O kişiyi ariyorum !

HanaSuzuki

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
2 Eylül 2016
190
216
103
29
Derdin bu mu diyeceksiniz ama uzun süredir beni yiyip bitiriyor.

23 yaşındayım . Şu ana kadar erkek arkadaşım olmadı . Sebebi ise şu ; erkeklerle arama mesafe koymam . Hayatımda şu ana kadar gördüğüm erkeklerin hiçbiri düzgün değildi . Üstüne para sıkıntımız ve türlü türlü sıkıntılar. Kendimi sadece ders calismaya verdim . İyi bir okula gittim , dil öğrendim hala da gelistiyorum . Mezun oldum is buldum vs. Ama son zamanlarda şunu fark ettim . Hep bir yanim eksik.

Arkadaşlarımın erkek arkadaşlari var , bana da ne zaman olacak diyorlar sevgilin. Yok demeye utanıyorum inanin . Ayrıca; bana yardımcı olacak ve boş zamanlarımı gecirebilecegim birini istiyorum . Öte yandan da, çok mükemmeliyetçiyim, birini beğenebilir miyim bilmiyorum .

Çekingen bir insan olarak sorum şu : Nasıl ve nerede biriyle tanisabilirim, hatta ilk adımı nasıl atabilirim ?

Ekleme : Aslında 2.sayfada belirtmiştim ama burada da belirttim . Şu ana kadar hiç böyle bir arayış içinde olmadım . Sevgilim olsun diye dert edinmedim . Daha doğrusu hep ikinci plana attım . Çevremde erkek olsun kadin olsun hep mesele yaptılar bunu . Mesele yapanlar da buldular genelde .Benim başka önceliklerim vardi . Zor bir hayatım oldu, başkası ile ugrasmak istemedim . İyi ki böyle yapmisim bu konuda problem yok ancak artık bence bazı şeyler değişmeli .

İkinci olarak ; benimle konuşmak isteyen flört eden şu ana kadar fazlasıyla kişi oldu ama ben bir şekilde uzaklaştırdım onları . Hatta hoslandigim biri olsa bile mesafe koydum arama uğraşamam diye . Ancak ; şimdi bu durumun bir alışkanlık haline geldiğini fark ettim ve bunu kırmak istiyorum.

Ayrıca; ilk adımı benim atmam gerektiğini de düşünmeye başladım . Yoksa, tam olarak kafamdaki o kişiyi bulamayabilirim. Çok deneyimsiz oldugum için bu konudaki deneyimlerinizi almak istedim .
 
Son düzenleme:
Konu sahibi özellikle okuduğunu meslek sahibi olduğunu belirttiği halde,gelmez inşallah "tek derdin sevgili/koca" diyecek ezberciler,hayatın erkeklerden ibaret olmadığını anlatan filozoflar...
Onların evli versiyonları da evlenmek isteyen bekarlara "Evlenip n'apıcan" diyor.Sen ne yaptıysan onu yapıcaklar.Kız çalışmış didinmiş bir de sevgilisi olsun istiyor , olucak tabii.Olmalı.İnşallah da olur gönlüne göre biri.Sevgili yeri gelir arkadaş yeri gelir dert ortağıdır.
 
Son düzenleme:
Konu sahibi özellikle okuduğunu meslek sahibi olduğunu belirttiği halde,gelmez inşallah "tek derdin sevgili/koca" diyecek ezberciler,hayatın erkeklerden ibaret olmadığını anlatan filozoflar...
Onların evli versiyonları da evlenmek isteyen bekarlara "Evlenip n'apıcan" diyor.Sen ne yaptıysan onu yapıcaklar.Kız çalışmış didinmiş bir de sevgilisi olsun istiyor , olucak tabii.Olmalı.İnşallah da olur gönlüne göre biri.Sevgili yeri gelir arkadaş yeri gelir dert ortağıdır.

Parmaklarınıza sağlık. :super:
 
Mükemmelliyetçilik yönünüzü biraz törpülemeye çalışın.
Direkt iş yerinden/iş ortamından önermem ama belli seminerler, yemeklerin olduğu yerlerde, spor salonunda, kafede, barda, kitapçıda aklına gelebilecek her yerde bulabilirsiniz aslında.
Hiç tecrübeniz olmadığından hemen sevgili olma moduna girmeden çeşit çeşit insanda suları yoklayın. Neyi sevip sevmediğinizi anlarsınız ve flörtleşme özgüveni gelir.

Konu sahibi özellikle okuduğunu meslek sahibi olduğunu belirttiği halde,gelmez inşallah "tek derdin sevgili/koca" diyecek ezberciler,hayatın erkeklerden ibaret olmadığını anlatan filozoflar...
+++
Bazıları hiç içerik okumadan yorum yapıyor gibi geliyor bana da. Evet hayat sevgililikten ibaret değil ama gençken insan sevmek sevilmek eğlenmek istiyor. Kendileri koştur koştur evlenmişken böyle yorumları yapıyorlar birde.
Ha sürekli sevgili de sevgili diyenlere bende öyle yorum yaparım. 😃
 
Derdin bu mu diyeceksiniz ama uzun süredir beni yiyip bitiriyor.

