haklısınız biri bana da böyle bir şey anlatsa bana da çok saçma gelirdi. Ama dediğim gibi cesaretsizim üzmek istemedim. erkek arkadaşım 35 yaşında o yönden de çok baskı yaptı. bende 27 yaşındayım. geç kalıyoz falan filan. zaten nişanıma elbise bile almamıştım. nişan günü annem aldırdı yani nişan hazırlıklarında çok isteksizdim alyans falan hep bir günde alındı
Kusura bakma ama öyle bi'yazmışsın ki cevapları gören kafana silah dayadılar sanar.
Gözlerim yaşarıyo benim şu nişanı atamam, sevgilimden ayrılamam çok üzülür diyenlere sanırım ben hiç bi'zaman sizler kadar düşünceli olamıycam.
Ben mutlu olmadıktan sonra karşımdakinin mutluluğunu napiyim yahu hayır kurumu muyum ben...
Sen o sevmediğin adamla aynı yatağa gireceksin farkında mısın bilmiyorum.
Koskoca 27 yaşında bayansın hayatın için en doğru kararı verebilecek yaş tabii "kendi" hayatın için.
Adam zaten sevmediğini anlıyomuş, iyilik yapmıyosun yani
İlk başladığınızda seviyordun değil mi?
Ne oldu da duyguların değişti?
Belki ilişkiniz monotonlaşmıştır.
Birlikte zaman geçirin gezin eğlenin.
Nişanlanınca özgürlüğünün kısıtlandı diye düşünüp baskı hissetmişsindir.
Önce bu şekilde düşün.
Ama eğer bu adama karşı en ufak bi his bile duymuyorsan ne kendini ne de onu oyalama.
Ben sevmiyorsam karşımdakinden banane üzülürse üzülsün diye düşünemiyorum başkasının hayalleriyle duygularıyla oynamak hiç adil değil.
Sevmiyorsan zaman kaybetmeden ayrılmalısın.
Önceki konularınızda da ailenizin sevgilinizi beğenmemesinin sizi ondan soğuttuğunu falan yazmışsınız, yaşına takılmışsınız ama yaklaşık 3 yıldır da görüşüyorsunuz.
Anlamadığım 7 ayda 2 yaş mı attınız? 7 ay önce açtığınız konuda 25 yaşındayım sevgilim 35 yazmışsınız.
Şimdi ise 27 ve 35.
Bu da bana göre yaş farkını çok fazla taktığınızı gösteriyor.
Çevrenizi geçtim tanımadığınız insanlara bile yaşınızı kesip ekleyip aradaki farkı azaltmaya çalışıyorsunuz.
Yanlış anlamayın, sizi köşeye sıkıştırmaya çalışmıyorum, gerçekleri fark edin diye yazıyorum.
İçinize sinmeyen bir evlilik yapmayın.
Evliliklerin dönüşü çok zor olur.
Şimdi nişan atmaya zorlanıyorsunuz, evlenince asla boşanmazsınız o zaman.
haklısınız hakkımda kötü düşünüyorsunuz ama bende mutsuzum muhtemelen evlenince o da mutsuz olacak mıhtemelen de ben bu nişanı atamam. böyle mutlu olmanın bir yolu yokmu.
iyide siz bu adamı sevmiyorsunuz.o yüzden ne kendinizi yorun nede onu.yol yakınken nişanı at ve hayatına,özlediğin günlere kaldığın yerden devam et.zaten ailende seçimi sana bırakmış.bazı aileler "asla böyle birşey yapamazsın,bizi rezil rüsva edersin nişanı atarsan"diyorlar ve bu durumlarda bazı kadınlar kızlar nişanı atamaz ama dediğim gibi sizde bu sorun yok.üzmeyin ne kendinizi nede onu.
aslında bence sizdeki "yaşım geçiyor"korkusu.eğer bu adamla nişanı atarsam ilerde belki hiç kimse çıkmayacaktır karşıma diye düşünüyor olabilirsiniz ama bu işlerin hepsi kısmet.27 yaşında öğretmen bir bayansınız.karşınıza elbet birileri çıkacaktır.evlenip boşanacağınıza şimdiden ayrılın bitirin bu işi.
birşeyde aklımı kurcalıyor.nişanlınızın eskiden nişanlandığını ve nişanı attığını söylemişsiniz.acaba 1.nişanı niye atılmış.yani belki erkek arkadaşınızın kendisi zor yapıya sahip biri.kimseyle anlaşamıyor doğal olarak sizlede.sizde soğumuşsunuz ondan olabilir mi?
Nişanı atamıyorsan attır demekki nişanlının hiçbişeyden haberi yok nasıl bi insan sevilmediğini anlamaz artık nasıl davranıyorsan sırf üzülmesin diye. ?!!
En azından bir alışkanlık bir şeyler vardır yani seni onun yanında tutan
Sevemez misin onu ne bilim çok güzel bir yönü vardır belki :26:
Üzüldüm çok hakkınızda hayırlısı olsun