Nötrleştirmek

123gulcin

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
12 Ocak 2023
1.954
841
43
36
Arkadaşlar insanları kafamda nötrlrştirebilr sem artık eleştirilerine de büyük tepki vermem. Daha sakin daha rahat daha umursamaz olabilirim. Şimdi size soruyorum insanları kafanızda nasıl nötrleştirirsiniz.
 
Doğrusunu unuttum, nötrleştirmek nedir? :olamaz:
Şöyle bir söz okumuştum koyayım.
 

Eklentiler

  • images (16).webp
    images (16).webp
    16,8 KB · Görüntüleme: 318
Bunun nötrleştirmekle alakası yok. Özsaygı ile alakası var
Kendine değer verirsen mi diyorsunuz. Kendimde şunu fark ettim ben insanları ya çok seviyorum yada sevmiyorum yada nefret ediyorum. Şimdi sevmediğim insanın her lafı bana batmaya başlar. Yada nefret ettiğim bir kişi laf sokarsa ben çok tepki veriyorum. Ama kafamda değeri sıfırlarsam daha tepkilerim sakin daha rahat kafaya takmayan bir insan olmaya başladım.
 
Beklentilerimi sıfırlarım
Hayatımda ona yer vermem.
Mecburen görüşmek zorundaysam minimum düzeye çekerim bunu ve bana karşı yaptığı kötü ve iyi şeyleri fazla düşünmem,üstünde durmam, anlık yaşar unutmaya çalışırım.
Evimin kapısından girdiğimde o insan dışarda kalır.
Vardır ama etkilemez hiçbir davranışı.
Böyle gibi.
 
ben genellikle beni rahatsız eden kişiyi bi süre gözlemliyorum
konuşamaları üslubu, beni rahatsız eden tavırları, sözleri başkalarına da söylüyor mu yapıyor mu diye
çünkü ben çok kendi halinde kimseye zararı dokunmayan kimseyle de durduk yere kapışmayan biriyimdir
beni bi tartışmanın içine çekmek zordur yani insanlarla kolay kolay gerilim yaşamam
yapıcı ve orta yol bulucu bi tipimdir
bunlara rağmen benimle uğraşma durumu varsa dediğim gibi gözlem yaparım
beni eleştiren kişi başkalarınıda eleştiriyorsa
bana kırıcı konuşan kişi başkalarını da rahatça kırabiliyorsa bu saçma durumun kendisiyle karakteriyle veya psikolojisiyle ilgisi olduğunu düşünürüm ve
asla üzerime alınmam bi daha zerre üstünde durmam o insanın
 
ben genellikle beni rahatsız eden kişiyi bi süre gözlemliyorum
konuşamaları üslubu, beni rahatsız eden tavırları, sözleri başkalarına da söylüyor mu yapıyor mu diye
çünkü ben çok kendi halinde kimseye zararı dokunmayan kimseyle de durduk yere kapışmayan biriyimdir
beni bi tartışmanın içine çekmek zordur yani insanlarla kolay kolay gerilim yaşamam
yapıcı ve orta yol bulucu bi tipimdir
bunlara rağmen benimle uğraşma durumu varsa dediğim gibi gözlem yaparım
beni eleştiren kişi başkalarınıda eleştiriyorsa
bana kırıcı konuşan kişi başkalarını da rahatça kırabiliyorsa bu saçma durumun kendisiyle karakteriyle veya psikolojisiyle ilgisi olduğunu düşünürüm ve
asla üzerime alınmam bi daha zerre üstünde durmam o insanın
Aslında benim de böyle yapmam lazım ama benim çocukluk travmam var ben eleştirilere bu kadar büyük tepki vermemin sebebi güven sorunu. Benim hem Eşime hem eşimin ailesine hem kendi aileme olan bir güven sorunu var o yüzden eleştiriyi tehdit olarak algılıyorum. Eşimin de cok sessiz ve savunmasız olması bende güven sorunu yaratıyor. Eşimin huyu veya diğerlerinin huyu olarak görebilsem bunu tehdit olarak algılamam. Bunun sebebi de annemin bizi 40 günlükden itibaren başkalarının yanında büyümesi ve hep bize kızıldıpında kızım susmak zorundasın boşver ek zorundasın gibi bizi böyle yetiştirmesi şimdi de evlilik deki sorunlarda aman sen bir şey deme sen sus boşver gibi yetiştirdiğinden. Bende bu kadar güven sorunu yaşanıyor ne kendi ailem ne eşim ne eşimin ailesi nede başka biri hiç kimseye güvenmiyorum.
 
