O kadar yalnızım ki :(

Seni çok iyi anlıyorum. Bazı insanlar arkadaş edinemiyor, nasıl bir şanssızlık anlamış değilim. 2 üniv okudum, iş hayatına girdim. Hep geçici, yüzeysel arkadaşlıklarım oldu. Nikahım koronaya denk geldi ve şahitler erkek kardeşimin arkadaşlarıydı. İyiki koronaya denk geldi diyorum içten içe çünkü kınada, düğünde yalnızlığım iyice yüzüme vurulacaktı.

Neyse ki çok sevdiğim eşim olacak artık hayatımda ama evlensek de kavuşamadık :s
ne saçma bi hayata düştüm anlamıyorum.

Geçmiyor bu durum, yıllardır kalabalık bi ofiste kendime dost edinemedim. Patronlarım da farketmiş olacak ki, son 2 yıldır ekip lideriyim. Neden mi? Çünkü hiç arkadaşım yok şirkette ve şeffaf davranırım diye düşünüyorlar sanırım. Seni çok iyi anlıyorum ama hiçbir tavsiye veremiyorum. Kelin ilacı olsa başına sürermiş :s

Luys .!.:

Seni çok iyi anlıyorum. Bazı insanlar arkadaş edinemiyor, nasıl bir şanssızlık anlamış değilim. 2 üniv okudum, iş hayatına girdim. Hep geçici, yüzeysel arkadaşlıklarım oldu. Nikahım koronaya denk geldi ve şahitler erkek kardeşimin arkadaşlarıydı. İyiki koronaya denk geldi diyorum içten içe çünkü kınada, düğünde yalnızlığım iyice yüzüme vurulacaktı.

Neyse ki çok sevdiğim eşim olacak artık hayatımda ama evlensek de kavuşamadık :s
ne saçma bi hayata düştüm anlamıyorum.

Geçmiyor bu durum, yıllardır kalabalık bi ofiste kendime dost edinemedim. Patronlarım da farketmiş olacak ki, son 2 yıldır ekip lideriyim. Neden mi? Çünkü hiç arkadaşım yok şirkette ve şeffaf davranırım diye düşünüyorlar sanırım. Seni çok iyi anlıyorum ama hiçbir tavsiye veremiyorum. Kelin ilacı olsa başına sürermiş :s

Genişletmek için tıkla...

Kendinizi hiç düşündünüz mü? İtici misiniz ya da özellikle arkadaş olmak istemediğinizi mi düşündürüyorsunuz? Yani ben düşünüyorum özellikle itmeyen herkesle arkadaş olurum tabiki sürekli beraber olmak her arkadaşla mümkün değil ama 0 arkadaşta uç birşey

Luys .!.:

Seni çok iyi anlıyorum. Bazı insanlar arkadaş edinemiyor, nasıl bir şanssızlık anlamış değilim. 2 üniv okudum, iş hayatına girdim. Hep geçici, yüzeysel arkadaşlıklarım oldu. Nikahım koronaya denk geldi ve şahitler erkek kardeşimin arkadaşlarıydı. İyiki koronaya denk geldi diyorum içten içe çünkü kınada, düğünde yalnızlığım iyice yüzüme vurulacaktı.

Neyse ki çok sevdiğim eşim olacak artık hayatımda ama evlensek de kavuşamadık :s
ne saçma bi hayata düştüm anlamıyorum.

Geçmiyor bu durum, yıllardır kalabalık bi ofiste kendime dost edinemedim. Patronlarım da farketmiş olacak ki, son 2 yıldır ekip lideriyim. Neden mi? Çünkü hiç arkadaşım yok şirkette ve şeffaf davranırım diye düşünüyorlar sanırım. Seni çok iyi anlıyorum ama hiçbir tavsiye veremiyorum. Kelin ilacı olsa başına sürermiş :s

Genişletmek için tıkla...

