Nolur birisi yardım etsin, yada mesaj atsın

athenenoctua · 20 Şubat 2014

merveo0o .!.:
Kırıcı olmak istemedim kesinlikle, eğer öyle olduysa bende özür dilerim. Ben ailemle yasamıyorum. Hayatımda tek olan sey bu değil. Birine güvenmek benim için gerçekten kolay bi şey değil. Ve güvendiğin kişinin size karşı bunları yapması hiç katlanılabilir bi şey değil.

O kızın hayatını söylüyosunuz hakkınız yok diyosunuz, ben bunu zaten farkındayım. Ben bunu yapmak isteseydim duydugum ilk gün yapardım. Ama o kızın herhangi bi suçu yok bu konuda. Benim bunları söylemeye hiç hakkım yok zaten.

Benim sorunum tüm bunları bilmeme ragmen kafamdaki düsünceleri uzaklaştıramamak.

sorunun farkındasın, gayet aklı başında konusuyorsun.
kabullenememenin baska nedenleri olabilir, gecmisindeki guven sorunundan bahsetmissin.
zaten psikologa gitme kararını da vermissin,

senin bobreklerin, kalbinde bir rahatsızlık olsa doktora ya da diş agrın olsun dişçiye gitmez misin?
bunu da boyle dusun... hem zihinsel olarak dusuncelerimiz tum vucudumuzu etkiliyor...
saglıklı dusunebilmek en onemli seylerden biri.

eger direkt gitmeye cesaret edemiyorsan internetten arastırabilir, mail yollayabilir boylece ilk iletisimi kurabilirsin...
sen bir kez randevu alsan zaten devamı gelecek... ama anladıgım kadarıyla bu konuda henuz bir adım atmamıssın.
hic arastırdın mı? mesela sana uygun bir guzargahta burosu bulunan birini arayarak baslayabilirsin...

merveo0o · 20 Şubat 2014

athenenoctua .!.:
sorunun farkındasın, gayet aklı başında konusuyorsun.
kabullenememenin baska nedenleri olabilir, gecmisindeki guven sorunundan bahsetmissin.
zaten psikologa gitme kararını da vermissin,

senin bobreklerin, kalbinde bir rahatsızlık olsa doktora ya da diş agrın olsun dişçiye gitmez misin?
bunu da boyle dusun... hem zihinsel olarak dusuncelerimiz tum vucudumuzu etkiliyor...
saglıklı dusunebilmek en onemli seylerden biri.

eger direkt gitmeye cesaret edemiyorsan internetten arastırabilir, mail yollayabilir boylece ilk iletisimi kurabilirsin...
sen bir kez randevu alsan zaten devamı gelecek... ama anladıgım kadarıyla bu konuda henuz bir adım atmamıssın.
hic arastırdın mı? mesela sana uygun bir guzargahta burosu bulunan birini arayarak baslayabilirsin...

Kabullemememin nedenini tam olarak bilmiyorum. Çünkü o konuda gerçekten mantıklı düşünemiyorum. Hani dünyanın sonu değil bu, ama ilk kez güvendiğim insanın bunları yapması sanki dünyada güvencek baska insan kalmadı, yok illa o olucak, böyle bi şeyi gidecek madem neden yaptı, kısnkançlık duygumun baya bi üst safhada olması, nasıl bi karaktere sahip ve en önemlisi ben böyle bi insanı hala niye kafaya takıyorum gibi soruları düsünmeme neden oluyor.

Psikolog konusunda cekinmemin nedenlerine gelince, ben aile konusunda olsun arkadas konusunda olsun nedense hep çekingen konumda oldum. Ailem ile kalmıyorum. Ama o pasiflik hep vardı. Burda konuştuğum dışarı cıkabilceğim yüz yüze zaten hiç bir arkadaşım yok. Amcamın dik kafalı olması etkenide var tabi. Boşluktan gibi geliyor birazda ama bilmiyorum.

Nette arastırdım ama yüzyüze görüşme konusuna gelince, çekinme, utanma, sanki tüm dünya duycak gibi düsünceler ..

merveo0o · 20 Şubat 2014

Nihali .!.:
İkinizin ortak kararı yaşamak istedin istediniz oldu kinmse kimseye mecbur değil ki. Ayrılmışsınız hayatına kaldığınız yerden devam edeceksiniz eski erkek arkadaşında bu şekildr yapıyor ve bu seni ilgilendirmez asla. Sende kendi yoluna bak sakın kız arkadaşına gideyim vs diye ortalığı karıştırma lütfen bırak insanları kendi haline.

