Nİşanlısından Ayrılıp Mutlu Olan ?

Merlin906

Mutlu Yalnızlık
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
9 Ekim 2016
1.293
699
123
34
Evet kızlar gerçekten acı çekiyorum. Zamanla herkes geçer diyor. Malum her şey hazırdı ve 1 buçuk ay kala ben bitirdim. Pişman değilim ama inşallah unuturum.
Çok sevdim çok fedakarlık ettim ama olmayınca olmuyor. Karşındaki nankör 33 yaşına gelmiş ama aklı 23.
Neyse sorum şu ben de ileride gerçek aşkımı bulup mutlu olabilecek miyim ? Rabbime çok dua ediyorum Allahım al kalbimden hayırsız şeyleri istemiyorum diye.
Gerçekten ben sevebilir miyim ileride. Yaşım 26 ama evde kalmış gibi bir psikolojiye büründüm. Allahtan işim gücüm var ama bazen o bile yetmiyor. Ne yapmayalım ? Tekrar mutlu olabilir miyim ?
 
Bende 26yım.iş arıyorum en azından senin işin var elindekilere sükredip beklemen gerek.Hayırlısı degılmıs demekki.Sen hayırlısını istemıssn ve olmamıs.Bundan sonra hayırlısı cıkar karsına.
 
mutlaka vardır acın taze böyle düşünmen normal...burda okmuştum zeholll isimli bi üye vardı onun hikayesi etkilemişti beni
 
Zaman en iyi ilaçtır herşey için, neler yaşıyor insanlar, tek derdiniz bu olsun yeterki düzelir ..
 
insanlar çocukla bosanip tekrar deneyip mutlu oluyor
gorumcem nisan atmisti, baskasiyla evlendi gayette mutlu
elini soguk sudan sicak suya vurudrmuyo valla eniste bey :)
 
Allah yardimcin olsun olsun unutup unutmama hakkında bir fikrim yok yasamadim o yüzden unutursun vs. demiyorum. Ama etrafımda çok yakinimda var bu durumu yaşayanlar çokça hemde ama in anki hepsi çok mutlu oldular hepsi öyle güzel evlilikler yapti ki o eski ye bakıp ben nasıl bi hata yapmışım dediler senin de karşına öğle biri çıkar ınan bana sana yaşadığın her açığı unutturur kendini taniyqmqzsin aşktan geçmişteki göz yaslariina üzülür sün . Tabi bunları yazmak kolay yaşamak gibi değil ama gerçekten kendini zamana ve ortamın akışına bırak başka türlü kurtulamazsiniz
 
Allahtan hayırlısını istemişsiniz, o da sizin kalbinin hayırsızı çıkarttırmış.
Yaşınız için böyle bi düşünceye kapılmayın lütfen,artık 25-26 evlilik için çok erken yaş olarak görülüyor dönemimizde. 31-32 ye kadar normal bence.

Kendinizi işinize verin,bir süre hiç yalnız kalmamaya çalışın,kendinize sürekli bir uğraş bulun ve onu hatırlatacak en ufak bırsey bıle bulundurmayın gözünüzün üzerinde. Sizin durumunuzu yaşayıp sonradan çok mutlu evlılık yapan bir sürü insan tanıdım,şuan hepsı ayrıldıgı ıcın şükrediyor.
 
Bunlarin hepsi gecer ,onemli olan kendini iyi tani ,hayatta senin icin onemli seyleri siraya koy ayaklarinin ustunde dur ,isteklerini ,nereden taviz verecegini nereden asla vazgecmeyecegini tani,henuz cok gencsin,
İlk nisanlimdan ayrildigimda nikah tarihi ve ev esyasinin bir bolumu alinmis ,ev tutulmustu ve ben 32 yasindaydim ,
35 yasinda yeniden bir soz vakkasi atlattim ,o durumda bitti ,
36 yasimda baska biriyle tanistim,
Simdi 38 yasindayim ,evliyim,hersey icvime sinerek oldu ,ne istedigimi ne istemedigimi iyi biliyorum cunku
 
Mutlu olursun canım Allah'ın izniyle.. Niye bu kadar umutsuzsun.

Çevremde nişanlısından ayrılan ve bir müddet sonra tekrar nişanlanan var.

Şuan acı çekiyorsun ama insan her acıya alışıyor, acısı azalıyor, diniyor.

İnşaAllah o dua edip beklediğin günleri en hayırlı zamanda yaşarsın.

Allah'tan mutluluklar dilerim sana hayatında..
 
Kendinle mutlu olmaya çalış,ne demek evde kalmak?

Zorla güzellik olup mutsuz olacagına yanlız kal,inan ki daha mutlu ve özgür olursun.

Hayırlısını bekle sabırla...ikinci eşim tamamen bir anda çıktı karşıma hiç hesapta yokken birini tekrar hayatıma almak,hatta diyordum ki kendime ya dünya kocaman,dogru insanı bulabilmek ne kadar güç.

Ama kendini yıpratsanda eline bişey geçmez,bekle ve gör neler olacak..

En önemlisi hayırlısını dile herşeyin.
 
Evlenmek matah bişey değil ki. Yani şöyle diyeyim elbette evlenmek güzel ama dünyanın sonu değil ayrılmak da.

Tabiki mutlu olunur yani madalya takmıyorlar evlenenlere.
 
25 yaşındaydım nişanlımdan ayrıldığımda. 3 senelik bir ilişki vardı üstelik ortada. Okulu da bırakmıştım, ailemle de aram pek parlak değildi.
Önce ailemle aramı düzelttim, sonra okula geri döndüm ve okulu bitirdim. Bu arada yine yanlış ilişkilerim oldu. 29 yaşımdayken eşimle tanıştım. Geçmişte yaşadığım tüm acıları ondan çıkartmama rağmen benden vazgeçmedi, 4.5 ay önce de evlendik.
Yani herkesin söylediği gibi geçiyor. Ve geçip gittikten sonra şükrediyorsunuz hayatınızı zindan eden adamdan kurtulduğunuza. Ama sürekli çok canım yanıyor yaaaaaa diyerek de atlatamazsınız.
Aşk acısı öldürmüyor bunu kabul edin, gerisi kendiliğinden geliyor.
 
Aynen öyle..
 
nişanı atınca huzurlu olacaksan at.
bir ömür huzursuzluğa, mutsuzluğa değişme...
evde kaldım, evlenip çoluk çocuğa karışacağım diye kafana takarak yaşama.

tecrübe ile sabit.
eğer böyle takarsan karşılaştığın şey yine sorun,yine sıkıntı oluyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…