- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.610
- 598
arkadaşlar,
nişanlımla aramızda asla paranın lafı sözü olmaz. ben onunkini o da benimkini çok rahat harcarız, birbirimizden cüzdanlarımız sakınmayız anlayacağınız.
kayın validem emekli olduğumda sana araba alacağım diye söz vermişti yıllar evvel... (diğer abilerinin de ilk arabalarına yüklü miktarda destek vermişti ve almıştı.)
emekli ikramiyesi netleşince de 10.000 tl ben vereyim sen üstüne ekle al istediğini dedi.
sonra evdeki hesap çarşıya uymadı, abinin birisi işsiz kaldı onun borçlarına ve geçimine verdi neredeyse 40000 gibi bir miktarını. Kayın validem kendisi anlattığı için biliyorum bunu da...
ve nişanlıma 5000 tl verdi. biz de üzerine ekledik 13.000tlik bir araba aldık. hem ayağımızı yerden kessin, sürekli babasının boş vakitlerini beklemeyelim diye araba istedik hem de düğün zamanı için elimizde net paramız olur diye düşündük.
(kayın validem emekli olmasına rağmen çok koşturan bir kadın, araba kullanamıyor her yere kayın babam yada nişanlım getirip götürür 10 dklık yol olsa bile...)
araba eskilerin iyilerindendi açıkçası memnunduk. bir kaza oldu ve araba 3.000 tl masraf çıkardı gittiği ustada taksit falan yapmam istersen bana sat dedi. 11.000e satmış bulunduk. parayı da kayınvalidem kendi hesabına koymuştu. nişanlım her ihtimale karşı harcar bir yere diye..
(keşke yaptırsaymışız diyorum şimdi)
asıl mevzu burdan sonra başlıyor nişanlımın kendi abisi gibi bildiği, üniversite yıllarında çok yükünü çeken bir abisi vardı. maddi olarak çok uzun zamandır sıkıştı, siz düğün yapacaksınız diye söylediğimiz borç teklifini kabul etmemişti arabayı almadan önce..
işin içinden çıkamamış nişanlıma söylemiş, nişanlım da ne kadar sıkıntıda olduğunu bildiği için annesine söyledi anne 2000 tl çekmem gerekiyor durum böyle böyle diye...
kayınvalidem asla olmaz şöyle böyle demiş, en son da istersen 2000 tl veririm kalan kısmını da ben kendimin ve abinlerin borçlarını öderim demiş.(ki nişanlım bana hiç söylemediniz borç olduğunu ben nerden bileyim diye de kızmış)
Allah var ya kayın validemin asla vereceğini düşünmüyordum, sadece caydırıcı olsun diye böyle bir şey söylediğini düşünmüştüm.
ki nişanlım işten gelene kadar parayı masasının üzerine bırakmış, diğerlerini de alacaklılara gönderdim diye mesaj atmış.
Açıkçası çok üzüldüm.
Çünkü geleceğimizle ilgili kendi düşüncelerimiz vardı bizim de...
Allah var bizim aramızda öyle sorun olmadı çok şükür...
ama oğluyla yaşadığı bu sorun beni üzdü, çünkü nişanlım çok üzüldü.
daha annesiyle evde karşılaşmadı ve muhtemelen büyük sorun yapacak kayınvalidem...
halbuki miktar çok bile değildi, 2000 tl ve kendi kazandığı para idi ve her şeyden önce borç olacaktı..
toplu para bir daha nasıl yerine gelecek
nişanlım bunu göndermese vicdanen asla rahat edemezdi çünkü o abinin çok fazla hakkı var üzerinde...
diyeceksiniz ki sen olayın neresindesin...
ben bu konuda zaten asla kayınvalidemle vs.. konuşmam.
para mevzusu onları ilgilendirir ama bu durumu anlayışla çözebilmek varken boş yere elimizdeki 3-5 kuruş birikimimiz de gitti.
oğlunun parasına konacak değil ama bizim planlarımızı yok saydığı için ciddi anlamda düşünceliyim ve üzüldüm.
