niye böyle bu dünya!

bugünde ben çok doluyum yazmam lazımdı ama kelimeleri tam toparlayamamaktan kendimi ifade edememekten korkuyorum....

benim derdim çevremdeki bazı insanlar herkesmi bi garip yoksa bendemi bi sorun var bir türlü anlayamadım ...ben tezcanlı herşeyi zamanında yapmayı seven arkadaşlarım için yeri geldiğinde çocuğumu bile bi kenara bırakıp her dertlerine yetişmeye çalışan donumun bile aynısını alan bazı insanlara katlanan biriyim ama artık tükendim...

1-2 eski arkadaşım var onlarlada bir türlü vakitlerimiz denk gelmiyor çocuklarımız okullu... 1 tanesi çalışıyor diğeri cemaat işlerine daldı görüşmek çok zorlaştı...arada telle birbirimizin halini hatrını soruyoruz o kadar...

yanlızda bu hayat zor arkadaşlarım olsun birlikte vakit geçirelim istiyorum ama yok neden benimde karşısındakinin kıymetini bilen bir arkadaşım olmadı ...bir arkadaşım var ben onun her derdine koştum ona birşeymi alıncak mağazada ben dolaşır o kenarda bekler ben bulur çıkartır veririm o beğenir alır ben ne giysem aynısından alır sesim çıkmaz iç çamaşırlarımız bile aynıydı neredeyse eşi işşiz kaldı o dönemlerde elimden geleni yaptım çocuğu hergün bizde olurdu yemeğine kadar yedirirdim işim gücüm var demezdim aa bigün arkamdan konuşan ki çok haksız biriyle gayet iyi... haksız diyorum çünki bunu geri kalan bütün insanlar biliyor kim duyduysa ne kadar ayıp ettiğini söyledi o maşallah pek umursamadı...

neyse insanlık bende kalsın yukarda Allah var dedim hafta içi plan yaptık bi arkadaşta dahil gezemeye çıkıcaz gidilmeyecekmiş ben aramasam haberim olmayacak niye haber vermedin dedim saat 4 olmuş arıcaktım diyor ne zaman!

başka bi arkadaşta hep kendi istediği olsun istiyor sesimi çıkarmıyorum ama söylediğim her lafada muhalefet olunmazki bi arkadaşa hediye alıcaz ne alalaım diye konuşuyoruz şunu diyorum bilmem o olmaz kıyafet alalım yok o riskli değişim kartı alalaım yok riskli ee sen karar ver o zaman diyip hep kenara çekiliyorum uğraşmaya halim kalmadı artık....

insanlara bakıyorum birçok insanda bir bencillik başkasında kusur arama yapılan söylenen herşeyde bir art niyet arama niye yani ölümlü kalımlı dünya bugün varsak yarın yokuz ama bunu bilen yok çok şaşırıyorum...

Aman Allahım bu ne doluluk aaa rahatla biraz bi bitki çayı iç kendine gel ne bu stres arkadaşım ya bunalmışsın ama dert edilecek bi durum değil bence kendini geri çek sana nasıl davranılyorsa aynısı nı yap insanları hemcinsini anlamak çok zor yorma kendini başka uğraşlar bulmayı dene daha fazla kendini mutlu hissedersin yorgunum yada mutsuzum diyerek bilinç altını yöneltirsin işte o kadar :)

berivannnn26 .!.:

Aman Allahım bu ne doluluk aaa rahatla biraz bi bitki çayı iç kendine gel ne bu stres arkadaşım ya bunalmışsın ama dert edilecek bi durum değil bence kendini geri çek sana nasıl davranılyorsa aynısı nı yap insanları hemcinsini anlamak çok zor yorma kendini başka uğraşlar bulmayı dene daha fazla kendini mutlu hissedersin yorgunum yada mutsuzum diyerek bilinç altını yöneltirsin işte o kadar :)

Genişletmek için tıkla...

olaylar aynı gün içersinde üst üste gelince bir an çok sinirlenmiştim yazdım ya rahatladım şimdi iyiyim sağol:))

aykızım .!.:

zaman öyle değişti ki,eski dostluklar hayal oldu.arkadaşlarıniçin kendini bu kadar paralamana değdi mi?hayır.ben yaparım sevaptır dersen sonucu da bu işte.üzülüyorsun.ben de zamanında arkadaşlarım için neler yaptım.ama gözüm erken açıldı ve onları sildim.ohh rahatım mis..en iyi arkadaşım eşim.herşeyimi her derdimi rahatça paylaşırım.sonra yurtdışındaki ablam.hemen hergün msn de konuşuruz.bir de kızım ve annem.yeter.artık herkes çıkar peşinde.kimse kimseyi karşılıksız sevmiyor.
burada bu konulardan dert yanan bir avuç kadıncık da birbirlerinden uzak yaşıyor.keşke buluşabilsek de eski dostlukları yaşayabilsek

Genişletmek için tıkla...