Mesaj sayım yetersiz sanırım yazamıyorum, insalık hali hersey olabilir ben yinede özür dileyim

athenenoctua · 20 Şubat 2014

merveo0o .!.:
Kabullemememin nedenini tam olarak bilmiyorum. Çünkü o konuda gerçekten mantıklı düşünemiyorum. Hani dünyanın sonu değil bu, ama ilk kez güvendiğim insanın bunları yapması sanki dünyada güvencek baska insan kalmadı, yok illa o olucak, böyle bi şeyi gidecek madem neden yaptı, kısnkançlık duygumun baya bi üst safhada olması, nasıl bi karaktere sahip ve en önemlisi ben böyle bi insanı hala niye kafaya takıyorum gibi soruları düsünmeme neden oluyor.

Psikolog konusunda cekinmemin nedenlerine gelince, ben aile konusunda olsun arkadas konusunda olsun nedense hep çekingen konumda oldum. Ailem ile kalmıyorum. Ama o pasiflik hep vardı. Burda konuştuğum dışarı cıkabilceğim yüz yüze zaten hiç bir arkadaşım yok. Amcamın dik kafalı olması etkenide var tabi. Boşluktan gibi geliyor birazda ama bilmiyorum.

Nette arastırdım ama yüzyüze görüşme konusuna gelince, çekinme, utanma, sanki tüm dünya duycak gibi düsünceler ..

sonucu kabullenmişsin de kendinle hesaplasmanı bitirmedigin icin aklın hala orada kalmış,
bunu takıntı yapmıssın gibi geldi bana.

guven duymayabilirsin kimseye, ona duymus yasamıssın. ve hicbir seyin garantisi olmadıgını gayet iyi biliyorsun...
nasıl beni bırakır, beni kullandı vs diye cumleler kurmuyorsun... yazmasan da içinde boyle dusunuyorsan kullanılmak gibi bir durum olmadıgını hatırlatayım, severek isteyerek birsey paylasmıssınız siz.
onun beklenilenden erken gitmesi senin tercihlerini degistirmez ki,
bircok kadın ne hayallerle evleniyor ama bazen ilişkiler yurumuyor... bunun icin kimseyi suclamamak lazım.
onemli olan gecmisten ders cıkarıp yoluna devam edebilmen.

ama bunu yapmakta zorlandıgın ve genel olarak guven sorunun oldugu, soyledigin uzere baska sorunlar da yasadıgın icin psikologa gitme ihtiyacı duyuyorsun...
konu onemli veya onemsiz farketmez, sen ihityac duyduysan olay bitmistir bir git konus, rahatlarsın.
cekindigini onlar anlıyor zaten ona gore yaklasıyorlar... yıllarca bunun egitimini alan kisi seni utandırıp tersler mi hic?
ayrıca duyulacak diye korkmana gerek yok, mesleki etik olarak hasta bilgilerini paylasmazlar.
dedigim gibi bir mail yolla istersen, ben size gelmek istiyorum ama cekiniyorum korkuyorum de bakalım ne yazacak?

myHos06 · 20 Şubat 2014

merveo0o .!.:
Merhaba arkadaşlar.

Ben psikoloğa gitmekten gerçekten çekiniyorum. Normalde çekingen bi yapım var. Gidip birine bi şey anlatmakda zorlanıyorum. Böyle bi şeyi nasıl anlatırım bilmiyorum ama artık kendi kendimi yemekden sıkıldım.

Öncelikle üniversite birinci sınıf öğrencisiyim. Bundan 3 sene önce bi birlikteliğim oldu. Çocukluk aklı işte (hala büyümüş sayılmam). O an herşey tozpembe geliyor tabi. Bir sene kadar sürdü bu birlikteliğim. Aynı şehirde değildik ama bir araya gelince Birbirimize çok yakındık. Nasıl söylemem gerek bilmiyorum ama baya bi yakındık. Ve o benim güven problemi nedeni ile hayatımda güvendiğim ilk kişiydi. Sanırım bu yüzden fazla yakındım. Ondan ve benden kaynaklanan nedenlerden dolayı ayrıldık. İki sene geçti aradan, çok şey oldu. Haklıyım diyemiyorum ama onun benimle olup benden ayrılmasını kendim hazmedemediğim için ters davrandım. Şimdi baska bi birlikteliği var ve ben bunu gerçekten kaldıramıyorum. Konuşmaya calışsam bile telefonu yüzüme kapatıyor. Napmam gerek bilmiyorum. En önemlisi bu bende takıntı haline mi geldi bilmiyorum. Ama tüm bunları olan yakınlıklardan sonra gerçekten kaldıramıyorum. Yaptığınız hataları farkediyosunuz ama cok zaman geçtikten sonra. Ne yapmam gerektiği konusuda cevapsız tabi ..