Kendine değer verirsen mi diyorsunuz. Kendimde şunu fark ettim ben insanları ya çok seviyorum yada sevmiyorum yada nefret ediyorum. Şimdi sevmediğim insanın her lafı bana batmaya başlar. Yada nefret ettiğim bir kişi laf sokarsa ben çok tepki veriyorum. Ama kafamda değeri sıfırlarsam daha tepkilerim sakin daha rahat kafaya takmayan bir insan olmaya başladım.
insanları gözünüzde çok büyütüyorsunuz o zaman. Nefret ederim dediğim insan var mı diye düşündüm bir an. Sevdiklerimi sevmekte bende abartılı olabiliyorum bazen, kesinlikle buna değenleri. Ama kimseyi nefret edecek kadar da önemsemiyorum ya da onların da insan olduğunu hata yapabileceklerini kabul ediyorum, aman banane diyip geçiyorum.
 
insanları gözünüzde çok büyütüyorsunuz o zaman. Nefret ederim dediğim insan var mı diye düşündüm bir an. Sevdiklerimi sevmekte bende abartılı olabiliyorum bazen, kesinlikle buna değenleri. Ama kimseyi nefret edecek kadar da önemsemiyorum ya da onların da insan olduğunu hata yapabileceklerini kabul ediyorum, aman banane diyip geçiyorum.
Ya aslında sorun şu eşimin ailesi kendini beğenmiş kibirli sürekli eleştiren tipler eşim hariç ve beni görünce eleştirileri hiç bitmiyor yani kendi aileleri dışında herkesi sürekli gömüyorlar....İnsan sürekli birini eleştriyorsa kendini beğeniyorsa bunun altında başkaları tarafından onay görmemiş değer verilmemiş anlamına mı gelir. Çünkü ben mesela kendi halindeyim kendimi övmem mesela başkalarını eleştirmem de başkalarının hayatı umrumda da olmaz ama bir eksik yönüm sürekli eleştiren sürekli kendini beğenen insanlarla durmak bana iyi gelmiyor yani...
 
Ya aslında sorun şu eşimin ailesi kendini beğenmiş kibirli sürekli eleştiren tipler eşim hariç ve beni görünce eleştirileri hiç bitmiyor yani kendi aileleri dışında herkesi sürekli gömüyorlar....İnsan sürekli birini eleştriyorsa kendini beğeniyorsa bunun altında başkaları tarafından onay görmemiş değer verilmemiş anlamına mı gelir. Çünkü ben mesela kendi halindeyim kendimi övmem mesela başkalarını eleştirmem de başkalarının hayatı umrumda da olmaz ama bir eksik yönüm sürekli eleştiren sürekli kendini beğenen insanlarla durmak bana iyi gelmiyor yani...
Bana iyi gelmiyor dediğiniz nokta çok önemli. İyi gelmeyen insanlar dibe çekebiliyo. Eşinizin ailesi olduğu için uzak durmak pek mümkün olmayacağından onlar böyle diyip mümkün mertebe duyduklarınızı belleğinize almayın. Veya onaylamadığınızı belli ederseniz belki sizin yanınızda konuşmazlar. Sürekli birilerini eleştirenler bana çok aylakmış gibi geliyo. Upraşı olan insan kafa da yoramaz bunlara..
 
Bana iyi gelmiyor dediğiniz nokta çok önemli. İyi gelmeyen insanlar dibe çekebiliyo. Eşinizin ailesi olduğu için uzak durmak pek mümkün olmayacağından onlar böyle diyip mümkün mertebe duyduklarınızı belleğinize almayın. Veya onaylamadığınızı belli ederseniz belki sizin yanınızda konuşmazlar. Sürekli birilerini eleştirenler bana çok aylakmış gibi geliyo. Upraşı olan insan kafa da yoramaz bunlara..
Ya kaç kere söyledim. Rahatsız olduğumu sakince önce sonra eşim söyledi en sonunda kavga çıkartıp bağırdım. Yani artık tahammül seviyem çok çok azaldı. Yaptığım doğru değil ama terapi aldığım için artık çok gerildim.....
 
