O kadar araftayım ki.. devamı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

herneyseee

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2025
44
29
3
25
Kızlar o kadar samimi cevaplar veriyorsunuz ki de bütün içimi dökmek istiyorum. Ama yazarak anlatmam mümkün değil. Beni bir diğer paramparça eden olaydan bahsetmek istiyorum. Hamileliğimin son ayındaydım. Çok korkuyordum doğumdan. Gebeliğim de birçok kez kanama yaşadığım için bebeğime bir şey olacak diye kendimi yiyip bitiriyordum. Eşimle ufak ufak doğumu nasıl yapsak diye konuşuyorduk. Ben özel hastanede doğum yapmak istiyordum. Çünkü yaşadığım şehirde devlet hastanesi korkunç bi yerdi. Yine bir gün eşimle bu konuyu konuşurken bana bir anda sen ne ara bu kadar savurgan oldun dedi. Savurgan? O hamile halimle sabaha kadar gözyaşı döktüm. O güne kadar ne doğum günümde adam akıllı bir hediye aldı pasta bile aldığında yarım pasta almıştı :) ne evlilik yıldönümümüzde bir şey yaptı. Bana zaten bütçe ayırmıyordu. Üstüme başıma aldıklarımı ya ailem alıyordu ya da ailemin verdiği paralarla ben alıyordum. Aynı şekilde bebeğimin kıyafeti olsun, göğüs pompama varana kadar ben aldım. Gelirim olmadığı halde kredimden harcadım. Sırf bebeğimin eksiği olmasın diye. Neden böyle yaptım diyenler olacaktır. Ya bir ateş ölçer için bile kayınvalidem acelesi yok onun demişti. Böyle bir şey olabilir mi? İnanın eşimle bir kere bebek için toplu alışverişe gitmemişizdir. Heveslendiğim çoğu şeye hallederiz, bakarız, acelesi var mı diyordu. Böyle olduğu için bende artık ona danışmadan kendi kartımla alabildiğimi alıyordum. Bi noktadan sonra ödeyemedim kartımı. Gelinlik küpemi sattım ona söylemeden. Ama inanın tek kuruşunu kendime harcamadım. Oğlum için.. altınların gözümde pul kadar değeri yok. Zaten hevesle takamamışım. Burnumdan getirmişler. Hatta kayınvalidemin bana hediye olarak verdiği bi küpe vardı. Onu da sırf inadımdan sattım. Çünkü herkesin içinde küpeyi takmıyorsan geri ver demişti. Bende bunu söylemeye utanmıyor musun demiştim. Şaka yaptım dedi sonradan. Eminim şakadır :) sonuç olarak doğumumu yine özel hastanede yaptım ama burnumdan gele gele. Eşim doğumdan sonra hayalet gibi bir var bir yoktu. Sadece ona ihtiyacım olduğunu bildiği halde.. şimdi diyorum ki bu zamanlarımda yanımda yoksa iyi zamanımda neden yanımda olsun. Bana doğumum için laf eden adam kendine bilmem kaç binlik tabanca alan, doğum günümde bana pasta bile almayıp iki güzel söz söylemeyip ‘dünya malına bu kadar önem verme’ diyip kendine kaç bin liralık matkap takımı alan da kendisi. Ama suçlu kim? Huzur bozan kim? Tabi ki benim. Rahatlık mı batıyor sana demeye başladı artık. Eskisi gibi gözlerinde sevgi görmüyorum. En ufak tartışmamızda bana iğrenerek bakıyor sanki. Diyorum ki madem bu kadar kötüyüm beni bırak. Bu evde mutlu değilsen, gönlün başkasına kaydıysa boşanabiliriz. Kaç kere oturdum onunla böyle konuştum. Ben seni bırakamam, seni seviyorum, sen olmazsan ben ne yaparım diyip ağlıyor bazen. Benim için bir anlamı var mı? Maalesef yok. En son konuşmamızda ona sana karşı olan sevgim saygım azalmaya başladı, bu lafımı ciddiye alsan iyi olur dedim. Düzelicem, çözücem diyor ama kim değişti ki o da değişsin. Şimdi sorsanız ona her şey yolunda der. Benim içimin kırgınlığından, yorgunluğundan haberi bile yoktur. Ne yapacağımı, nasıl yapacağımı bilmeden sessizce oturuyorum artık. Neyi beklediğimi bile bilmiyorum..
 
Çok yanlış davranıyorsunuz özellikle eşinize karşı.
Sabaha kadar ağlamakla adama bir şey olmaz olan sizin sinirlerinizi olur. Sert çıkın. Birşey harcamadan size savurgan demek neymiş görsün
Bir şey isteyeceğiniz zamanda çekinerek değil alacaklı gibi isteyin. Söylediği hiç bir sözü de kafanıza takmayın. Çok mu önemli sanki kendisi. Son olarak bir çocuk daha yapmayın ve size karşı yaptığı bencillikleri yüzüne vurun.
 
Son düzenleme:
e sen yarim pastaya razi olunca ozel hastane istemen batmiş tabii adama
herseyin azina razi olunca adam sizi daha cok sevmiyor, size olan saygisi - minneti artmiyor. tam tersine alisiyor minimum masrafa normal istekleriniz bile batiyor
Ne yapacağımı, nasıl yapacağımı bilmeden sessizce oturuyorum artık. Neyi beklediğimi bile bilmiyorum..
bilmeyecek birsey yok aslinda uc yolunuz var
1) "gel kizim sen bu hayata layik degilsin biz sana da cocuguna da bakariz" diyen ailenin kanatlari altina git, biraz toparlaninca ise gjr kendinin cocugunun ihtiyaçlarını al
2) duzelir diye biraz daha cek, bu kadarcik seyden koca bosanmaz soyle bir 5-10 sene sonra artik iyice delirince - aldatildigin goz gore gore hale gelince - küfür hatta şiddet baslayip artinca artik son noktada pes edip aile evine daha yarali dön
3) cocugum babasiz kalmasin, belki de duzelir , aileme yuk olmayayim diye iyice bir cek, bir sure sonra sevgin gider alisirsin zaten batmamaya baslar. ömrünü bu evde tuketirsin ama bosanmazsin, cocugunun basinda da bir halta yaramasa bile babasi olur
 
Şu an bebeğin için ayakta durmaya çalıştığını biliyorum valla bu sessizlik bazen fırtınadan önceki sessizliktir bazen de kabullenişin getirdiği bir yorgunluk off of
 
Size çok üzüldüm o ayrı ama adam zaten sürpriz olmamış ki mal bu kumaş bu ne olcaktı ki şu herifleri adam yerine koyup evlenirken baba yaparken düşünceksiniz bunu diyince de linçleniyoruz ama hayatın gerçeği bu sana bi jesti olmamış doğum gününde bile yarım pastaya layık gören adamdan ne bekledin de olmayınca üzüldün
 
Aldatma kısmı hariç onksdar benzer şeyler yaşamışız ki... Doğum paramı ödedim, kızımın odasını aldım, bir de paşam doğum günü hediyesi kendine kombine istedi onu da aldım. Benim doğumdan sonra ya da özel günlerde aldığım hediyeler ise o kadar komik ki... Bacım bunlar düzelmiyor, ben yol verdim. Sen de iyi düşün taşın. Bazı şeyler sadece erteleniyor, sonuç değişmiyor. Ama maddi imkan çok önemli, bilmiyorum o kısmı çözmeden çok zor.
 
Başından beri böyle değildi ki, bu kadar değildi yani. İnsan kocasının değiştiğini anlamaz mı?
 
Diyorum ki madem bu kadar kötüyüm beni bırak. Bu evde mutlu değilsen, gönlün başkasına kaydıysa boşanabiliriz. Kaç kere oturdum onunla böyle konuştum.

Yani bunu yazarken ne düşünüyorsunuz merak ediyorum doğrusu. Bu cümlelerin karşıya verdiği mesaj, 'ben seni bırakacak iradeye sahip değilim sen beni bırak. Sen şahane bir adamsın başkasına aşık olabilirsin bu asla yanlış değil' demek oluyor.
Ondan önce neden sizin aklınıza ayrılmak gelmez ki. Adam zaten kocalık görevlerini yerine getirmiyor üstüne aldatıyor da
 
Elim ayağım tuttuğu sürece çalışırım. Bundan hiçbir zaman gocunmam. Ailem de dağ gibi arkamda. Ben bir türlü o son adımı atamıyorum. Ona olan sevgimden kaynaklı. Ama sevgi her şeye yetmiyor bunu da biliyorum.
 
Yetmiyor ve bir süre sonra kalmıyor.
 
Valla sadece ilk kısımlara yorum yapmak için yarıda kestim başka detay bilmiyorum o yüzden affedin. Öncelikle çalışmanın önemi burdan belli oluyor maalesef. Bebeğinize bile harcama yapamıyorsunuz. Her şeyin hesabını kocaya veriyorsunuz sonra da hesabı sorulunca da ağlıyosunuz tüm gün bu çok yanlış. Çalışın geliriniz olsun sonra çoluk çocuk düşünün be bacım. Sonra kv ye bile bi ateş ölçerin hesabını verirsiniz(hesap dediğim hepi topu 200-300 tl lik bir şeyin hesabı).
 
Tabancayı okuyunca acaba yanlış mı okudum diye tekrar okudum. Tabanca ile ne yapıyor ki? Avlanıyor mu?
 
Bebeğim olduktan sonra işten çıktım mecburen. Çalışıyordum. Özel sektör olduğu için doğum iznidir ıvırı zıvırıdır yoktu tabi. Yine çalışırım o mühim değil. Dediğinde haklısın fakat çevremizde görüyoruz ne çalışmayan kadınlar nasıl değer görüyorlar. Sadece maddi şeylerden bahsetmiyorum yanlış anlamayın. Tamamen karakter meselesi şahsi fikrimce.
 
Bana çok farklı geldi. Bir insan tabancaya neden heves eder ki? Belki ben çevremde hiç karşılaşmadığım içindir bilemiyorum ama ilginç geldi bana.
Karadeniz bölgesinde yaşıyoruz. Genelde çoğu evde tabanca vardır buralarda.
 
Başından beri böyle değildi ki, bu kadar değildi yani. İnsan kocasının değiştiğini anlamaz mı?
E insan kocasının ne mal olduğunu da bilir aynı mantıkta
Başından beri baya böyleymiş işte bi çiçek mi aldı özel gününe özel aranjman mı yaptırdı doğum gününü sürprizlerle mi kutladı sana özel hediyeler mi aldı yok adam zaten cimrinin teki sizde razı olmuşsunuz
 
Karadeniz bölgesinde yaşıyoruz. Genelde çoğu evde tabanca vardır buralarda.
Şimdi anladım. Bir arkadaştan duymuştum oralarda öyleymiş.
Ama ne olursa olsun tabanca gibi bir şeyin evlattan öncelikli olması benim için ciddi bir sorun olurdu. Evladının eksikleri varken tabancaya para vermesini hoş karşılayamam.
Bebişiniz küçükken çalışma imkanınız olmaz ama ileride kreş yaşına geldiğinde çalışıp maddi özgürlüğünüze kavuşmanızı tavsiye ederim. Şu an için eşinize sıkı bir ayar vermekten başka öneri gelmiyor aklıma.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…