Sanirim suan yasadgin sey o adamla birlikte oldgun icin pismanlik ustune bir de terkedilme duygusunun verdgi uzuntu
nasil desem eger sen ayrilmis olsaydin ve o suan seni ariyor sen gorusmek istemiyor olsaydin aynilarini dusunup uzulur muydun ?

Eger hala ona karsi hisleein varsa bunun icin kimse yardim edemez.asil uzuntun onu kaybetmis olmak olur cunku bu durumda

ama hicbirsey hissetmiyorum sadece birlikte olup da terkedilmeyi sindiremiyorum diyorsan iste o zaman yapabilecek birseyler var tatlim.
Sen de istedin ve birlikte yasadiniz bunu, gecti gitti.
bitlikte olmayi karsindakinin senden birseyler almasi olarak gorursen o zaman ayrilinca cok canin yanar
bi bundan vazgec
Guvendim diyorsun,demekki birileriyle bu denli seyler yasamak icin bizim tek basina guven duygumuz da yeterli degil.

gecmis gecmiste kalms artik lutfen dusunme ve arama
hayatina,onune bak.
arkana bakarak kosarsan ilk engelde yine dusersin.
ve asla yasadiklarinin pismanliklarinda bogulurken hayati kacirma.
sadece ders al.

nazlideniz · 20 Şubat 2014

Canımın içi,gençlik öyle bişreydir ki,hatalar yaparız,yanlışlar yaparız,severiz,ayrılırız,acı çekeriz.Hayat yaşadıklarımızın verdiği tecrübelerle yol alır.
Sen daha o kadar gençsin ki,tabiki ilk güvendiğin inandığın şimdilik tek kişi o dur.Daha dur,daha neler çıkacak karşına.
Yaşadıkların yaşanmış ve bitmiş.Eğer sonrasında kaldıramayacak acı çekiyorsan,demek ki neymiş,bir daha yaşamamaya özen gösterecekmişsin.Dün olması için amin dediğin duaya,yarın iyi ki olmadı diye şükredersin.Önemli olan,ne yaşadığından ziyade,karşındaki insanın doğru insan olup olmamaıs.Tamam bir birliktelik yaşamışsınız,bir süre sonra o vazgeçmiş.Sen de vazgeçebilirdin.Sen de karaını değiştirebilirdin.Herkes istediği hayatı yaşamakta özgür.Sein hayatın o kişiden ibaret mi.Sen kendi değerini kendin yücelt.Kimsenin karşısında ezik,ağlak olma.Yoluna bak.Bugün onunla sevgili oluriyarın bir başkasıyla.Önemli olan senin doğru insanla olman.

sezensezgi · 20 Şubat 2014

merveo0o .!.:
Ben bu durumdan zaten memnun değilim. Yasadıgım hiç bi şeyi geri alamıyorum en kötüsüde bu zaten. O anki akıl ve psikoloji ile bi cok seyi düsünemiyosunuz. Yoksa öyle birini hayatıma koymayı zaten düsünmem. Ama suanki hayatında olan kişinin hiç birşeyden haberi oldugunu sanmıyorum. Bunu söylemek zaten bana düsmez. Allah nasıl biliyosa öyle yapsın diyorum sadece ..

ALlaha havale et aslinda şimdiki kizda tehlikede ama bunu soyleme bu tiplerden hee sey beklenir

merveo0o · 20 Şubat 2014

athenenoctua .!.:
sonucu kabullenmişsin de kendinle hesaplasmanı bitirmedigin icin aklın hala orada kalmış,
bunu takıntı yapmıssın gibi geldi bana.

guven duymayabilirsin kimseye, ona duymus yasamıssın. ve hicbir seyin garantisi olmadıgını gayet iyi biliyorsun...
nasıl beni bırakır, beni kullandı vs diye cumleler kurmuyorsun... yazmasan da içinde boyle dusunuyorsan kullanılmak gibi bir durum olmadıgını hatırlatayım, severek isteyerek birsey paylasmıssınız siz.
onun beklenilenden erken gitmesi senin tercihlerini degistirmez ki,
bircok kadın ne hayallerle evleniyor ama bazen ilişkiler yurumuyor... bunun icin kimseyi suclamamak lazım.
onemli olan gecmisten ders cıkarıp yoluna devam edebilmen.

ama bunu yapmakta zorlandıgın ve genel olarak guven sorunun oldugu, soyledigin uzere baska sorunlar da yasadıgın icin psikologa gitme ihtiyacı duyuyorsun...
konu onemli veya onemsiz farketmez, sen ihityac duyduysan olay bitmistir bir git konus, rahatlarsın.
cekindigini onlar anlıyor zaten ona gore yaklasıyorlar... yıllarca bunun egitimini alan kisi seni utandırıp tersler mi hic?
ayrıca duyulacak diye korkmana gerek yok, mesleki etik olarak hasta bilgilerini paylasmazlar.
dedigim gibi bir mail yolla istersen, ben size gelmek istiyorum ama cekiniyorum korkuyorum de bakalım ne yazacak?

Aslında sonuna kadar haklısınız. Sanırım boşluktan takıntı haline getirdim birazda. Ama vicdanen bu konuda sorumluluk duymak var.
Psikolog konusunda tavsiyenizi dinleyeceğim. En azından üniversitede görevli psikolog ile görüşme imkanım olursa diye düşünüyorum.

merveo0o · 20 Şubat 2014

myHos06 .!.:
Sanirim suan yasadgin sey o adamla birlikte oldgun icin pismanlik ustune bir de terkedilme duygusunun verdgi uzuntu
nasil desem eger sen ayrilmis olsaydin ve o suan seni ariyor sen gorusmek istemiyor olsaydin aynilarini dusunup uzulur muydun ?

Eger hala ona karsi hisleein varsa bunun icin kimse yardim edemez.asil uzuntun onu kaybetmis olmak olur cunku bu durumda

ama hicbirsey hissetmiyorum sadece birlikte olup da terkedilmeyi sindiremiyorum diyorsan iste o zaman yapabilecek birseyler var tatlim.
Sen de istedin ve birlikte yasadiniz bunu, gecti gitti.
bitlikte olmayi karsindakinin senden birseyler almasi olarak gorursen o zaman ayrilinca cok canin yanar
bi bundan vazgec
Guvendim diyorsun,demekki birileriyle bu denli seyler yasamak icin bizim tek basina guven duygumuz da yeterli degil.

gecmis gecmiste kalms artik lutfen dusunme ve arama
hayatina,onune bak.
arkana bakarak kosarsan ilk engelde yine dusersin.
ve asla yasadiklarinin pismanliklarinda bogulurken hayati kacirma.
sadece ders al.

Sanırım birlikte olup terkedilmeyi sindiremiyorum. Dediğiniz gibi ayrılan ben olsaydım takmasaydım bu kadar takıntı olmazdı gibi geliyor. Ama bu konuda sindirememek vicdanen sorumluluk duymak beni rahatsız ediyor.

Tabiki hayatımın geri kalanına bakıcam. Ama bunu aklımda ki düşünceleri yok ederek nasıl yapıcam bilmiyorum.

merveo0o · 20 Şubat 2014

sezensezgi .!.:
ALlaha havale et aslinda şimdiki kizda tehlikede ama bunu soyleme bu tiplerden hee sey beklenir

Günahını da almak istemiyorum aslında belki gerçekten seviyodur insanlar değişebilir sonuçta. Ama benim yaşadığım pişmanlık duygu ve düşünceleri onun da yasamasını istemiyorum değil. Allah önce beni affetsin, sonra onu nasıl biliyosa öyle yapsın ..

merveo0o · 20 Şubat 2014

nazlideniz .!.:
Canımın içi,gençlik öyle bişreydir ki,hatalar yaparız,yanlışlar yaparız,severiz,ayrılırız,acı çekeriz.Hayat yaşadıklarımızın verdiği tecrübelerle yol alır.
Sen daha o kadar gençsin ki,tabiki ilk güvendiğin inandığın şimdilik tek kişi o dur.Daha dur,daha neler çıkacak karşına.
Yaşadıkların yaşanmış ve bitmiş.Eğer sonrasında kaldıramayacak acı çekiyorsan,demek ki neymiş,bir daha yaşamamaya özen gösterecekmişsin.Dün olması için amin dediğin duaya,yarın iyi ki olmadı diye şükredersin.Önemli olan,ne yaşadığından ziyade,karşındaki insanın doğru insan olup olmamaıs.Tamam bir birliktelik yaşamışsınız,bir süre sonra o vazgeçmiş.Sen de vazgeçebilirdin.Sen de karaını değiştirebilirdin.Herkes istediği hayatı yaşamakta özgür.Sein hayatın o kişiden ibaret mi.Sen kendi değerini kendin yücelt.Kimsenin karşısında ezik,ağlak olma.Yoluna bak.Bugün onunla sevgili oluriyarın bir başkasıyla.Önemli olan senin doğru insanla olman.

Kesinlikle olmadı diye şükrediyorum. Hep hayırlısı neyse o olsun dedim. Allah büyük, belki de o yüzden bitti. Yoksa iş çok farklı boyutlara tasınabilirdi diye düşünüyorum bazen ..

Perlavista · 20 Şubat 2014

Kimse kimseyi sonsuza dek sevmek zorunda değil.. Ne yaşadıysanız ikiniz istediniz ve yaşadınız.. Şimdi beraber değilsiniz. Ama birşeyler yaşadınız diye olmak zorunda da değilsiniz.. Kendine bir hayat kurmuş artık bir ilişkisi var. Ona saygı duymalı ve aramamalısınız.. Ne yaşadıysanız yaşandı ve bitti. Artık sende yoluna bakmalısın..

myHos06 · 20 Şubat 2014

merveo0o .!.:
Sanırım birlikte olup terkedilmeyi sindiremiyorum. Dediğiniz gibi ayrılan ben olsaydım takmasaydım bu kadar takıntı olmazdı gibi geliyor. Ama bu konuda sindirememek vicdanen sorumluluk duymak beni rahatsız ediyor.

Tabiki hayatımın geri kalanına bakıcam. Ama bunu aklımda ki düşünceleri yok ederek nasıl yapıcam bilmiyorum.

Sen yapmayacaksin.
zaman yapacak.
tabi izin verirsen

Dogru insanla karsilasacaksin.yine seveceksin
ayaklarin daha saglam basiyor olacak.

Simdi kimsenin elinde sihirli bi degnej yok
hadi unutalim tum yasananlari deyince olmuyor
ama ustune dustukce de aslinda cok da buyuk olmayan bir mesele szin gizunuzde asilmaz bir dag olup cikiyor..

merveo0o · 20 Şubat 2014

myHos06 .!.:
Sen yapmayacaksin.
zaman yapacak.
tabi izin verirsen

Dogru insanla karsilasacaksin.yine seveceksin
ayaklarin daha saglam basiyor olacak.

Simdi kimsenin elinde sihirli bi degnej yok
hadi unutalim tum yasananlari deyince olmuyor
ama ustune dustukce de aslinda cok da buyuk olmayan bir mesele szin gizunuzde asilmaz bir dag olup cikiyor..

Haklısınız. Bilmediğim şeyler değil ama bilinçaltı denen sey böyle seylerle dolu olunca ..

merveo0o · 20 Şubat 2014

Perlavista .!.:
Kimse kimseyi sonsuza dek sevmek zorunda değil.. Ne yaşadıysanız ikiniz istediniz ve yaşadınız.. Şimdi beraber değilsiniz. Ama birşeyler yaşadınız diye olmak zorunda da değilsiniz.. Kendine bir hayat kurmuş artık bir ilişkisi var. Ona saygı duymalı ve aramamalısınız.. Ne yaşadıysanız yaşandı ve bitti. Artık sende yoluna bakmalısın..

Ama umarım bi gun bunu anlar.

sezensezgi · 20 Şubat 2014

merveo0o .!.:
Günahını da almak istemiyorum aslında belki gerçekten seviyodur insanlar değişebilir sonuçta. Ama benim yaşadığım pişmanlık duygu ve düşünceleri onun da yasamasını istemiyorum değil. Allah önce beni affetsin, sonra onu nasıl biliyosa öyle yapsın ..

sanmam bu tür erkekler değişmez .

merveo0o · 20 Şubat 2014

sezensezgi .!.:
sanmam bu tür erkekler değişmez .

İçimden öyle diyorum ama hayat bu şekilde ne kadar devam edebilir ki yani. İnsan gerçekten sevdiği birine karşı bu tür yakınlığı nasıl düşünebilir. Tamam bunu o an farkedemiyosunuz ama büyük bi sorun bence bu. Sonuçta kendi hayatı bir sey diyemem, Allah'a şükür beterin beteri var deyip geçiyorum sadece.

merveo0o · 20 Şubat 2014

Allah her şeyin karşılığını umarım bi gün verir. Umarım kimsenin yasadığı kendine kalmaz ..

MiSS_GoTHiC · 20 Şubat 2014

Ben de bundan bikaç sene önce bazı sorunlar yaşıyordum.Psikoloğa gitmem gerektiğinin farkındaydım ama çekindiğim için gitmiyordum.Artık ağlamalarım geçmez hale gelmişti.Bigün okuldan eve geldim ama nasıl ağlıyorum nasıl ağlıyorum.İnsaın kafayı yemesi anlık bi olaymış o gün anladım.Ben ağlarken kapı çaldı ve alt komşumun eşi geldi,aynı zamanda en yakın arkadaşlarımdı onlar.Ağladığımı duymuş bişey oldu sanmış.Ben kapıyı açtım yüzüme baktı baktı bana bir tokat attı ama şok oldum.Ama o tokatla kendime geldm.Bana dedi ki kusura bakma çok kötü durumdasın,şoktaydın,tokat atmasaydım şoktan çıkamıcaktın dedi.Anında çıktım evden hastaneye koştum psikiyatri servisine.Ağlaya ağlaya anlattım olanları.Bana bi ilaç verdi,haftaya tekrar gel dedi.O gün o kadar kötüydüm ki,ertesi hafta gittiğimde doktoru tanıyamadım ve geçen haftaki doktor nerde dedim doktora.O bendim dedi ama bir türlü ikna olmadım.Sonrasında bir yıl kadar ilaç tedavisi gördüm ama şimdi iyi ki de görmüşüm diyorum.Dotora gitmekten çekinme canım,yaşın daha çok küçük..Dikkat et kendine..

merveo0o · 21 Şubat 2014

MiSS_GoTHiC .!.:
Ben de bundan bikaç sene önce bazı sorunlar yaşıyordum.Psikoloğa gitmem gerektiğinin farkındaydım ama çekindiğim için gitmiyordum.Artık ağlamalarım geçmez hale gelmişti.Bigün okuldan eve geldim ama nasıl ağlıyorum nasıl ağlıyorum.İnsaın kafayı yemesi anlık bi olaymış o gün anladım.Ben ağlarken kapı çaldı ve alt komşumun eşi geldi,aynı zamanda en yakın arkadaşlarımdı onlar.Ağladığımı duymuş bişey oldu sanmış.Ben kapıyı açtım yüzüme baktı baktı bana bir tokat attı ama şok oldum.Ama o tokatla kendime geldm.Bana dedi ki kusura bakma çok kötü durumdasın,şoktaydın,tokat atmasaydım şoktan çıkamıcaktın dedi.Anında çıktım evden hastaneye koştum psikiyatri servisine.Ağlaya ağlaya anlattım olanları.Bana bi ilaç verdi,haftaya tekrar gel dedi.O gün o kadar kötüydüm ki,ertesi hafta gittiğimde doktoru tanıyamadım ve geçen haftaki doktor nerde dedim doktora.O bendim dedi ama bir türlü ikna olmadım.Sonrasında bir yıl kadar ilaç tedavisi gördüm ama şimdi iyi ki de görmüşüm diyorum.Dotora gitmekten çekinme canım,yaşın daha çok küçük..Dikkat et kendine..

Üzüldüm gerçekten çok zor bi durum. Ama kendinizi toparlamanıza sevindim.

Bende kafaya takıyorum ağlıyorum ufacık bi şey kocaman gibiyim geliyor ama sonra kendine gel deyip toparlıyorum

Nolur birisi yardım etsin, yada mesaj atsın

Popüler Üye

Üye

Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Aktif Üye

Üye

Üye

Yeni Üye

Üye

Üye

Popüler Üye

Üye

Benzer Konular