Bana iyi gelmiyor dediğiniz nokta çok önemli. İyi gelmeyen insanlar dibe çekebiliyo. Eşinizin ailesi olduğu için uzak durmak pek mümkün olmayacağından onlar böyle diyip mümkün mertebe duyduklarınızı belleğinize almayın. Veya onaylamadığınızı belli ederseniz belki sizin yanınızda konuşmazlar. Sürekli birilerini eleştirenler bana çok aylakmış gibi geliyo. Upraşı olan insan kafa da yoramaz bunlara..
Bundan sonra ailelerle görüştüğüm de laf da soksalar eleştirseler de sessiz kalıcam.
İçimden de siz ne derseniz deyin ben bildiğimi okurum dicem oh kafam da rahat içim de.... Bunlarla laf atışmasına da gerek yok.... Hiç kimseyle uğraşamam artık kendi hayatımdan başka bir şeyle ilgilenmicem...
 
Bundan sonra ailelerle görüştüğüm de laf da soksalar eleştirseler de sessiz kalıcam.
İçimden de siz ne derseniz deyin ben bildiğimi okurum dicem oh kafam da rahat içim de.... Bunlarla laf atışmasına da gerek yok.... Hiç kimseyle uğraşamam artık kendi hayatımdan başka bir şeyle ilgilenmicem...
en güzeli olur sizin için, insan kafasına taktıkça hasta olur. Hayata sizin gibi bakmıyorlar kısımını kabul edince her şey daha kolay olur sizin için umarım
 
en güzeli olur sizin için, insan kafasına taktıkça hasta olur. Hayata sizin gibi bakmıyorlar kısımını kabul edince her şey daha kolay olur sizin için umarım
Evet böylesi mantıklı biraz denedim eskisinden biraz daha esnedi şimdi daha iyiyim taka taka zaten en sonunda psikoloğa gittim o da yetmedi çarpıntı ve kol uyuşması başladı. Başkası için ve bu dünya için bu kadar önem vermeye gerek yok ya...
 
Evet böylesi mantıklı biraz denedim eskisinden biraz daha esnedi şimdi daha iyiyim taka taka zaten en sonunda psikoloğa gittim o da yetmedi çarpıntı ve kol uyuşması başladı. Başkası için ve bu dünya için bu kadar önem vermeye gerek yok ya...
3 yıl kadar önce uyuşmalarla gittiğim hastaneden panikatak teşhisi ile ayrıldım. 2 yıl ilaç kullandım. o süreçten sonra bir çok şeyi boş vermeyi öğrendim sanırım. Siz en azından benden erken farkettiniz ne güzel.
 
3 yıl kadar önce uyuşmalarla gittiğim hastaneden panikatak teşhisi ile ayrıldım. 2 yıl ilaç kullandım. o süreçten sonra bir çok şeyi boş vermeyi öğrendim sanırım. Siz en azından benden erken farkettiniz ne güzel.
Evet canım evlendiğimin 2.senesinde gittim psikoloğa iyi geldi sandım. Yok bitmedi bu sefer de 5 kere tüp bebek deneyince iyice hormon ilacı anksitiyeyi arttırdı bana iyi gelmedi. Tekrar başka psikoloğa gittim onda da 6 ay falan gittim. İlaç hiç kullanmadım psikolog bir teşhis koymadı bende zaten evlilik için terapi aldım. Şimdi daha iyiyim bende çocukluktan kalan travmalar var kendimi yetersiz hissediyorum. Kusurluluk şeması bunu çözdük çocukluğuma kadar inip bayağı çözümledik. Sürekli ağlıyordum kurban psikolojisi onu da çözdük. Anneme bağımlıyım onu da çözdük çok şükür şimdi daha iyiyim... Artık yavaş yavaş umursamazlık seviyesine geçtim.
 
Psikolojideki duyarsizlastirma aslinda bu durum.
Psikologa da gidiyormussunuz, psikologunuzun bir önerisi veya söylediği bir davranis sekli var miydi?
Bir de iyi gelmeyen insanlarla muhatap olmamaya çalışın. Esinizin ailesi olmasi onlarla görüşmek zorunda oldugunuz anlamina gelmez eger ki ayni binada degilseniz. Öyleyse de esinizle konuşup bundan sonra ailenle görüşmek istemiyorum diyin ne olacak? Odaginiz eşiniz ve varsa cocuklariniz olsun.
Mutlaka terapiye devam edin anlatin, iyi gelecektir. Çocukluk travmalarinin kendi kendine geçmediğini ve destek alinmasi gerektigini düşünürüm hep
 
Back
X