Evlilik yalnızlığı almaz, yalnızlık hissi sizin içinizdedir. Mesela ben yalnız yasiyor olmama rağmen ailemin arkamda olduğunu bildiğim için bu hayatta yalniz olmadığımı bilirim. Tabii insaniz bazen bir nefes arariz yanımızda ya da hadi bir kahve içelim iki sohbet edelim diyecek bir ses. Ama o kadar da insan var etrafimda.
Is yerinde arkadaş edinmeme sebebiniz nedir? Benim de is yerimde devamlı bir arada takılan kişiler var belki özelde de görüşüyorlardir acikcasi o kadari beni bağlamaz herkes herkesle samimi olacak diye bir sey yok ama hic diyalogum yok da diyemem.
Gerçi siz bunu fırsata çevirmissiniz bu da güzel birsey tabii ki.

Kusura bakmayın ama inanılmaz negatifsiniz. Bence sebep başlı başına bu. Kötü amaçla söylemiyorum bunları yanlış anlamayın ama ben herşeye negatif,olumsuz cevap veren biriyle arkadaşlık etmek istemezdim. Zaten artık arkadaşlıklar öyle “her anda benim yanımda”arkadaşlıkları değil. İnsan eğlendiği Kişiler istiyor yanında. Beraber alışveriş yapmaktan,sohbet etmekten zevk almak lazım arkadaş olmak için. E sürekli olumsuz konuşmalar dinlerlerse yada buna gerek yok o negatif enerjiyi bi kere alırlarsa biter zaten herşey. Bunu düzeltmeniz lazım önce.

Ben de lise yillarina kadar cok cekingendim, sosyal fobim vardi, iki cift laf etsem "arkamdan ne dediler acaba" diye kendi kendimi yer bitirirdim, hala da oyleyim aslinda biraz. Mesela ortamda bir iki kisi guluyorsa mutlaka bana guluyorlardir, herkes arkamdan dalga geciyordur, vs vs. Cok cabuk kaynasamam, insanlar benden sikildi muhtemelen diye dusunurum. Biri son derece normal, olagan bir elestiri yaparsa dunyanin sonudur, gidip kendimi kuma gommeliyim veya bu diyarlardan tasinmaliyim ki bir daha kimsenin yuzune bakmak zorunda kalmayayim. Bu duygular icin epey bir uzun sure psikologa gittim, gercekten cok ise yaradi. Bir de bu forumda surekli onerilen Dr. Burns, iyi hissetmek kitabi var, bilissel davranisci terapiyi kendi kendine yardim icin kullanma metodu. Baya pratik bisey. YouTube'da psikologlarin kanallari var. Yukarida verilen belediye, asdep vb terapi yontemlerini de dikkate almalisin.

Bana da en iyi gelen sey hobilerime yonelmek oldu. Muzik, yazi, resim, gunluk tutmak, enstruman calmak... Bunlar bana her zaman ozguven kazandirdi. O yuzden sana onerim, yukarida Yengenc arkadasimiz yazmis, katiliyorum, kesinlikle bir hobi edin. Cok cok onemli bisey bu. Yalniz basina veya baskalariyla. Yoga, seramik, yemek kursu... Yukarida zaten onlarca oneri yazilmis. Doga yuruyusu gruplarinda mesela, insanlar o kadar sicakkanli ve nazik ki. Hic tanimadigim insanlar beni bir kere kardan ayaklarim dondu diye sirtinda tasidi, ayaklarimi posete sardilar, her yastan, her siniftan insanla o sekilde kaynasmistim o gun...

Insanlardan ayri, mutlu oldugun bir alan olunca insanlarin dusunceleri de o kadar onemli olmuyor artik. Dunyanin sonu olmuyor. Bir de bizim gibi sosyofobik tipler sey zannediyor kimsenin isi gucu yok bizden nefret etmekle vakit harcayacaklar. Oysaki her insan ayri bir dunya. Herkes korkar reddedilmekten. Kimse bizden cok da farkli degil. Ve sen kendin mutlu olup endiselerinden arindikca o korkuyu attikca kimse seni reddetmez. Neden reddetsinler? Ki sen tip okuyan, muhtemelen oldukca zeki, ayrica hassas ve duygusal birisin. Mutsuz olmaya enerji harcama, her seyin guzel olacagina inan. Daha ogrencisin, cok gencsin, onunde guzel bir hayat var, inan, insanlar, hayatlari o kadar degisiyor ki, degismeyen tek sey degisimin kendisi.

lily86 .!.:

Evlilik yalnızlığı almaz, yalnızlık hissi sizin içinizdedir. Mesela ben yalnız yasiyor olmama rağmen ailemin arkamda olduğunu bildiğim için bu hayatta yalniz olmadığımı bilirim. Tabii insaniz bazen bir nefes arariz yanımızda ya da hadi bir kahve içelim iki sohbet edelim diyecek bir ses. Ama o kadar da insan var etrafimda.
Is yerinde arkadaş edinmeme sebebiniz nedir? Benim de is yerimde devamlı bir arada takılan kişiler var belki özelde de görüşüyorlardir acikcasi o kadari beni bağlamaz herkes herkesle samimi olacak diye bir sey yok ama hic diyalogum yok da diyemem.
Gerçi siz bunu fırsata çevirmissiniz bu da güzel birsey tabii ki.

Genişletmek için tıkla...

Sert bir mizacım var, seviyeli yaklaşıyor insanlar ben de farkındayım ama böyle olması daha uygun geliyor bana çünkü ortak hiçbir noktam olmayan insanlarla sürekli iletişim halinde olmak istemiyorum. 6 - 7 yıldır yalnız yaşıyorum bunun da etkisi olabilir bunda. Ergenlikte arkadaş edinemeyince belki de psikolojik olarak insanlara şans vermiyorumdur her şey olabilir altında. Düğün filan işlerine girene kadar çok büyük bi eksiklik olduğunu da düşünmüyordum. O zaman anladım ki insan yalnız olmamalı. Gelinlik seçerken, ıvır zıvırla uğraşırken içimde bi heves parçası bile yoktu. Neyse ki zaten hepsi iptal oldu. Aileleri sade bir nikaha ikna edememiştik, devlete karşı çıkamadılar :) sevgilim (şimdiki eşim) hayatımı yıllardır o kadar doldurdu ki bi etken de bu olabilir.

bu videoyu izlemeni tavsiye ederim.

Luys .!.:

Seni çok iyi anlıyorum. Bazı insanlar arkadaş edinemiyor, nasıl bir şanssızlık anlamış değilim. 2 üniv okudum, iş hayatına girdim. Hep geçici, yüzeysel arkadaşlıklarım oldu. Nikahım koronaya denk geldi ve şahitler erkek kardeşimin arkadaşlarıydı. İyiki koronaya denk geldi diyorum içten içe çünkü kınada, düğünde yalnızlığım iyice yüzüme vurulacaktı.

Neyse ki çok sevdiğim eşim olacak artık hayatımda ama evlensek de kavuşamadık :s
ne saçma bi hayata düştüm anlamıyorum.

Geçmiyor bu durum, yıllardır kalabalık bi ofiste kendime dost edinemedim. Patronlarım da farketmiş olacak ki, son 2 yıldır ekip lideriyim. Neden mi? Çünkü hiç arkadaşım yok şirkette ve şeffaf davranırım diye düşünüyorlar sanırım. Seni çok iyi anlıyorum ama hiçbir tavsiye veremiyorum. Kelin ilacı olsa başına sürermiş :s

Genişletmek için tıkla...

Ben şu an bekarım ve düğün konusu beni de geriyor salonu dolduramazsam diye. Bir de akrabalar arasında açık arayan tipler var, yıllar önce olan ve salonda çok çok az insanın olduğu bir düğünü hala konuşurlar ay çok az insan vardı ay arkadaşı hiç yoktu gelinin diye

Şunu soracağım: hiç terapiye gittiniz mi? Bilinçaltı terapilerinin fayda sağladığını duydum.

Luys .!.:

