Evet oldu.
Eşimin en büyük abisine arabasını alıp vermişler.
Ortanca abisine çok sıkıntılı bir döneminde ciddi bir yardımda bulundular. Bir dükkana ortak olacak kadar....
Hatta o süreçte eşim de (nişanlı idik) arabasını satmıştı, onu da ailesine borç vermişti.
Eşime gelince de söz verdikleri arabayı almadılar, bana söz verdikleri(istemediğim halde söz verdikleri için bekledim) altınları almadılar. Üzerine borç bıraktılar düğünden. Bahaneleri çok yersiz olduğu için hala sinirleniyorum.
Kız kardeşine de kayınvalidem maaş kartını veriyor neredeyse hepsi onun.
Bunun sebebi ise eşimin alttan alması, mütevazi davranması, kimseye tamah etmemesi ile ilgili bir durum.
İlk başlarda çok sinirleniyordum. Şimdi ise minnet etmemek, bir iğne de olsa kendi aldığımın daha kıymetli olduğunu bilmek beni daha mutlu ve huzurlu hissettiriyor.
O onların kendi evlatları ile olan muhasebesi beni ilgilendirmiyor diyerek kendimi rahatlattım.
Kendime gelince ben de her işimi düğün zamanı dahil kendim yaptım. Ablama ailem yağdırdı. Kimseye eyvallahım olmadı. Şimdi de bebeğim olacak bir şeyler yapmak için uğraşıyorlar ben de hiç yük olacak diye düşünmüyorum sanırım yılların birikmişliği var. Hiç maddi olarak ne okurken, ne çalışırken, ne evlenirken destek istemedim. Burda bari yapsınlar diyorum.
Her aile her evlada aynı davranmıyor. Eski model olsun ama sizin aldığınız olsun.