nişanlımla aramızda asla paranın lafı sözü olmaz. ben onunkini o da benimkini çok rahat harcarız, birbirimizden cüzdanlarımız sakınmayız anlayacağınız.
kayın validem emekli olduğumda sana araba alacağım diye söz vermişti yıllar evvel... (diğer abilerinin de ilk arabalarına yüklü miktarda destek vermişti ve almıştı.)
emekli ikramiyesi netleşince de 10.000 tl ben vereyim sen üstüne ekle al istediğini dedi.
sonra evdeki hesap çarşıya uymadı, abinin birisi işsiz kaldı onun borçlarına ve geçimine verdi neredeyse 40000 gibi bir miktarını. Kayın validem kendisi anlattığı için biliyorum bunu da...
ve nişanlıma 5000 tl verdi. biz de üzerine ekledik 13.000tlik bir araba aldık. hem ayağımızı yerden kessin, sürekli babasının boş vakitlerini beklemeyelim diye araba istedik hem de düğün zamanı için elimizde net paramız olur diye düşündük.
(kayın validem emekli olmasına rağmen çok koşturan bir kadın, araba kullanamıyor her yere kayın babam yada nişanlım getirip götürür 10 dklık yol olsa bile...)
araba eskilerin iyilerindendi açıkçası memnunduk. bir kaza oldu ve araba 3.000 tl masraf çıkardı gittiği ustada taksit falan yapmam istersen bana sat dedi. 11.000e satmış bulunduk. parayı da kayınvalidem kendi hesabına koymuştu. nişanlım her ihtimale karşı harcar bir yere diye..
(keşke yaptırsaymışız diyorum şimdi)
asıl mevzu burdan sonra başlıyor nişanlımın kendi abisi gibi bildiği, üniversite yıllarında çok yükünü çeken bir abisi vardı. maddi olarak çok uzun zamandır sıkıştı, siz düğün yapacaksınız diye söylediğimiz borç teklifini kabul etmemişti arabayı almadan önce..
işin içinden çıkamamış nişanlıma söylemiş, nişanlım da ne kadar sıkıntıda olduğunu bildiği için annesine söyledi anne 2000 tl çekmem gerekiyor durum böyle böyle diye...
kayınvalidem asla olmaz şöyle böyle demiş, en son da istersen 2000 tl veririm kalan kısmını da ben kendimin ve abinlerin borçlarını öderim demiş.(ki nişanlım bana hiç söylemediniz borç olduğunu ben nerden bileyim diye de kızmış)
Allah var ya kayın validemin asla vereceğini düşünmüyordum, sadece caydırıcı olsun diye böyle bir şey söylediğini düşünmüştüm.
ki nişanlım işten gelene kadar parayı masasının üzerine bırakmış, diğerlerini de alacaklılara gönderdim diye mesaj atmış.
Açıkçası çok üzüldüm.
Çünkü geleceğimizle ilgili kendi düşüncelerimiz vardı bizim de...
Allah var bizim aramızda öyle sorun olmadı çok şükür...
ama oğluyla yaşadığı bu sorun beni üzdü, çünkü nişanlım çok üzüldü.
daha annesiyle evde karşılaşmadı ve muhtemelen büyük sorun yapacak kayınvalidem...
halbuki miktar çok bile değildi, 2000 tl ve kendi kazandığı para idi ve her şeyden önce borç olacaktı..
toplu para bir daha nasıl yerine gelecek
nişanlım bunu göndermese vicdanen asla rahat edemezdi çünkü o abinin çok fazla hakkı var üzerinde...
diyeceksiniz ki sen olayın neresindesin...
ben bu konuda zaten asla kayınvalidemle vs.. konuşmam.
para mevzusu onları ilgilendirir ama bu durumu anlayışla çözebilmek varken boş yere elimizdeki 3-5 kuruş birikimimiz de gitti.
oğlunun parasına konacak değil ama bizim planlarımızı yok saydığı için ciddi anlamda düşünceliyim ve üzüldüm.