Doğum hikayeme gelince:
Herşeyden önce çok dua ettim. Baştan beri gece gündüz dualarimda normal doğumu hakkimda hayırlı kıl Rabbim Hayirsizsa hayra çevir diye yalvardim.
Sonra dualari kabul eden Rabbime inandım ve normal olacak dogumum diye kendimi adapte ettim.
Hem sonra neden olmasındı ? Annelerimiz bu zamana kadar nasıl yapmışlar ? Bu Allah in verdiği bi yaratılışti.İnsan ağzı varken onu kapatıp , yanağını kestirerek hiç lokma yutar miydi? Aynı böyleydi, rahim dururken karnını kestirmeyi tercih etmek. Mecburi sezeryana lafım yok tabi.
Sonra aynı büyük abdeste çıkma olayı gibi düşündüm. Afedersiniz ama, insanın büyük abdesti gelince ilk önce gaz geliyor, sonra anüse gelince kaka kaslara baskı yaparak tuvalete git diyor vücut. Aynı çocuk da hazneye inince işaretler geliyor Suyun gelmesi nisanin gelmesi gibi... Hiç sancısı olmayanlara suni sancı verilmesi, durduk yere büyük abdestini yapmaya çalışmak gibi.2 cm açılma olmuş diye hemen doğumu baslatiyorlar. Halbuki kişi bi şey hissetmiyor. Biraz düşük bi benzetme oldu sanki, ama ben hep buna benzettim.
40. Haftama kadar etrafimda daha dogurmadin mi diye soyleyenlere hiç aldırmadım. İşareti bekledim Bi sabah uyaninca nişanım gelmiş Hamdolsun dedim 1 saat Sonra sancilarim 5 dakika ya inince hastaneye gittik. Tam açılma ile varmisim Masaya aldılar ve yarım saat sonra kızımı gördüm. Agriliydi evet ama çok ama çok değildi. Sancilara gelince onlarda dayanılmaz degildi.Çünkü beyin Rahime kasılması için oksitosin salgilatirken, aynı zamanda vücudun dinlenmesi için endorfin salgilatirmis. Ki endorfin, morfinden bin kat daha güçlü bi ağrı kesiciymis. Benim öyle oluyordu bunu hissediyordum, sancı geliyordu 40 sn sonra geçiyordu ve 2 3 dakika dinleniyordum İnşirah suresi ni okuyordum Konuşuyordum ebeler le.
İlk doğum olmasına rağmen 2 saatte doğurdum. Hamdolsun. Rabbim tüm Darda olanları kurtarsin. Hayirlisini versin.