Sert bir mizacım var, seviyeli yaklaşıyor insanlar ben de farkındayım ama böyle olması daha uygun geliyor bana çünkü ortak hiçbir noktam olmayan insanlarla sürekli iletişim halinde olmak istemiyorum. 6 - 7 yıldır yalnız yaşıyorum bunun da etkisi olabilir bunda. Ergenlikte arkadaş edinemeyince belki de psikolojik olarak insanlara şans vermiyorumdur her şey olabilir altında. Düğün filan işlerine girene kadar çok büyük bi eksiklik olduğunu da düşünmüyordum. O zaman anladım ki insan yalnız olmamalı. Gelinlik seçerken, ıvır zıvırla uğraşırken içimde bi heves parçası bile yoktu. Neyse ki zaten hepsi iptal oldu. Aileleri sade bir nikaha ikna edememiştik, devlete karşı çıkamadılar :) sevgilim (şimdiki eşim) hayatımı yıllardır o kadar doldurdu ki bi etken de bu olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Eşiniz hayatınız boyunca yanınızda olacak elbette ama eşin yeri başka, anne baba kardesinki başka, arkadaşınki başka. Eşinize arkadaş misyonu yüklemeyin, elbette ortak paydalar sohbetler önemli ama bazen esiniz haricinde de sosyallik arayabilirsiniz. O açıdan eşinize yuklediginiz anlam biraz amacından fazla gibi geldi bana.
Ben de 6-7 yıldır yalnız yaşıyorum ve biraz sert mizacim da vardır, aynı sizin gibi ortak paydamin olmadığı insanlarla çok takilmam ama bazen boş muhabbet etmek de lazim :) yani hayatta tek doğru yoktur, saçma bulduğumuz bir muhabbet bile bize bir sey katabilir.
Cok.kati düşünmeyin biraz sans verin insanlara. Bu kadar asosyallik de iyi değil

ferayfusun87 .!.:

Ben şu an bekarım ve düğün konusu beni de geriyor salonu dolduramazsam diye. Bir de akrabalar arasında açık arayan tipler var, yıllar önce olan ve salonda çok çok az insanın olduğu bir düğünü hala konuşurlar ay çok az insan vardı ay arkadaşı hiç yoktu gelinin diye

Şunu soracağım: hiç terapiye gittiniz mi? Bilinçaltı terapilerinin fayda sağladığını duydum.

Genişletmek için tıkla...

Akraba baskısı en kötüsü, benim asla umurumda değil ama annem ve babam için tamam dedim. Hatta nişanı evde yaptık ve düğün kına olmayacak diye anlaşmıştık ama ailem nişan süresinde bıktırdı ve bende tamam kına olsun dedim. Organizasyon firması ile anlaştım, 6 nedime tuttum ve salonda sahne hiç boş kalmayacak sözü de verdiler. Yani bunu hiç dert etme. Salon asla boş kalmaz ama para biriktir :)

Terapiye gitmedim, düşünmedim de. Artık evliyim. Yeni bir hayat başlayacak. Yurt dışına gideceğim temelli. Bakalım ne olacak.

lily86 .!.:

Eşiniz hayatınız boyunca yanınızda olacak elbette ama eşin yeri başka, anne baba kardesinki başka, arkadaşınki başka. Eşinize arkadaş misyonu yüklemeyin, elbette ortak paydalar sohbetler önemli ama bazen esiniz haricinde de sosyallik arayabilirsiniz. O açıdan eşinize yuklediginiz anlam biraz amacından fazla gibi geldi bana.
Ben de 6-7 yıldır yalnız yaşıyorum ve biraz sert mizacim da vardır, aynı sizin gibi ortak paydamin olmadığı insanlarla çok takilmam ama bazen boş muhabbet etmek de lazim :) yani hayatta tek doğru yoktur, saçma bulduğumuz bir muhabbet bile bize bir sey katabilir.
Cok.kati düşünmeyin biraz sans verin insanlara. Bu kadar asosyallik de iyi değil

Genişletmek için tıkla...

Yaa konu sahibinden özür dileyeyim öncelikle. Konu bana döndü gibi oldu.

Söyledikleriniz çok doğru ve ben de insanların asla yalnızlık çukuruna düşmemesini temenni ederim her zaman. Bunu dert edip psikolojik sorunlar yaşayabilirler ve yanlış kararlar verebilirler. Nitekim konu sahibi arkadaşımız da eğitiminde sorunlar olduğundan bahsetmiş.

Belki de kabullenmek lazım. Başa çıkmak lazım. Hatta iyi tarafından bakmak lazım. Benim için iyi tarafı, dilini bilmediğim bir ülkeye taşınacak olsam da hiç dert etmiyor oluşum :) arkadaş edinememe stresim yok en azından

lily86 .!.:

Sevdiğini söylemek zordur ben de bir erkegin ilk adımı atıp sevdiğini söylemesi gerektigini düşünürüm (ah önyargılar kaliplar). Ama iletişim kurabilirsin arkadaşça.
Sonra bir iliskiye dönerse gorusursunuz donmezse önüne bakarsin.
Mesela sana telefon veren kisiyi ara konus, begenmezsen silersin. Seni durduran duygulara sus de ve adim at

Genişletmek için tıkla...

o gün fazla cesaretlendim ve söyleyiverdim ona sonuç olarak gözümde yaş kalmadı çok pişmanım o kadar pişmanım ki

Luys .!.:

Yaa konu sahibinden özür dileyeyim öncelikle. Konu bana döndü gibi oldu.

