Seninle ilk tanıştığımız günü hatırlıyorum,lisenin ilk günü,sıra arkadaşı olmuştuk hani,sonrasında bu arkadaşlık büyük bir dostluğa dönüşmüştü,kardeşten öte olmuştuk,yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi,kıskanılan imrenilen bir dostluktu bu,birimizin eli kanasa diğerinin canı yanardı..
Hatırlıyor musun bir gün ben yere düşecektim de beni kurtarmak için çamura düşmüştün sen de..Çok eğlenirdik birlikte üzülürdük,günlerce aşık olduğumuz kişileri birbirimize anlatır,üniversite hayali kurardık,üniversiteyi aynı şehirde okuyacaktık,aynı eve çıkacaktık,bunlar o zamanlar o kadar güzel hayallerdi ki,ailelerimiz bile bizim kardeş olduğumuzu kabullenmişti artık,öyle severlerdi seni,görüşemediğimiz her gün o kadar çok anlatacak şey birikirdi ki,büyük bir hevesle anlatırdık birbirimize,yaşananlardan çok birbirimizle paylaşmak dahayi heyecan vericiydi..
Sonra lise bitti,üniversite sınavına hazırlanıyorduk,farkında olmadan aynı dersaneye yazılmıştık,ne kadar güzeldi yine eskisi gibi devam edebilcektik..Üniversite sınavına girdik,tercihlerimizi yaptık ama söylemiyorduk birbirimize nereleri yazdık,sürpriz olsun dedik..sonra açıkladığında sevincimiz iki kat olmuştu,çünkü 24 farklı tercihten aynı şehirİ kazanmıştık
ama keşke olmasaydı keşke..başka bir şehirde olsaydık belki böyle olmazdı,hep dost kalırdık belki de..
Şimdi o kadar fazla ki yaşananlar biliyorum ikimizinde yolları kapalı,biliyorum barışsak da eskisi gibi olamayacağız..Ama özlüyorum işte ne yapayım çok özlüyorum,eminim ki sen de özlüyorsundur.Şimdilerde her şey yolunda mutluyum arkadaşlarım dostlarım var ama senin yerin hep boş kalacak kim doldurabilir ki..eski dostum her şeye rağmen içimde bir yerlerde seni hala düşünüyorum acaba mutlu mudur diyorum,evleneceğini duydum umarım çok ama çok mutlu olursun..Belki bir gün burayı okursun..
kendine çok iyi bak..
Hatırlıyor musun bir gün ben yere düşecektim de beni kurtarmak için çamura düşmüştün sen de..Çok eğlenirdik birlikte üzülürdük,günlerce aşık olduğumuz kişileri birbirimize anlatır,üniversite hayali kurardık,üniversiteyi aynı şehirde okuyacaktık,aynı eve çıkacaktık,bunlar o zamanlar o kadar güzel hayallerdi ki,ailelerimiz bile bizim kardeş olduğumuzu kabullenmişti artık,öyle severlerdi seni,görüşemediğimiz her gün o kadar çok anlatacak şey birikirdi ki,büyük bir hevesle anlatırdık birbirimize,yaşananlardan çok birbirimizle paylaşmak dahayi heyecan vericiydi..
Sonra lise bitti,üniversite sınavına hazırlanıyorduk,farkında olmadan aynı dersaneye yazılmıştık,ne kadar güzeldi yine eskisi gibi devam edebilcektik..Üniversite sınavına girdik,tercihlerimizi yaptık ama söylemiyorduk birbirimize nereleri yazdık,sürpriz olsun dedik..sonra açıkladığında sevincimiz iki kat olmuştu,çünkü 24 farklı tercihten aynı şehirİ kazanmıştık
ama keşke olmasaydı keşke..başka bir şehirde olsaydık belki böyle olmazdı,hep dost kalırdık belki de..
Şimdi o kadar fazla ki yaşananlar biliyorum ikimizinde yolları kapalı,biliyorum barışsak da eskisi gibi olamayacağız..Ama özlüyorum işte ne yapayım çok özlüyorum,eminim ki sen de özlüyorsundur.Şimdilerde her şey yolunda mutluyum arkadaşlarım dostlarım var ama senin yerin hep boş kalacak kim doldurabilir ki..eski dostum her şeye rağmen içimde bir yerlerde seni hala düşünüyorum acaba mutlu mudur diyorum,evleneceğini duydum umarım çok ama çok mutlu olursun..Belki bir gün burayı okursun..
kendine çok iyi bak..
Son düzenleme: