- 8 Mayıs 2017
- 1.626
- 3.627
- 53
- Konu Sahibi Efnan ebrar
-
- #81
Dr lar nasıl normal doğum yapmana izin verdilerValla canım doğurana kadar komaya girdim hiç bir şey hatırlamıyorum doğurdum ve sadece bayıldığımı hatırlıyorum günlerce yoğun bakımda kalmıştım
Hala düşündükçe kızıyorum neden sezaryen yapmadılar diye o kadar zor doğurdum ki... oğlum 25 yaşında o zaman ssk Doğumevinde yapmıştımMaşaAllah subhanAllah Dr nasil kabul etti
Hala düşündükçe kızıyorum neden sezaryen yapmadılar diye o kadar zor doğurdum ki... oğlum 25 yaşında o zaman ssk Doğumevinde yapmıştımMaşaAllah subhanAllah Dr nasil kabul etti
Aynen bizde de kıskançlık olmadı şuanlık, ama Büyük oğluma olan ilgiyi hiç azaltmadım zaten . Fakat benim duygusal dengemi sağlamam biraz zor oluyor , sabırlı davranmak çok zorAllah bağışlasın. Şuanlık çok ilgili kıskançlık yok inşallah böyle devam eder sizde nasıl?
Onu yazmak için geldim sonra 4 küsür kilolarda bir kadının normal doğum yaptığını görünceKimse de dememiş ki konu buranın konusu mukonu bebişler olunca böyle oluyor heralde
Neyse sağ salim doğmuş bebeğiniz çok şükür..Valla canım doğurana kadar komaya girdim hiç bir şey hatırlamıyorum doğurdum ve sadece bayıldığımı hatırlıyorum günlerce yoğun bakımda kalmıştım
Teşekkür ederimOnu yazmak için geldim sonra 4 küsür kilolarda bir kadının normal doğum yaptığını görüncekaldım böyle.
Mune , yanlış yer
Neyse sağ salim doğmuş bebeğiniz çok şükür..
Size de çok geçmiş olsun, çok korkunç cidden.
ben de 35+6 3010gr 51cm. ultrasondaki gibi35+6 3.370 gr 52 cm. Ultrasondaki kilosunda dogdu.
ben de 35+6 3010gr 51cm. ultrasondaki gibi
Çok benziyormuşuz. Sizin de bebeginiz kuveze girmedi sanirim?
Yazacağim yeri bulamadim bende buraya yazdımKimse de dememiş ki konu buranın konusu mukonu bebişler olunca böyle oluyor heralde
Kizlar kaçincı haftada ve kg bebisleriniz oldu . Bide ultrasonda da dr un dedigi kilodami dogdu bebişler
Korku filmi gibi anlatmışız ama hiç öyle değil Allah isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın doğumu bebeğinize kavuşma olarak düşünün o kadar mahsun o kadar savunmasız oluyorlar ki bu olumsuz duyguların hiç biri kalmıyor .olumsuz örnekler yerine olumlulara odaklanın epiduralla normal doğumu araştırın kaygınız azalacaktır.Gerek bu topikte gerek sezeryan doğum hamilelik her konuyu tek tek okudum en sonunda üye olup destek istemeye karar verdim. İnşaallah birileri sesimi duyar, el verir... 33 yaşında 9 aylık evli 7 aylık hamileyim. Çocuk fikrine daha çocukluğumdan beri karşı olduğumdan eşimle evlenirken çocuk yapmama şartıyla evlendim ( onun eski eşinden 3 çocuğu olduğundan kabul etti) korunmama rağmen yeni evli sayılabileceğim bir dönemde hamile kaldım. Öğrendiğim an dünya başıma yıkıldı. Hem korunma hem de bekarken geçirdiğim bir hastalık nedeniyle ancak tedavi sonucu hamile kalabileceğim söylendiğinden çocuk konusunda çok rahattım. Bebek bana kötü bir sürpriz olmuştu. İlk on hafta aldırmak için her türlü fetva aradım bulamadım neticede de aldırmadım. Şimdi yedi aylık oldu. Üç büyük sıkıntım var; bebekle bağ kuramamak, hamileliğin aşırı zor geçmesi ve doğumdan an be an idam sehpasına yürüyen bi idamlık gibi travma gibi depresyon gibi korkuyor olmam... Diyeceksiniz ki ee ne yapalım. Bama yapılabilecek bişey yok biliyorum özellikle son üç gecemi uykusuz geçirdiğimden artık canıma tak etmiş durumda hayatımdan bezdim uyuyamıyorum yürüyemiyorum tuvaletimi yapsam altımı bile temizleyemiyorum. Açık yazdım kusuruma bakmayın ama artık bedeninden bıkmış hayatından yorulmuş biri olarak hoş görün... Neresinden baksam akıl işi değil karnımdan ve rahatsızlıklarımdan ayakkabımı bağlayamayacak yere bişey düşse eğilip alamayacak hale geldim. Sinirden stresten belki hamileliği kabullenememekten belki doğumda mezhabaya giren inek gibi kesilecek olmaktan korkumdan yedimde yedim kendi vücudumu tanımayamayacak hale geldim. Bütün doğum hikayelerini okudum tek tek. Hepsi insanlık dışı hepsi... Kesilmek kasap gibi doktorlar dikişler kanlar revanlar sancı odasına terkedilmek... Aman Yarabbi ne kabus hepsi. Ağır panik atak hastasıyım değil o çatala yatmak doktorun elindeki ultrason aletinden bile travmaya giriyorum aşırı derecede hastane fobim var. Bir an evvel doğurup bu yükten kurtulmak istiyorum ama nasıl doğuracağımı da bilmiyorum. Toplumda sezeryan doğuma girenler için tabansız ödlek korkak deniyor çevremdeki herkes beni normal doğuma zorluyor. Düşünmek bile istemiyorum... Her veçhile kapana kısılmış bir zavallı halindeyim. Zaman geçmek bilmiyor geçse bir mezhabada doğum adı altında gardiyan kılıklı tiplerin elinde kesileceğimide biliyorum... Keşke ölsem de kurtulsam. Bıktım herşeyden.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?