Avukatim, daha mezun olmadan evlendim. Stajimi mecburiyet icabı yaptım. Esim de avukat. O zamanlar iyi bir buroda çalışıyordu. Sonra kendi ofisini açtı. E madem bizim yerimiz, ben de çalışayım dedim.
Ama hic adapte olamadım. Kavga eder gibi yaşamak benim tarzım değil. Dayanamıyorum o koşturmaya, o hırsa. Eşim de pek istemiyordu çalışmamı ama kendi kararimi kendim vereyim istedi.
Hamilelik de araya girince, stresten catlamayayim diye yavas yavas azalttım ve tamamen bıraktım.
Herkes tepkili bu konuda. Özellikle meslegimi bilenler. Evet emek verdim, verdigim emegi ben bilmiyor veya dusunmuyor olabilir miyim? Kendi iyiligimi uzak bi akrabadan, bi komsu teyzeden daha iyi düşünmüyor olabilir miyim?
Tercihim bu, bitti.. Kimseye laf anlatmıyorum. Burada bile yorumlarda çalışmıyorum deyince yadirganiyorum