çok doğru söylemişsin değmiyor ...gerçekten keşke buluşabilseydik ne güzel olurdu :))

Bence bu tarz arkadaşlıklar (eğer arkadaşlık ise bunun adı(!) olacaksa zaten olmasın;şahsen yalnızlığı tercih ederim böyle bir muhabbete...

Bende daha çok veren taraf idim;üstelik yapı olarakta hashas biriyim.Benimde yaşadığım bazı olumsuzluklar yüzünden artık insanlara karşı mesafemi ayarlayabiliyorum.

Ne yazık ki eski dostluklar,paylaşımlar olamıyor artık;hatta öyle ki oturup adam akıllı kaliteli sohbet edebileceğin insan sayısı bir elin parmağını geçmiyor...

Hoş,hayat koşuşturmacasından paylaşımlara bile vakit kalmıyor artık.

Tek önerim,bundan sonraki çevreniz için mesafeyi koruyabilmek,fazla ödün vermemek..

Zaten kendiniz demissiniz bu gun var yarin yokuz.
Boyle seyler icin bu kadar sinirlenmeyin.

valla canım bende de çok var dı böle arkadaş baktım olacak gibi değil herkesle bi mesafe koydum hatta eşim diyo kimse gelip gitmiyo sende kimseye uymuyosun ne uyacam ya bi toplanıyoz başlıyolar yok şunu aldık yok çocuğum şöle ben çalışıyorum ya siz şimdi para da biriktirirsiniz falan filan daha bir sürü şey ne gerek var ya onlara neyse çekememezlik var tabiki boş ver kafan rahat olur asosyal ol biraz:)şaka tabi ama moralini bozan insanlardan uzak dur çocuğunda varmış oyunlar oyna onunla ilgilen daha iyiolur eşinle birlikte vakit geçir seni ciddiye alan iyiliğini su istimal etmeyen insanlar bulduğun zaman onlarla vakit geçir valla benim tahammülüm kalmıyo kimse gelip gitmesin bana daha iyi kafan rahat olur bi şey düşünmezsin sıkm a canını bi canımız var böle gereksiz insanlar sıkıyo işte ...

hepiniz doğru söylüyorsunuz sağolun ... aslında ufak tefek sorunlarmış gibi gözüksede insan karşısındakine fazlasıyla değere verip yanında hiç önemsenmediğini, kendi menfaatlerini ön plana çıkardığını görünce sinirleniyo ama bunlar bana hep ders hep tecrübe benimde öğrenmem gerken şeyler var bu dünyada ....anneme kayınvalideme bakıyorum hala eski arkadaşlarıyla görüşüyolar ama bu devirde kalmamış ne yazıkki yada bana denk gelmiyo bu tarz inasanlarda o kadar çokki olmayanlarda onlar yüzünden elini eteğini çekiyor maalesef....

arkadaşlarının ıyı kötü gününde yanındasın hep,sonra bı bakıyorsun tum dertlerınde yanlarında oldugun arkadaşlarından hıcbırı senın yanında yok,ve yalnız yasıyorsun acını
o nedenle benım dostluk kavramım bıtmştır artık...eskıden arkadaşlığa dostluga cok önem verırdım ama artık hıcbıseye cok deger vermemeyı ogrendım
sureklı arkadaş edınen bırıydım cok gırışkendım,yüzsüz vefasız ınsanları tanıdıkca toplumdan uzaklaşır oldum...

canım hiçbir zaman hiç kimseye karşı çok verici olma fazla da arkadaş edinme arkadaşların az olsun öz olsun .kullanıldığını düşündüğün an o insandan uzaklaş.maalesef insanların çoğunluğu çok bencil olmuş kıskançlık rekabet dedikodu çok fazlaben bu tiplerden uzak durmaya çalışıyorum hiçbir arkadaşım için de fazla fedekar olmadım gerekmez bünyem kaldırmaz benim zaten kocama yeteri kadar fedekarlık yapıyorum başkasına hiç tahammülüm yok

inanır mısın bende bu tarz olaylar yüzünden acaba sorun bende mi diye hep düşünmüşümdür..benim arkadaş sayım 1 elin parmaklarını geçmez onlar da liseden..lise biteli oldu 5 yıl bi tane bile arkadaşım olmadı ondan sonra..var tabi çevremde insanlar ama ben değer verilmesini isterim burda konuşup öbür tarafa dönünce arkandan attığını duyunca mesela olmuyo işte..yalnızlık daha iyidir bu tip insanlarla uğraşmaktansa biraz kabuğuna çekil kafanı dinle boşver

maalesef bu duruma geldik...artık kimseyi umursamıyım diyorum bakalım yapabilecekmiyim...mesafe koymayı öğrenmem gerek ...bunca zaman üzüldüğüm bu niye şimdi bana bunu yaptı diye kendime dert edindiğim günler hep bana zarar karşımdakilere çok şükür bişi olmadı bundan sonra banada bişicikler olmayacak...böyle daha huzurlu olurum eminim....