Merhaba arkadaşlar sizinle bu aralar bana dert olan şeyleri paylaşmak istedim. Bundan 4 yıl önce falan gayet sağlıklı biriydim. Fiziksel ve ruhsal olarak kendime güvenim tamdı. Özellikle fiziksel olarak herkes imrenerek bakıyordu. Milliye senden iyi manken olur falan diyordu. Annem barbie bebek gibisin diyordu. Taa ki bel fıtığı olana kadar. Hayatım sinsice duraklamaya başladı. Heryere herşeye yetişen ben artık belime yüzünden kısıtlanmaya başladım. Dolayısıyla hareketsizliğin ve eskisi gibi olamamanın verdiği stressiz ile kilo almaya başladım. Başlarda çok önemsemedim ama şimdi önünü alamıyorum. Babam bile artık bir çeki düzen ver kendinden dedi. Kilolar bel fıtıgımı daha da ilerletti. Aynaya bakmak bile istemiyorum. Kendimdem tiksindim. Ve özgüvenim yok oldu ayağa bile kalkmak istemiyorum insanların önünde. Her gören ne kadar kilo almışşşın diye hayret ediyor. Kısacası bel fıtıgımla başlayan fiziksel yıpranma süreci artık psikolojik olarak da beni mahvediyor. Kpssye çalışıyorum o yüzden ameliyatda olamıyorum. Bir an önce sınavın gelip geçmesini ve eskisi gibi rahat yürüyüp hareket etmek istiyorum.
Benim de eski halimden eser yok göbekli kadın oldum
Hamileyken bile kilom yoktu sadece 7 kilo almıştınm doğumdan sonra göbeğim dümdüzdü sonra vitamin eksikliğiyle kan ilaçları beni mahvettiAynen bende obezite ye doğru gidiyorum
Benim hedefim On kilo vermek diyet arkadaşım olur musunAynen bende obezite ye doğru gidiyorum
Kusura bakma ama 5kisiden4de fitik var zaten fizik tedavi alsaydin seni ruhun yipratmis bence ilk once destek al .nekadar zsyifsiniz manevi anlamda insanlar bisuru hastaliklarla savasiyor yeniyor bi fitikmidir yani sizi bu duruma dusuren biraz dusunun derim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?