Söyledikleriniz çok doğru ve ben de insanların asla yalnızlık çukuruna düşmemesini temenni ederim her zaman. Bunu dert edip psikolojik sorunlar yaşayabilirler ve yanlış kararlar verebilirler. Nitekim konu sahibi arkadaşımız da eğitiminde sorunlar olduğundan bahsetmiş.

Belki de kabullenmek lazım. Başa çıkmak lazım. Hatta iyi tarafından bakmak lazım. Benim için iyi tarafı, dilini bilmediğim bir ülkeye taşınacak olsam da hiç dert etmiyor oluşum :) arkadaş edinememe stresim yok en azından

Genişletmek için tıkla...

hiç sorun değil benim için.inceliğiniz için teiekkür ederim

Luys .!.:

Yaa konu sahibinden özür dileyeyim öncelikle. Konu bana döndü gibi oldu.

Söyledikleriniz çok doğru ve ben de insanların asla yalnızlık çukuruna düşmemesini temenni ederim her zaman. Bunu dert edip psikolojik sorunlar yaşayabilirler ve yanlış kararlar verebilirler. Nitekim konu sahibi arkadaşımız da eğitiminde sorunlar olduğundan bahsetmiş.

Belki de kabullenmek lazım. Başa çıkmak lazım. Hatta iyi tarafından bakmak lazım. Benim için iyi tarafı, dilini bilmediğim bir ülkeye taşınacak olsam da hiç dert etmiyor oluşum :) arkadaş edinememe stresim yok en azından

Genişletmek için tıkla...

Aslında galiba siz o yüzden mutlusunuz çünkü kendinizi bu sekilde kabullenmişsiniz hayatınızdan memnunsunuz
Bunu cok takdir ettim umarim eşinizle yeni kurduğunuz hayat, size daha güzel anıların, firsatlarin, paylasimlarin kapilarini açar. Mutluluklar dilerim.

Zygomaticum .!.:

o gün fazla cesaretlendim ve söyleyiverdim ona sonuç olarak gözümde yaş kalmadı çok pişmanım o kadar pişmanım ki

Genişletmek için tıkla...

Duygularını paylaştın ve reddedildin oyle mi?
Aslında icinde kalıp büyüyeceğine olumsuz da olsa netlige kavuşması iyi bir sey
Önüne bakabilirsin artık, acaba o da beni seviyor mu ikileminden kurtulup hayatına yön verebilirsin. Bir gün gelecek bugun üzüldüğün seyler icin iyi ki olmamış diyeceksin çünkü hayat sana daha güzellerini verecek

lily86 .!.:

Aslında galiba siz o yüzden mutlusunuz çünkü kendinizi bu sekilde kabullenmişsiniz hayatınızdan memnunsunuz
Bunu cok takdir ettim umarim eşinizle yeni kurduğunuz hayat, size daha güzel anıların, firsatlarin, paylasimlarin kapilarini açar. Mutluluklar dilerim.

Duygularını paylaştın ve reddedildin oyle mi?
Aslında icinde kalıp büyüyeceğine olumsuz da olsa netlige kavuşması iyi bir sey
Önüne bakabilirsin artık, acaba o da beni seviyor mu ikileminden kurtulup hayatına yön verebilirsin. Bir gün gelecek bugun üzüldüğün seyler icin iyi ki olmamış diyeceksin çünkü hayat sana daha güzellerini verecek

Genişletmek için tıkla...

Evet reddedildim ve kendimi çok küçük duruma düşürüp engellendim.şu an o şoku atlattım biraz ama ilk başta çok kötüydü böyle bir şey yaşamak hiç istemezdim.genel olarak pek ikilimde değil gibiydim ama bir anlığına çok iyi şeyler düşündüm ve tutamadım kendimi