23 yaşındayım . Şu ana kadar erkek arkadaşım olmadı . Sebebi ise şu ; erkeklerle arama mesafe koymam . Hayatımda şu ana kadar gördüğüm erkeklerin hiçbiri düzgün değildi . Üstüne para sıkıntımız ve türlü türlü sıkıntılar. Kendimi sadece ders calismaya verdim . İyi bir okula gittim , dil öğrendim hala da gelistiyorum . Mezun oldum is buldum vs. Ama son zamanlarda şunu fark ettim . Hep bir yanim eksik.

Arkadaşlarımın erkek arkadaşlari var , bana da ne zaman olacak diyorlar sevgilin. Yok demeye utanıyorum inanin . Ayrıca; bana yardımcı olacak ve boş zamanlarımı gecirebilecegim birini istiyorum . Öte yandan da, çok mükemmeliyetçiyim, birini beğenebilir miyim bilmiyorum .

Çekingen bir insan olarak sorum şu : Nasıl ve nerede biriyle tanisabilirim, hatta ilk adımı nasıl atabilirim ?
Sirf sevgili yapmak icin sevgili olmayin lutfen asik olursaniz sevgili olun.o kisiyide aramaniza gerek yok birgun karsiniza cikacak
 
Onların evli versiyonları da evlenmek isteyen bekarlara "Evlenip n'apıcan" diyor.Sen ne yaptıysan onu yapıcaklar.Kız çalışmış didinmiş bir de sevgilisi olsun istiyor , olucak tabii.Olmalı.İnşallah da olur gönlüne göre biri.Sevgili yeri gelir arkadaş yeri gelir dert ortağıdır.
yani bunun bir taktiği yolu yordamı yokki
konu açtı taktik istedi bizde bynun yöntemini mi açıklayalım
umarım olurda yanlız absürt bir soru ve cevaplarıda saçma olacaktır
 
Bana yardımcı olacak ve boş zamanlarımı geçirebileceğim biri mi? Hobiler de aynı işe yarıyor.
Neden bir sevgiliniz olmasını istediğiniz konusunda bir daha düşünün bence. Hayatı paylaşmaya değer insanı bulmak ne yazık ki plan, program yapmakla olmuyor. Sosyal olun, pozitif olun, olacağı varsa olacaktır. Nasıl sosyal olurum diyorsanız da, ne bileyim kurslara katılın, doğa yürüyüşü yapan gruplara katılın, atölyelere katılın. Aktivite bulmak isteyen insan bulur. İşten eve, evden işe, hep belirli bir sosyal çevreyle kısıtlı yaşamak, size uygun insanın karşınıza çıkma olasılığını azaltır haliyle.
 
bence insan hayatında birinin olmasını istedikçe karşısına saçma sapan kişiler çıkıyor ama sorun kendinden zannediyorsun ben sessizim çekingenim ondan ilerlemiyor olmuyor gibi. kendim için söyleyim benim öyle olmuştu sonra artık bu konuyu takmadığım bir zamanda tanıştım şuanda güzel giden bir ilişkim var
 
Toplu olarak cevap vereyim :

İlk olarak evlilik düşünmüyorum . Sadece , bir süre sonra sadece kariyer odaklı yaşamanın iyi olmadığını ve yaşımin gerektirdiği gibi yaşamam gerektiğini anladım . Yeterince bilincliyim ilk gördüğüm kişiye bakmayacak kadar o yüzden zaten 23 yaşına kadar erkek arkadaşım olmadı.

İkinci olarak absürd bir soru olduğunu düşünmüyorum . Sorun asosyal olmamda mı yoksa kadinlar mi ilk adımı atmalı, bu konuda deneyimleriniz neler ? Onu sormak için açtım konuyu
 
Kendinizinde bi başkasina göre mükemmel olamayacaginiz ihtinalini düsünerek etrafiniza gülümseyin..nasibinizle birbirinizi bulursunuz inşaallah
 
bence insan hayatında birinin olmasını istedikçe karşısına saçma sapan kişiler çıkıyor ama sorun kendinden zannediyorsun ben sessizim çekingenim ondan ilerlemiyor olmuyor gibi. kendim için söyleyim benim öyle olmuştu sonra artık bu konuyu takmadığım bir zamanda tanıştım şuanda güzel giden bir ilişkim var

Sorun şu ki : Şu yaşıma kadar hayatımda genelde biri olmasını istemedim . Bana engel gibi göründü . Derslerimi aksatacak , kendime vakit ayiramayacaktim.

Okuldan mezun olunca anladım . Sürekli ben sevgilisiz yapamam diyen insanlar yaptı bir ben yapmadım . Belki de bir şeyler yapmak gerekiyordur ?
 
Back
X