- 3 Ekim 2010
- 1.567
- 1.162
merhaba. geçen yıl normal doğumla bir kızım oldu. benimde geçen yıl birçok kaygım vardı. Hamile olduğumu öğrendiğimde nasıl doğum yapacağım düşüncesi yüzünden hamileliğime sevinemedim bile. zaman ilerledikçe korkum ve kaygılarım giderek azaldı.Bunu da iyi ,olumlu düşünerek başardığıma inanıyorum.O kadar zor birşey olsaydı hiç kimse ikinci çocuğunu dünyaya getirmezdi düşüncesiyle kendimi rahatlatıyordum.ve en önemlisi allah en büyük yardımcımız oluyor.her zaman dua ederek rahatlattım kendimi.
Doktorumun da onayıyla normal doğum yaptım. doktorum her zaman çok rahat olduğumu ve bu rahatlığım sayesinde kolay doğum yapabilceğimi söylerdi. söylediği gibi de oldu.sancılarım 3dk. düşünce hastaneye gittim. hemşireler doğumun başlamadığını yeterli açılmam olmadığını (evde hast. yakın olduğu için)eve gidip sancılarım daha güçlü olunca gelebileceğimi söylediler. gece 1 de hastaneydik doğumun, en erken öğlene belki akşama olabileceğini söylediler.(eşime de ertesi güne de kalabileceğini söylemişler.)sabah 6 da sancılarım dayanılmaz hale gelince hastaneyi tekrar aradım durumumu anlattım.ve hastaneye gittik. hemşireler muayeneden sonra doğumun başlamış olduğunu söylediler ve çok şaşkınlardı.çünkü 3cm açılma olmasını tahmin ediyorlarmış. doktorum geldi ve 06:41 de kızımı kucağıma aldım. hayatım boyunca yaşadığım en mükemmel duyguydu.
çok uzun oldu yazdıklarım ama kısaca çekilen acılar dayanılmayacak ağrılar değil. canımın çok acıdığı zamanlar son saatte yaşadığım zamandaydı. ama bebeğimi kucağıma aldığım an, en kuvvetli ağrı kesiciden bile etkili oldu ve tüm acılarım geçti.bebeğimle birlikte yeniden dünyaya gelmiştim sanki.hamileliğimde sürekli inşirah suresini okudum. doğumu kolaylaştırıyormuş ve bir arkadaşım rahim otu vermişti sancılarım başlayınca onu kaynayan suya attık.allah herkesi bir avazda kurtarsın inşallah.
Doktorumun da onayıyla normal doğum yaptım. doktorum her zaman çok rahat olduğumu ve bu rahatlığım sayesinde kolay doğum yapabilceğimi söylerdi. söylediği gibi de oldu.sancılarım 3dk. düşünce hastaneye gittim. hemşireler doğumun başlamadığını yeterli açılmam olmadığını (evde hast. yakın olduğu için)eve gidip sancılarım daha güçlü olunca gelebileceğimi söylediler. gece 1 de hastaneydik doğumun, en erken öğlene belki akşama olabileceğini söylediler.(eşime de ertesi güne de kalabileceğini söylemişler.)sabah 6 da sancılarım dayanılmaz hale gelince hastaneyi tekrar aradım durumumu anlattım.ve hastaneye gittik. hemşireler muayeneden sonra doğumun başlamış olduğunu söylediler ve çok şaşkınlardı.çünkü 3cm açılma olmasını tahmin ediyorlarmış. doktorum geldi ve 06:41 de kızımı kucağıma aldım. hayatım boyunca yaşadığım en mükemmel duyguydu.
çok uzun oldu yazdıklarım ama kısaca çekilen acılar dayanılmayacak ağrılar değil. canımın çok acıdığı zamanlar son saatte yaşadığım zamandaydı. ama bebeğimi kucağıma aldığım an, en kuvvetli ağrı kesiciden bile etkili oldu ve tüm acılarım geçti.bebeğimle birlikte yeniden dünyaya gelmiştim sanki.hamileliğimde sürekli inşirah suresini okudum. doğumu kolaylaştırıyormuş ve bir arkadaşım rahim otu vermişti sancılarım başlayınca onu kaynayan suya attık.allah herkesi bir avazda kurtarsın inşallah.