiş insanlar ve tüm dini sorumluluklarını yerine getiren, getirmeye çalışan insanlar. Oysaki benim ailemde hatta sülalemde (fiziki yönden) Babaannem dışında kapalı olan hiç kimse yok, üstelik benim ailemden gördüğüm eğitim din ve din kuralları üzerine olmasından çok, iyi insan olma, cumhuriyetçi ve laik bir yaşamı sürdürme üzerine kurulu. Erkek arkadaşım da ailesi kadar olmasa da dini kurallara önem veriyor ve zaman zaman uyguluyor. Ancak bu güne kadar tek bir an bile kıyafetime karışmak gibi, oruç tutmaya zorlamak ya da "niye" tutmuyorsun" demek gibi veya buna benzer şeyleri asla yaşamadık. pek çok kez doğumgünü düğün gibi günlere birlikte katıldık ve ben böyle özel günlere askılı, diz üstü elbise giymeye alışkınım, bunlarla ilgili bir an dahi aramız bile bozulmadı, konusu bile gündeme gelmedi. Karşılıklı içki içtiğimiz günler de oldu. Üstelik bunca yıl birlikteyiz ve birlikte çok günler paylaştık. Buna rağmen asla bana bu tarz şeyler yaşatmadı. Hep kendi ibadetini kendi içinde yaptı bana bile farkettirmeden. Ancak ailesinin kendi içlerinde ibadet etmelerinin yanı sıra, gösterişsel şeylere de önem verdiklerini düşünüyorum, yani dini yaşam onlar bir yaşam tarzı halinde. Ve bu bizim ailemizde görülebilecek bir şey değil, yani oldukça zıt. Onların düşüncesini asla yargılamıyorum, kınamıyorum, dini yaşamak veya yaşamamak kesinlikle herkesin kendi tercihidir, ve herkesin tercihine sonsuz saygım var. Üstelik memlekete yerleşme gibi bir planımız asla yok, hatta ikimiz ailelerimizden uzak farklı bir şehirde bile bir hayat kurmayı hayal ediyoruz. Ancak beni düşündüren, sizce bizim evliliğimizde yukardaki bahsedilen şeylere benzer sorunlar yaşar mıyız? Ailelerin iyi anlaşması sizce çok önemli mi? Yoksa iki insan aralarında anlaşma sağladığı zaman, aileler arka planda mı kalıyor? Ama daha da önemlisi, sizce erkek arkadaşım evlendikten sonra değişir mi? Bunca yıl bunca şey yaşamamıza rağmen bana hiçbir olumsuzluk yaşatmaması sizce iyi bir gösterge mi? Bir de kafamı karıştıran, çocuğumuz olunca neler yaşayacağımız... Ben tabi ki çocuklarıma genel bir dini eğitim vermek ögretmek isterim, ancak kararını kendisinin vermesini isterim ve onu hiçbir şekilde diretmek istemem şahsımca. Ancak onunla bu konularda sorun yaşarmıyız bilemiyorum.. Kafam karışık, ve düşüncelerinizi merak ediyorum. Bu tip konular çok derin olduğu için adamakıllı konuşma fırsatımız olmadı. Ancak bir keresinde bir konu açıldığında biz evlenirsek senin kapanıp kapanmayacagına asla karışmam, herkesin sevabı da günahı da kendine gibi şeyler söyledi.
Onu çok seviyorum ve ilk etapta ilişkim ve sevgim için savaşmayı tercih ediyorum. Ancak yukarda arkadaşımız için yapılan yorumlara kesinlikle katılıyorum; bu tip şeylerde kesinlikle taviz verilmemeli ve eğer gerekirse yol yakınken dönülmeli kesinlikle! Ancak benim durumumda bu "gerekli" mi değil mi , buna karar veremiyorum ve fikirlerinizi merak ediyorum